Skip to main content

Η κανονικότητα μπαίνει σε ράγες

Από την έντυπη έκδοση

Tου Φάνη Ζώη
[email protected]

Την τιμητική του είχε αυτές τις ημέρες, λόγω Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, το τρένο. Κατ’ επανάληψη έχει γραφτεί πόσο σημαντική είναι η ανάπτυξη των σιδηροδρομικών μεταφορών, αλλά και η βελτίωση των συνθηκών του ταξιδιού με αυτό το μέσο. Το δρομολόγιο των 4 ωρών μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης που πρόσφατα εγκαινίασε η ΤΡΑΙΝΟΣΕ αποτέλεσε άλλωστε αντικείμενο πολλών δημοσιευμάτων. Ένα είναι βέβαιο: το τρένο υπό την ιταλική ΤΡΑΙΝΟΣΕ αρχίζει σιγά σιγά να μπαίνει σε νέα εποχή. Βέβαια ακόμη πολλά, για να μην πω πάρα πολλά, χρειάζεται να γίνουν. Στον μαραζωμένο κεντρικό σταθμό της Αθήνας «Σταθμός Λαρίσης» με έκπληξη βλέπει κανείς γεμάτες τις νέες καθαρές αποβάθρες. Ωστόσο, στο κτήριο του σταθμού, που είναι σε απαράδεκτη κατάσταση, σχεδόν κανείς δεν μένει.

Τα τρένα πάντως προς Θεσσαλονίκη είναι πλέον ανακαινισμένα εξωτερικά, μαζεμένα και καθαρά εσωτερικά, και κάνουν καλή εντύπωση. Δεν είναι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η σιδηροδρομική βιομηχανία, αλλά είναι αξιοπρεπή.

Ενδιαφέρον έχει και ότι ο έλεγχος εισιτηρίων από ευγενικούς υπαλλήλους επιτέλους γίνεται με μηχανήματα που σκανάρουν τα εισιτήρια. Μέχρι πρόσφατα είχαμε εκείνα τα μεταλλικά εξαρτήματα που για επικύρωση έκαναν μικρές στρογγυλές τρύπες στο εισιτήριο.

Αλλά και στο τρένο καταλαβαίνεις ότι κάτι έχει αλλάξει. Υπάλληλοι καθαριότητας περνούν τακτικά, προσωπικό κίνησης ελέγχει τον κλιματισμό, προσφέρει μάλιστα χυμό (στην Α’ θέση), αλλά και ένα περιοδικό της ΤΡΑΙΝΟΣΕ (το Train Stories), η τουαλέτα είναι σε αξιοπρεπή κατάσταση.

Όσοι ταξίδεψαν αυτήν τη φορά στην πλειοψηφία τους δεν έκρυψαν την ικανοποίησή τους για το επίπεδο που βρήκαν αυτή τη φορά ταξιδεύοντας με το τρένο. Η ολοκλήρωση της γραμμής και της ηλεκτροκίνησης είναι ο βασικός παράγοντας αυτής της αλλαγής.

Βέβαια, δεν έγιναν όλα τέλεια ξαφνικά. Είναι σαφές ότι έχουν υπάρξει δύο σημαντικές διαφορές. Η μία είναι η ολοκλήρωση έργων που εμπόδιζαν να γίνει το δρομολόγιο με κανονικές συνθήκες και η δεύτερη -είναι ξεκάθαρο- ότι ο επιβάτης μπαίνει στο επίκεντρο της διαδρομής.

Ο σεβασμός και η τήρηση των χρόνων, σχεδόν με ευλάβεια, η προσπάθεια αναβάθμισης του προσώπου της εταιρείας και η παροχή καλύτερων υπηρεσιών βοηθούν στο να αλλάξει η άποψη του κόσμου για τον σιδηρόδρομο.