Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Με εξετάσεις βέβαια. Από τις 12 Μαΐου γράφαμε ότι οι Πανελλαδικές «δεν θα καταργηθούν, ίσως να “ξαναβαφτιστούν” κατά το τρόικα-θεσμοί, πάντως, χωρίς κάποιου είδους εξετάσεις μεγάλη πόρτα δεν θα περάσεις».
Τώρα θα λέγονται κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις και θα πραγματοποιούνται δύο φορές τον χρόνο.
«Η απόδοση του Ιανουαρίου θα συνυπολογίζεται στον τελικό βαθμό μόνον αν βελτιώνει τον βαθμό του Ιουνίου», λέει και ξαναλέει το υπουργείο, γιατί ο διπλασιασμός των εξετάσεων είναι βαρύ φορτίο. Όπως και να ,χει, γνωρίζουμε μόνο το γενικό πλαίσιο. Μέχρι να μάθουμε τις λεπτομέρειες, που καθορίζουν κάθε σύστημα, μέχρι να προεξοφλήσουμε επιτυχίες και αποτυχίες, να σκανάρουμε δυσλειτουργίες και να επαναλάβουμε τελετουργίες, ας αποδραματοποιήσουμε ιστορίες. Για τον υποψήφιο που θα γελάσει και αυτόν που θα απογοητευτεί.
Καντηλανάφτης ο παππούς, το ίδιο και ο πατέρας και ο γιος το ίδιο θα ,τανε. Στέγη εξασφαλισμένη, δίπλα στο παρεκκλήσι του Καντέρμπουρι, σταθερός μισθός, ήταν στον περίγυρό του ζηλευτός.
Αλλάξανε, όμως, τα πράγματα και θέλαν στο Καντέρμπουρι γράμματα. «Από εδώ και πέρα θα εργάζονται αποκλειστικά και μόνο εγγράμματοι». «Λυπηθείτε με, καντήλια ανάβω. Τι θα απογίνω;».
Μάταια τα παρακάλια, βρέθηκε σε μαύρα χάλια.
Για την ταπεινή δουλειά βρέθηκαν πολλά γραμματιζούμενα παιδιά, που θα απασχολούνταν και με τα γραφειοκρατικά του ναού.
Μάταια τα παρακάλια, βρέθηκε σε μαύρα χάλια. Και δουλειές του ποδαριού έκανε και αδικήθηκε και λοιδορήθηκε, μα δεν πτοήθηκε και με το εμπόριο αναμίχθηκε. Ανακάλυψε ότι ήταν καλός, τόσο καλός που έγινε τρανός και με την τσαρική Ρωσία έκλεισε συμφωνία.
Όταν ήρθε η ώρα να πέσουν οι υπογραφές, ο αντισυμβαλλόμενος έμεινε έκπληκτος με του σταυρού τα πράγματα.
«Δεν μπορώ να διανοηθώ πού θα φτάνατε, αν γνωρίζατε και γράμματα».
«Εγώ μπορώ να σας πω. Θα ήμουν καντηλανάφτης στο Καντέρμπουρι».
Δεν είναι οι «Ιστορίες του Καντέρμπουρι», αλλά είναι ωραία, γιατί δεν υποδύεται τη σπουδαία.
