Skip to main content

Για τα Ίμια

Από την έντυπη έκδοση

Ο Ονούρ Οϊμέν, η Τανσού Τσιλέρ, ο Ντενίζ Μπαϊκάλ, η νέα κυβέρνηση Σημίτη, δύο βραχονησίδες, τρεις νεκροί -οι αντιπλοίαρχοι του Π.Ν. Χριστόδουλος Καραθανάσης και Παναγιώτης Βλαχάκος και ο σημαιοφόρος Έκτορας Γιαλοψός-, η φόρμουλα Χόλμπρουκ (όχι στρατιώτες, όχι σημαίες, όχι πλοία), ο ψυχολογικός πόλεμος, οι κακοί χειρισμοί, το «ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την πρωτοβουλία και τη βοήθειά τους» μέσα στη Βουλή, μία κομβική στιγμή.

Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, πόσοι θυμούνται ή θέλουν να θυμούνται τα Ίμια; Οι Τούρκοι πάντως δεν ξεχνούν και κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες θριαμβολογούν. 

Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, στον χώρο του γκρίζου κινούνται τα γεγονότα της 31ης Ιανουαρίου 1996, το βέβαιο, όμως, είναι ότι οι «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο δεν έχουν ξεβάψει. Η Άγκυρα τις προκλήσεις δεν έχει θάψει, το διάπλου της αμφισβήτησης και στην Ανατολική Μεσόγειο έχει χαράξει.