Skip to main content

«Dear Basketball»: Το «αντίο» του Κόμπι Μπράιαντ στο μπάσκετ και το γράμμα στον νεότερο εαυτό του

Σοκαρισμένος παραμένει ο κόσμος του αθλητισμού – και όχι μόνο – από την είδηση του θανάτου του Κόμπι Μπράιαντ, της 13χρονης κόρης του Τζιάνα και ακόμη επτά ανθρώπων, από την πτώση ελικοπτέρου στην Καλιφόρνια την Κυριακή.

Ο 41χρονος πρώην αστέρας του ΝΒΑ είχε αποχωρήσει από την ενεργό δράση τον Απρίλιο του 2016, σημειώνοντας 60 πόντους στο τελευταίο του παιχνίδι με τη φανέλα των Λος Άντζελες Λέικερς, απέναντι στους Γιούτα Τζαζ.

«Mamba out» είχε δηλώσει ο ίδιος πριν αφήσει το μικρόφωνο στο παρκέ του Staples Center, αποχαιρετώντας το κοινό των Λέικερς, τη φανέλα των οποίων φόρεσε για 20 χρόνια.

Η επιστολή του στο μπάσκετ

Ο «Black Mamba» είχε προαναγγείλει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση τον Νοέμβριο του 2015, με επιστολή του με αποδέκτη το ίδιο το άθλημα. «Dear Basketball», ανέφερε ξεκινώντας την επιστολή του.

Μάλιστα, η επιστολή του Κόμπι Μπράιαντ στο μπάσκετ μετατράπηκε σε animated ταινία μικρού μήκους – σκηνοθεσίας Γκλεν Κιν – η οποία απέσπασε βραβείο Όσκαρ το 2018.

«Αγαπημένο μου μπάσκετ,

Από τη στιγμή που άρχισα να τυλίγω σε ρολό τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα.

Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Από το μυαλό και το σώμα μου, έως το πνεύμα και την ψυχή μου. Σαν εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα, δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από ένα άλλο.

Κι έτσι έτρεξα. Έτρεξα πάνω – κάτω σε κάθε παρκέ μετά από κάθε χαμένη μπαλιά, για εσένα. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.

Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με έκανες να νιώσω.

Έδωσες σε ένα εξάχρονο αγόρι το Laker όνειρό του και για πάντα θα σε αγαπώ γι’ αυτό. Όμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο μανιωδώς για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου μπορεί να αντέξει την τριβή, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο.

Και είμαι εντάξει με αυτό. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις από τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απέμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όλα όσα είχαμε.

Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις τυλιγμένες κάλτσες για μπάλα, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα στο ρολόι. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5… 4… 3… 2… 1…

Πάντα θα σε αγαπώ,

Κόμπι».

Το γράμμα στον νεότερο εαυτό του

Λίγους μήνες μετά από την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο Κόμπι Μπράιαντ έστειλε ένα γράμμα στον νεότερο εαυτό του, το οποίο δημοσίευσε η ιστοσελίδα theplayerstribune.com.

«Αγαπητέ 17χρονε εαυτέ μου,

Μόλις το όνειρό σου να γίνει μέλος Λέικερς γίνει πραγματικότητα αύριο, πρέπει να βρεις έναν τρόπο να επενδύσεις στο μέλλον της οικογένειάς σου και των φίλων του. Αυτό ακούγεται απλό, μπορεί να σκεφτείς πως είναι παιχνιδάκι, αλλά πάρε λίγο χρόνο να το σκεφτείς καλύτερα.

Είπα να ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

Δεν είπα να ΔΩΣΕΙΣ.

Άσε με να σου εξηγήσω.

Το να δίνεις αγνά υλικά αγαθά στα αδέλφια σου και τους φίλους σου ίσως σου φανεί η σωστή απόφαση. Τους αγαπάς, ήταν πάντα δίπλα σου όσο μεγάλωνες και είναι σωστό να μοιραστείς την επιτυχία σου και όσα έρχονται μαζί της. Οπότε, τους αγοράζεις ένα αυτοκίνητο, ένα μεγάλο σπίτι και πληρώνεις όλους τους λογαριασμούς τους. Θέλεις να ζήσουν μια όμορφη, άνετη ζωή, σωστά;

Όμως, θα έρθει η μέρα που θα καταλάβεις πως όσο κι αν πίστευες ότι κάνεις το σωστό, στην πραγματικότητα τους κρατούσες πίσω.

Θα καταλάβεις ότι τους φρόντιζες επειδή ΕΣΥ ένιωθες καλά, επειδή έκανε ΕΣΕΝΑ χαρούμενο να τους βλέπεις να χαμογελούν χωρίς να προσπαθούν – και αυτό είναι αρκετά εγωιστικό εκ μέρους σου. Όσο ένιωθες ικανοποιημένος με τον εαυτό σου, έτρωγες σιγά – σιγά τα όνειρά τους και τις φιλοδοξίες τους. Προσέθετες υλικά αγαθά στις ζωές τους, αφαιρώντας το πιο σημαντικό δώρο απ’ όλα: την ανεξαρτησία και την ανάπτυξη.

Κατάλαβε πως θα γίνεις ο ηγέτης της οικογένειας και αυτό συμπεριλαμβάνει ότι θα χρειαστεί να πάρεις σκληρές αποφάσεις, που ακόμα και τα αδέρφια σου και οι φίλοι σου δεν θα τις καταλάβουν εκείνη τη στιγμή.

Επένδυσε στο μέλλον τους, μη δίνεις απλά. Χρησιμοποίησε την επιτυχία σου, τον πλούτο σου και την επιρροή σου για τους βάλεις στην καλύτερη θέση, ώστε να καταλάβουν τα δικά τους όνειρα και να βρουν τον δικό τους πραγματικό σκοπό. Βάλτους να πάνε σχολείο, κανόνισέ τους συνεντεύξεις για δουλειά και βοήθησέ τους να γίνουν ηγέτες του εαυτού τους. Κράτησέ τους στο ίδιο επίπεδο σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης που χρειάστηκες εσύ για να φτάσεις εκεί που είσαι τώρα και εκεί που θα πας τελικά.

Στα γράφω αυτά τώρα για να ξεκινήσεις αυτή τη διαδικασία άμεσα και να μην χρειαστεί να έρθεις αντιμέτωπος με τον πόνο και τη μάχη του απογαλακτισμού τους από τον εθισμό που εσύ διευκόλυνες. Ο εθισμός οδηγεί μόνο στον θυμό, στην κακία και στη ζήλια για όσους εμπλέκονται, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σου.

Όσο ο χρόνος περνά, θα τους δεις να μεγαλώνουν ανεξάρτητοι και να έχουν τις δικές τους φιλοδοξίες και τις δικές τους ζωές. Έτσι, η σχέση σου με εκείνους θα είναι πολύ καλύτερη.

Υπάρχουν πολλά ακόμα που μπορώ να σου γράψω, όμως στα 17, ξέρω πως δεν μπορείς να μείνεις συγκεντρωμένος για να καθίσεις να διαβάσεις 2.000 λέξεις.

Την επόμενη φορά που θα σου γράψω, ίσως σταθώ στις προκλήσεις του να συνδυάζεις το αίμα με τη δουλειά. Η πιο σημαντική συμβουλή που μπορώ να σου δώσω είναι να σιγουρευτείς πως οι γονείς σου παραμένουν ΓΟΝΕΙΣ, όχι μάνατζερ.

Πριν υπογράψεις αυτό το πρώτο συμβόλαιο, βρες το κατάλληλο μπάτζετ για τους γονείς σου, αυτό που θα τους επιτρέψει να ζήσουν τη ζωή τους όμορφα, ενώ παράλληλα κάνεις τη δουλειά σου και ετοιμάζεις τους ανθρώπους σου για τη δική τους μακροπρόθεσμη επιτυχία. Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά των παιδιών σου και τα δικά τους παιδιά θα μπορέσουν να επενδύσουν στο μέλλον τους, όταν έρθει η ώρα.

Η ζωή σου θα αλλάξει και πολλά θα έρθουν σε εσένα πολύ γρήγορα. Όμως, απλά άφησέ το όλο αυτό να βουλιάξει λίγο όταν πας να ξαπλώσεις το βράδυ ύστερα από άλλη μια μέρα με εννέα ώρες προπόνησης.

Πίστεψέ με, το να στήσεις τα πράγματα σωστά από το ξεκίνημα θα σε κάνει να αποφύγεις πολλά δάκρυα και στενοχώριες, μερικές από τις οποίες μένουν μέχρι σήμερα.

Με αγάπη,

Κόμπι».

Με πληροφορίες από theplayerstribune.com