Skip to main content

Ένα μαιευτήριο άστρων για τα γενέθλια του Hubble (βίντεο)

Το μοριακό νέφος στο οποίο γεννιούνται συνεχώς νέα άστρα. πηγή φωτό (NASA, ESA, and STScI; Image Processing: Varun Bajaj (STScI), Joseph DePasquale (STScI), Jennifer Mack (STScI))

Εντυπωσιακές εικόνες από μια κοντινή περιοχή γέννησης νέων άστρων.

Στις 24 Απριλίου είναι η 33η επέτειος της εκτόξευσης του Hubble, του πρώτου διαστημικού τηλεσκοπίου που κατασκεύασε ο άνθρωπος, η λειτουργία του οποίου προκάλεσε επανάσταση στην αστρονομία και τη διαστημική εξερεύνηση γενικότερα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο έχει καταγράψει αμέτρητες εικόνες από κάθε γωνιά του Σύμπαντος και έχουν πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια του χιλιάδες ανακαλύψεις ενώ παράλληλα με τα στοιχεία που έχουν προκύψει από τις παρατηρήσεις του έχουν γίνει χιλιάδες νέες μελέτες που ρίχνουν φως στην ύπαρξη και τους μηχανισμούς όλων των κοσμικών δομών, αντικειμένων και φαινομένων.

Στο πλαίσιο των εορτασμών των επικείμενων γενεθλίων του τηλεσκοπίου η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικόνα που έχει καταγράψει το Hubble από μια περιοχή σχηματισμού άστρων στο γαλαξία μας. Το νεφέλωμα του NGC 1333 βρίσκεται στο μοριακό νέφος του Περσέα σε απόσταση περίπου 960 έτη φωτός μακριά από τη Γη.

Η ικανότητα του Hubble να λαμβάνει εικόνες από το υπεριώδες έως το σχεδόν υπέρυθρο φως, αποκαλύπτει ένα κοσμικό «καζάνι που βράζει» με λαμπερά αέρια και μαύρη σκόνη που αναδεύεται και εκτοξεύεται γύρω από αρκετές εκατοντάδες νεογέννητα άστρα που βρίσκονται μέσα στο σκοτεινό νέφος. Το Hubble απλώς ξύνει την επιφάνεια του αστρικού μαιευτηρίου επειδή η εντονότερη δραστηριότητα που γεννά αστέρια κρύβεται πίσω από σύννεφα λεπτής σκόνης – ουσιαστικά αιθάλης – που είναι πιο παχιά προς το κάτω μέρος της εικόνας. Το μαύρο χρώμα στην εικόνα δεν είναι κενός χώρος, αλλά γεμάτος σκόνη.

Για να τραβήξει αυτή την εικόνα, το Hubble κοίταξε μέσα από ένα πέπλο σκόνης στην άκρη ενός γιγαντιαίου νέφους ψυχρού μοριακού υδρογόνου – την πρώτη ύλη για την κατασκευή νέων άστρων και πλανητών κάτω από την αδυσώπητη έλξη της βαρύτητας. Η εικόνα υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο σχηματισμός των άστρων είναι μια… ακατάστατη διαδικασία στο επίσης ακατάστατο Σύμπαν.

Σφοδροί αστρικοί άνεμοι, πιθανότατα από το φωτεινό μπλε αστέρι στην κορυφή της εικόνας, πνέουν μέσα από ένα παραπέτασμα σκόνης. Η λεπτή σκόνη διασκορπίζει το φως των αστεριών σε μπλε μήκη κύματος. Πιο κάτω, ένα άλλο φωτεινό, εξαιρετικά καυτό αστέρι λάμπει μέσα από νήματα από σκοτεινή σκόνη, μοιάζοντας με τον Ήλιο που λάμπει μέσα από διάσπαρτα σύννεφα. Μια διαγώνια σειρά από πιο αμυδρά συνοδευτικά αστέρια φαίνεται κοκκινωπή επειδή η σκόνη φιλτράρει το φως των αστεριών, επιτρέποντας σε περισσότερο από το κόκκινο φως να περάσει.

πηγή φωτό NASA, ESA, and STScI; Image Processing: Varun Bajaj (STScI), Joseph DePasquale (STScI), Jennifer Mack (STScI)

Αυτή η είκονα προσφέρει μια εικόνα από την εποχή που ο Ήλιος και οι πλανήτες μας σχηματίστηκαν μέσα σε ένα τόσο σκονισμένο μοριακό σύννεφο, πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Ο Ήλιος μας δεν σχηματίστηκε μεμονωμένα, αλλά ήταν ενσωματωμένος μέσα σε ένα περιβάλλον ξέφρενης αστρικής γέννησης, ίσως ακόμη πιο ενεργητικό και ογκώδες από αυτό στο NGC 1333.

Naftemporiki.gr