«Η αστυνομία μου ανήκει», συνήθιζε να κομπάζει. Και μάλλον δεν ήταν υπερβολή. Ολόκληρο το Σικάγο του ανήκε για ένα μεγάλο διάστημα. Στα «Roaring 20s» και την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης διοικούσε στην «Πόλη των Ανέμων» μία τεράστια αυτοκρατορία… εγκλήματος. Τζόγος, πορνεία, λαθρεμπόριο ποτών, διακίνηση ναρκωτικών, δωροδοκίες, εκβιασμοί, ληστείες, προστασία και δολοφονίες. Όλα τα είχε το μενού. Αλλά αστυνομία και εισαγγελικές αρχές δεν μπορούν να τον αγγίξουν.
Ο Αλ Καπόνε, γνωστός και ως «Σημαδεμένος» πολύ πριν κλείσει τα 30 είχε γίνει το μεγάλο αφεντικό του οργανωμένου εγκλήματος στο Σικάγο. Για να συμμετέχει, όμως, ενεργά το FBI στη μάχη για την πτώση του, έπρεπε να υπάρχει ένα… ομοσπονδιακό έγκλημα και τα στοιχεία για την εμπλοκή του σε αυτό. Τελικά θα ερχόταν και εκείνη η μέρα.
Ήταν 12 Ιουνίου όταν 1931 όταν του ασκήθηκε δίωξη για συνωμοσία με στόχο την παραβίαση της ποτοαπαγόρευσης, φοροδιαφυγή και ψευδή κατάθεση στις αρχές. Όταν συνελήφθη, στα προσωπικά αντικείμενα που παρέδωσε στους αστυνομικούς ήταν και η επιχειρηματική του κάρτα.
Αυτή έγραφε: Alfonso Capone – Secondhand furniture dealer. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους για τον διαβόητο «έμπορο μεταχειρισμένων επίπλων». Ας δούμε, όμως, πώς φτάσαμε εκεί.
Από μικρός στις συμμορίες
Γεννημένος σε μια οικογένεια μεταναστών στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης τον Ιανουάριο του 1899, ο Αλ Καπόνε εγκατέλειψε το σχολείο μετά την έκτη δημοτικού και συνδέθηκε με μια διαβόητη συμμορία του δρόμου. Αρχηγός της συμμορίας ήταν ο Τζόνι Τόριο, ενώ μεταξύ των άλλων μελών ήταν ο Λάκι Λουτσιάνο – γεννημένος στη Σικελία ως Σαλβατόρε Λουκάνια, εξελίχθηκε σε αρχιμαφιόζος της Νέας Υόρκης. Πολλοί τον θεωρούν μάλιστα «πατέρα» του σύγχρονου οργανωμένου εγκλήματος στις Η.Π.Α., αφού ήταν εκείνος που «μοίρασε» τη Νέα Υόρκη σε πέντε διαφορετικές οικογένειες της Μαφίας.
Περίπου το 1920, μετά από πρόσκληση του Τόριο, ο Καπόνε πήγε στο Σικάγο ως «υπολοχαγός» της ομάδας του Μπιγκ Τζιμ Κολοσίμο. Κύρια δραστηριότητά της; Οι «κλάδοι», που γεννήθηκαν από την ποτοαπαγόρευση. Παράνομη ζυθοποιία,απόσταξη και διανομή μπύρας και άλλων οινοπνευματωδών ποτών.
Από δεξί χέρι του Νο 2
Ο Τόριο, Νο 2 στην ιεραρχία, και έχοντας τον Αλ Καπόνε ως δεξί του χέρι σκόπευε να εκμεταλλευτεί πλήρως τις ευκαιρίες. Ανέπτυξε επίσης ενδιαφέροντα για νόμιμες επιχειρήσεις στον τομέα της καθαριότητας και της βαφής και απέκτησε σημαντική επιρροή, καλλιεργώντας δεσμούς με δεκτικούς δημόσιους αξιωματούχους, αλλά και εργατικά συνδικάτα.
Σε αφεντικό
Ο Τόριο ατάφερε σύντομα να αναλάβει την πλήρη ηγεσία της συμμορίας με τον βίαιο θάνατο του Κολοσίμο, Όταν το 1925 τραυματίστηκε και εκείνος βαριά σε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, αποσύρθηκε στο Μπρούκλιν, παραδίδοντας τα ηνία στον Καπόνε. Ήταν μόλις 26 ετών.
Ο Καπόνε είχε χτίσει μια τρομακτική φήμη στις αδίστακτες μάχες των συμμοριών για «δικαιώματα προστασίας» σε αρκετές περιοχές του Σικάγο. Αυτή η φήμη μεγάλωνε, καθώς οι αντίπαλες συμμορίες εξαλείφονταν η μία μετά την άλλη.
Η σφαγή της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου, στις 14 Φεβρουαρίου 1929, ήταν η κορύφωση του πολέμου των συμμοριών. Επτά μέλη της συμμορίας του Τζορτζ Μπαγκς Μοράν έπεφταν νεκρά. Η σφαγή γενικά αποδόθηκε στους ανθρώπους του Καπόνε, αν και ο ίδιος βρισκόταν στη Φλόριντα.
Ο πόλεμος των συμμοριών δεν ήταν τότε αρμοδιότητα του FBI. Και οι τοπικές αστυνομικές αρχές ελέγχονταν από τον Καπόνε. Η ομοσπονδιακή έρευνα εναντίον του προέκυψε από την απροθυμία του να παρουσιαστεί ενώπιον ενός ομοσπονδιακού δικαστηρίου στις 12 Μαρτίου 1929.
Η εμπλοκή του FBI
Στις 11 Μαρτίου, οι δικηγόροι του υπέβαλαν επίσημα αίτηση αναβολής της παρουσίασής του, υποβάλλοντας ένορκη κατάθεση γιατρού με ημερομηνία 5 Μαρτίου, η οποία πιστοποιούσε ότι ο Καπόνε έπασχε από βρογχική πνευμονία στο Μαϊάμι, είχε καθηλωθεί στο κρεβάτι από τις 13 Ιανουαρίου και θα ήταν επικίνδυνο για την υγεία του Καπόνε να ταξιδέψει στο Σικάγο. Ορίστηκε νέα προθεσμία για τις 20 Μαρτίου.
Κατόπιν αιτήματος του Εισαγγελέα των ΗΠΑ, οι πράκτορες του FBI έλαβαν δηλώσεις σύμφωνα με τις οποίες ο Καπόνε σε αυτό το διάστημα είχε παρακολουθήσει αγώνες ράλι στην περιοχή του Μαϊάμι, είχε ταξιδεύει μια, δυο φορές με αεροπλάνο και είχε πραγματοποιήσει μια κρουαζιέρα στο Νασάου. Φαινόταν να είναι μία χαρά στην υγεία του σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις.
Οι 9 μήνες στη φυλακή και η ώρα της δίωξης
Ο Καπόνε εμφανίστηκε ενώπιον του ομοσπονδιακού μεγάλου ενόρκου στο Σικάγο στις 20 Μαρτίου 1929 και ολοκλήρωσε την κατάθεσή του στις 27 Μαρτίου. Καθώς έφευγε από την αίθουσα του δικαστηρίου, συνελήφθη για περιφρόνηση του δικαστηρίου, ένα αδίκημα για το οποίο η ποινή θα μπορούσε να είναι στη χειρότερη περίπτωση φυλάκιση ενός έτους και πρόστιμο 1.000 δολαρίων. Έδωσε εγγύηση 5.000 δολαρίων και αφέθηκε ελεύθερος.
Στις 17 Μαΐου 1929, ο Αλ Καπόνε και ο σωματοφύλακάς του συνελήφθησαν και πάλι στη Φιλαδέλφεια, καθώς πιάστηκαν να μεταφέρουν όπλα,. Μέσα σε 16 ώρες είχαν καταδικαστεί σε ποινές ενός έτους ο καθένας. Αλλά ούτε αυτό του στοίχισε πολύ. Έμεινε 9 μήνες στη φυλακή (από όπου συνέχιζε με άνεση να κανονίζει τις δουλειές του) και ήταν και πάλι ελεύθερος στις 17 Μαρτίου 1930.
Στις 28 Φεβρουαρίου 1931, ο Καπόνε κρίθηκε ένοχος στο ομοσπονδιακό δικαστήριο για περιφρόνηση της δικαστικής εξουσίας και καταδικάστηκε σε έξι μήνες στη φυλακή της κομητείας Κουκ. Εν τω μεταξύ, το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ συγκέντρωνε αποδεικτικά στοιχεία για φοροδιαφυγή.
Οι κατηγορίες
Στις 12 Ιουνίου εκείνου του έτους του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για φοροδιαφυγή και παραβίαση της ποτοαπαγόρευσης και στις 16 Ιουνίου δήλωνε ένοχος, Έσπευσε να καυχηθεί στον Τύπο ότι είχε συνάψει συμφωνία για παραδοχή της ενοχής του και ποινή φυλάκισης μόλις δυόμισι ετών. Ο προεδρεύων δικαστής τον ενημέρωσε ότι δεν δεσμευόταν από καμία συμφωνία. Ο Καπόνε άλλαξε τη δήλωσή του σε «αθώος». Ήταν πια αργά.
Στις 18 Οκτωβρίου 1931 καταδικάστηκε σε έντεκα χρόνια φυλάκισης και πρόστιμο 50.000 δολαρίων. Κλήθηκε επίσης να πληρώσει 7.692 δολάρια για δικαστικά έξοδα και 215.000 σε φόρους.
Το Αλκατράζ
Ενώ περίμενε να εκδικαστεί η έφεσή του, ο Καπόνε οδηγήθηκε αρχικά στη φυλακή Cook County και εν συνεχεία μεταφέρθηκε στην Ατλάντα και τελικά στο Αλκατράζ.
Η αποφυλάκιση και οι τίτλοι τέλους
Στις 16 Νοεμβρίου 1939, ο Αλ Καπόνε αφέθηκε ελεύθερος αφού είχε εκτίσει επτά χρόνια, έξι μήνες και δεκαπέντε ημέρες και είχε πληρώσει όλα τα πρόστιμα και τους αναδρομικούς φόρους.
Έπασχε από πάρεση οφειλόμενη σε σύφιλη, η οποία είχε επιδεινωθεί πολύ κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του. Αμέσως μετά την απελευθέρωση μπήκε σε νοσοκομείο της Βαλτιμόρης για θεραπεία και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε ένα κτήμα, που είχε αγοράσει στο Palm Island, στο Biscayne Bay κοντά στο Μαϊάμι.
Δεν επέστρεψε ποτέ στο Σικάγο. Δεν είχε τις δυνάμεις να ξαναμπει στον κόσμο των συμμοριών. Το 1946, ο γιατρός του και ένας ψυχίατρος από τη Βαλτιμόρη, μετά από εξέταση, κατέληξαν και οι δύο στο συμπέρασμα ότι ο Καπόνε είχε πια τη νοητική ικανότητα…ενός 12χρονου παιδιού. Πέθανε από εγκεφαλικό στις 25 Ιανουαρίου 1947, σε ηλικία μόλις 48 ετών.
