Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Μια απόφαση με ιστορικά χαρακτηριστικά εκδόθηκε χθες από την ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία αποφάνθηκε ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση «ενδεδυμένη με τον μανδύα πολιτικού κόμματος». Μια απόφαση που έρχεται να δικαιώσει όλους όσοι μπήκαν μπροστά σε μια μάχη που δεν ήταν από την αρχή εύκολη. Μια απόφαση που έρχεται να δικαιώσει αυτούς που δεν φοβήθηκαν και δεν κρύφτηκαν.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή στις εκλογές του 2012, ποντάροντας σε μια δήθεν «αντισυστημική» ψήφο και χωρίς να κρύβει το πραγματικό -και αποτρόπαιο- πρόσωπό της. Και ας μην ξεχνάμε ότι υπήρχαν και αυτοί που αντιμετώπιζαν πρωτοκλασάτα στελέχη της με όρους life style ή μιλούσαν για παιδιά που απλά είχαν… παραστρατήσει. Ακόμα και τον Σεπτέμβριο του 2015, με τον Παύλο Φύσσα να έχει δολοφονηθεί, το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου ξαναμπήκε στη Βουλή με 379.722 ψήφους.
Χρειάστηκε να περάσουν επτά χρόνια από τις εκλογές του 2012 και να γίνει μπαράζ αποκαλύψεων για να μείνουν τελικά οι χρυσαυγίτες εκτός Βουλής στις εκλογές του 2019. Και χρειάστηκε να περάσουν πεντέμισι χρόνια μετά την έναρξη της δίκης για να έρθει επιτέλους η δικαίωση. Δικαίωση για την οικογένεια του Παύλου Φύσσα. Δικαίωση για όσους δέχθηκαν επιθέσεις, χτυπήθηκαν, απειλήθηκαν, προπηλακίστηκαν.
«Παύλο, τα κατάφερες… Τα κατάφερες, γιε μου…» ήταν η κραυγή της μαυροφορεμένης Μάγδας Φύσσα, της μητέρας του Παύλου. Μιας γυναίκας που έγινε σύμβολο του αγώνα ενάντια στον φασισμό. Ήταν μια νίκη αυτής της μητέρας. Μιας μητέρας που δεν έλειψε ούτε μέρα από τις δικαστικές αίθουσες, ακόμα και όταν έπρεπε να ακούσει τους δολοφόνους του παιδιού της να καταθέτουν.
Ταυτόχρονα ήταν μια νίκη όλων όσοι πιστεύουν στη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη. Μια νίκη ενάντια στον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία και τη βία. Και ήταν μια νίκη σε αυτό που o Guardian χαρακτήρισε ως «τη μεγαλύτερη δίκη νεο-φασιστών από τη δίκη των Ναζί στη Νυρεμβέργη».
