Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Τα τελευταία χρόνια η αντιπολίτευση, σήμερα κυβέρνηση, έλεγε ότι στην Ελλάδα ευημερούν οι αριθμοί αλλά όχι οι άνθρωποι. Και είχε δίκιο. Σήμερα, με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ στις 31 Δεκεμβρίου 2015, 3.885.000 άνθρωποι στην Ελλάδα βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή στερούνται υλικών αγαθών ή ζουν σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας.
Επίσης, το ποσοστό των ατόμων που δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά ή ακόμη και στερούνται λόγω οικονομικής αδυναμίας βασικά αγαθά (φαγητό, θέρμανση, πληρωμή λογαριασμών κ.ά.) ανέρχεται στο 39,5% του πληθυσμού, έναντι 23% το 2009. Και με βάση τα στοιχεία αυτά ξεκινούν από σήμερα και πάλι οι διαπραγματεύσεις με το κουαρτέτο. Ανεξάρτητα όμως από το τι θα ζητήσουν οι δανειστές και τις ενδεχομένως νέες «τρελές» απαιτήσεις που θα προβάλουν για να κλείσει η διαπραγμάτευση, ώστε να ανοίξει η πολυπόθητη συζήτηση για την απομείωση του χρέους, η κυβέρνηση ποιο δρόμο τραβά;
Δυστυχώς, αυτόν που τόσα χρόνια κατηγορούσε ότι καταστρέφει την Ελλάδα και αφανίζει τους Ελληνες. Τρανή απόδειξη το νέο ασφαλιστικό που προτείνει, αλλά και οι αλλαγές στη φορολογία, που, όσο κι αν υποστηρίζει ότι δεν έχει ξεκινήσει καμία συζήτηση, έχουν ήδη υπογραφεί με το Μνημόνιο ΙΙΙ. Η κυβέρνηση δυστυχώς, όμως, κάνει όσα οι προηγούμενοι δεν θα τολμούσαν καν να ξεστομίσουν. Και ίσως χειρότερα.
Ρίχνει νερό στον μύλο των παράλογων αξιώσεων των δανειστών, οι οποίοι, από την αρχή της ένταξης της χώρας στα μνημόνια, ζητούσαν επιτακτικά εσωτερική υποτίμηση σε επίπεδα Βουλγαρίας, συντάξεις Πορτογαλίας, γενικότερα επιστροφή της Ελλάδας στη βαλκανική πραγματικότητα.
Οι νόμοι που έχουν περάσει από τη Βουλή και αυτοί που έρχονται, πριν από το τέλος της αξιολόγησης, μόνο «αντίσταση» στην τρόικα δεν είναι, μόνο στη βελτίωση και στήριξη της «ραχοκοκαλιάς» της οικονομίας δεν συμβάλλουν, αφού εξαφανίζουν τη μεσαία τάξη. Σήμερα όμως, περισσότερο από ποτέ, με δεδομένη την κατάσταση της αγοράς, χρειάζονται μέτρα για τη στήριξη των ελεύθερων επαγγελματιών, αλλά και δράσεις ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας όλων των επιχειρήσεων, κυρίως δε των μικρομεσαίων. Δράσεις που σίγουρα απέχουν από το πλαίσιο του ασφαλιστικού, όπως έχει δημοσιοποιηθεί, αλλά και από την επικείμενη φορολογική μεταρρύθμιση, αφού το μόνο που θα καταφέρουν είναι να δώσουν το οριστικό «χτύπημα» στον πρωτογενή τομέα της χώρας, αλλά και γενικότερα στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Με την υλοποίηση των συγκεκριμένων σχεδίων είναι δεδομένο ότι πολύ σύντομα ούτε οι αριθμοί θα ευημερούν…
Και αυτό, είτε αρέσει σε ορισμένους είτε όχι, είναι η πραγματικότητα. Αν και γι’ αυτή «φταίνε» πάντα τα ΜΜΕ. Οπως όμως έλεγε ένας Αγγλος πολιτικός, «οι πολιτικοί που τους ενοχλούν τα μέσα ενημέρωσης είναι σαν τους ναυτικούς που τους πειράζει η θάλασσα».
