Skip to main content

Πώς μια δεκαετία πολέμου συνέτριψε τη Συρία

Αυτή την εβδομάδα συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την έναρξη του καταστροφικού εμφύλιου πολέμου στη Συρία.

Στις αρχές του 2011 η Αραβική Άνοιξη έβγαλε τους διαδηλωτές στους δρόμους σε όλη τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Περίπου 22 εκατ. πολίτες της Συρίας αποφάσισαν να συμμετάσχουν. Οι διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας ξεκίνησαν στη νοτιοδυτική πόλη Νταράα.

Δεν ήταν εντελώς παράλογο να φανταστεί κανείς τότε ότι ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ, που ήταν ήδη στην εξουσία από το 2000, θα μπορούσε να προχωρήσει πέρα από την «κληρονομιά» του δικτάτορα πατέρα του Χαφέζ αλ-Άσαντ, σχολιάζει το gzeromedia, εγκαινιάζοντας δηλαδή μια περίοδο μεταρρυθμίσεων που θα δημιουργούσε νέες ευκαιρίες, ειδικά για τη νεολαία της χώρας του.

Αντ ‘αυτού, απάντησε στις διαμαρτυρίες με τα όπλα. Οι διαδηλώσεις πολλαπλασιάστηκαν σε ολόκληρη τη χώρα λαμβάνοντας βίαιο χαρακτήρα. Στη δίνη που ακολούθησε «έβαλαν τα χέρια τους» οι σύμμαχοι του Άσαντ, η Ρωσία και το Ιράν, για να προστατεύσουν τις επενδύσεις τους υπό τη συνεχιζόμενη κυριαρχία του. Οι ΗΠΑ αποθαρρύνθηκαν, υποστηρίζοντας με μισή καρδιά μερικές ομάδες ανταρτών, αλλά κυρίως κρατήθηκαν σε απόσταση.

Μαχητές από τον Λίβανο, το Ιράκ και την Υεμένη, που υποστηρίζονταν από το Ιράν, υποστήριξαν τον συριακό στρατό.

Οι καλά οπλισμένοι Σύριοι Κούρδοι είδαν μια ευκαιρία να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτονομία αποδυναμώνοντας τον Άσαντ.

Οι εξτρεμιστές διαφόρων φυλών συμμετείχαν στον αγώνα.

Η Τουρκία έστειλε στρατιώτες και η Σαουδική Αραβία παρείχε χρηματοδότηση και όπλα για να αποσταθεροποιήσει τον Άσαντ.

Δυτικές δυνάμεις παρενέβησαν για να προσπαθήσουν να συγκρατήσουν το μακελειό.

Ο στρατός του Άσαντ , με την υποστήριξη των συμμάχων του, βομβάρδισε νοσοκομεία, βασάνισε φυλακισμένους και χρησιμοποίησε χημικά όπλα εναντίον αμάχων. Η κυβέρνηση Ομπάμα προειδοποίησε ότι αυτά τα εγκλήματα πλησίαζαν μια «κόκκινη γραμμή», αλλά ουσιαστικά δεν έκανε τίποτα παραπάνω. Συνολικά, τα εμπόλεμα χρόνια, τα χρόνια των βομβαρδισμών, σκοτώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Σύριοι, και περίπου 22.000 από αυτούς ήταν παιδιά.

Ο πόλεμος σε αριθμούς

Σήμερα, περισσότερα από τα μισά 22 εκατ. άτομα που ζούσαν στη Συρία το 2011 έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Έξι εκατ. βρίσκονται τώρα σε τρίτες χώρες. Η Τουρκία, ο Λίβανος και η Ιορδανία φιλοξενούν πάνω από το 90% αυτών των προσφύγων.

Από αυτούς που δεν μπόρεσαν να διαφύγουν, χιλιάδες δολοφονήθηκαν μέσα στις φυλακές της Συρίας και δεκάδες χιλιάδες περισσότεροι κρατούμενοι παραμένουν αγνοούμενοι, σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

Ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων που εξακολουθούν να ζουν στη Συρία δεν μπορούν να συνέλθουν συναισθηματικά και ψυχολογικά.

Περίπου το 70% των Σύρων ζουν τώρα στη φτώχεια. Προτού ξεκινήσει ο πόλεμος, 47 λίρες Συρίας αγόραζαν ένα δολάριο των ΗΠΑ. Η επίσημη τιμή ανέρχεται σήμερα σε περίπου 1.250 λίρες.

Η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού αναφέρει ότι το 30% των γυναικών δεν έχει καθόλου εισόδημα για να συντηρήσει τις οικογένειές τους, και περίπου το 80% των νέων αγωνίζονται για την διατροφή τους.

Μια ολόκληρη γενιά παιδιών από τη Συρία αντιμετωπίζει ένα αβέβαιο μέλλον. Το 2017, μια έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης διαπίστωσε ότι το 1/3  των παιδιών της Συρίας δεν πηγαίνουν στο σχολείο.

Από εκείνους που συνεχίζουν τις σπουδές τους, το 1/2 των παιδιών μέσης σχολικής ηλικίας δεν μπόρεσαν να διαβάσουν στο επίπεδο που προβλέπεται στη δεύτερη τάξη και σχεδόν το 60% δεν μπόρεσαν να λύσουν ένα μαθηματικό πρόβλημα της τάξης τους.

Κει έπειτα οι υλικές καταστροφές. Η σημερινή Συρία βρίσκεται κτω από εκατομμύρια τόνους ερειπίων. Δρόμοι, γέφυρες, σχολεία και νοσοκομεία έχουν καταστραφεί και υπάρχουν ελάχιστα χρήματα για την ανοικοδόμησή τους.

Το μέλλον της Συρίας στον «πάγο»

Για το άμεσο μέλλον, η ζωή στη Συρία δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Θα παραμείνει στη στάσιμη, σημερινή δυσάρεστη ησυχία, προβλέπει το gzeromedia.

Η Ρωσία και το Ιράν είχαν το αποτέλεσμα που ήθελαν και τώρα, επιβαρυμένες με κόστος της πανδημίας και τις κυρώσεις της Δύσης, έχουν καλύτερα πράγματα να ξοδέψουν τα χρήματά τους από την ανοικοδόμηση της Συρίας.

Η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα προσφέρουν σίγουρα ανθρωπιστική βοήθεια στους βασανισμένους Σύριους, αναφέρει επίσης, αλλά δεν θα χρηματοδοτήσουν την ανοικοδόμηση μιας χώρας υπό την ηγεσία του Άσαντ, τονίζει το gzeromedia τονίζοντας πως ο Άσαντ ο οποίος έχει εντοπιστεί θετικός στον COVID-19 παραμένει υπεύθυνος για όλα αυτά.

Λίγοι Σύριοι πρόσφυγες θα επιστρέψουν στη χώρα τους, αλλά οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι καλύτερα εκεί που βρίσκονται και φοβούνται την τιμωρία εάν επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

naftemporiki.gr