Ένα «πλωτό δάσος», το οποίο προορίζεται να προστατεύει ακτές από κύματα και ανέμους σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, ανέπτυξαν πολιτικοί μηχανικοί στην Αυστραλία.
Ο καθηγητής Τσιέν Μινγκ Γουάνγκ, ερευνητής του University of Queensland, είπε πως η εφεύρεση αυτή θα μπορούσε να αποτρέψει τη φθορά των ακτών και να προστατέψει τις επάκτιες υποδομές, σκάφη κλπ.
«Οι άνεμοι μπορούν να προκαλέσουν σημαντική ζημιά σε παραθαλάσσιες ακτές, και μπορεί να είναι θανατηφόρες» είπε. «Μηχανικοί έχουν ήδη αναπτύξει κυματοθραύστες ικανούς να μειώνουν το ύψος των κυμάτων, μα μέχρι τώρα δεν υπήρχε κάτι για να “σπάει” τον άνεμο. Είμαστε οι πρώτοι που βάζουμε ανεμοφράκτες πάνω σε δομές πλωτών κυματοθραυστών».
Η δομή αποτελείται από ένα κατάστρωμα από τσιμέντο, στραμμένο προς τα πάνω, για να επιτρέπει στο κύμα να ανεβαίνει και να εκτονώνει την ενέργειά του- παρόμοια με ράμπες που χρησιμοποιούνται για την επιβράδυνση φορτηγών. Συστοιχίες σωληνών τοποθετούνται πάνω στο κατάστρωμα του κυματοθραύστη ως «δέντρα» του «πλωτού δάσους», προκειμένου να μειώνουν την ταχύτητα του ανέμου.
«Ένας ανεμοφράκτης θα μπορούσε να αποτελείται από πραγματική βλάστηση, ωστόσο αυτό θα ήταν δύσκολο να συντηρείται, επειδή θα βρίσκεται πέρα από τις ακτές» είπε ο καθηγητής Γουάνγκ. «Αντ’αυτού, επιλέξαμε να φτιάξουμε τους σωλήνες από πλαστικό και τσιμέντο και να τους βάλουμε σε σχηματισμό που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αντίσταση στον άνεμο, εκτονώνοντας τη δύναμή του. Η πλωτή δομή θα έχει μήκος περίπου ενός χιλιομέτρου, με τους σωλήνες να στέκονται σε ύψος 20 μέτρων».
Ο καθηγητής Γουάνγκ συνεργάστηκε με τους διδακτορικούς Μενγκμένγκ Χαν και Τζουνγκγουέι Λιου, τον συνάδελφό του Μάθιου Μέισον, τους ερευνητές Ουενχούι Ντουάν και Σουτζιάν Τσεν του Monash University και τους μηχανικούς Κουανγκχόε Γιουνγκ και Σάρα Κανγκ της Hyundai Engineering and Construction, για την ανάπτυξη της ιδέας. Η ομάδα των ερευνητών συνεργάστηκε με την εταιρεία UniQuest για την κατοχύρωση ευρεσιτεχνίας και έχει κατασκευάσει ένα τμήμα- μοντέλο του «πλωτού δάσους» για δοκιμές. Σύμφωνα με τον Γουάνγκ, τέτοιες δομές θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε περιοχές που πλήττονται από ισχυρούς κυκλώνες, όπως το Μπανγκλαντές, η Μοζαμβίκη, η Ταϊβάν και οι Φιλιππίνες.
