Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ένας μαθηματικός, ένας φυσικός και ένας μηχανικός διανυκτερεύουν σ’ ένα ξενοδοχείο. Ο μηχανικός κάποια στιγμή ξυπνάει από τον καπνό. Σηκώνεται, πάει στην πόρτα και βλέπει πως υπάρχει φωτιά στον διάδρομο. Παίρνει έναν κάδο απορριμμάτων, τον γεμίζει νερό, καταβρέχει τη φωτιά και επιστρέφει ήσυχος στο δωμάτιό του. Επειτα από λίγη ώρα η φωτιά αναζωπυρώνεται.
Ξυπνάει αυτή τη φορά ο φυσικός, μυρίζει καπνό, οπότε ανοίγει την πόρτα του δωματίου του και βλέπει τη φωτιά στον διάδρομο. Πλησιάζει με προσοχή, βγάζει το κομπιουτεράκι απ’ την τσέπη του και αφού υπολογίσει την ταχύτητα των φλογών, την απόσταση, την πίεση του νερού, την τροχιά κ.λπ. σβήνει τη φωτιά με την ελάχιστη ποσότητα νερού και ενέργειας που απαιτείται. Κατόπιν γυρνάει ήσυχος στο δωμάτιό του και συνεχίζει τον ύπνο του. Η φωτιά, παρ’ ολ’ αυτά, αναζωπυρώνεται ξανά.
Τέλος, ξυπνάει ο μαθηματικός. Κατευθύνεται στον διάδρομο, βλέπει τη φωτιά, βλέπει και τον πυροσβεστήρα, σκέφτεται «α… υπάρχει λύση!» και γυρνάει στο δωμάτιό του για να συνεχίσει τον ύπνο του. Τη φωτιά τη βλέπουν όλοι, οι αντιδράσεις είναι περιβόλι. Στο ευρωπαϊκό ξενοδοχείο τίποτα δεν είναι αστείο, αν και οι συμπτώσεις, ύστερα από διαδοχικές αφαιρέσεις και αλλεπάλληλες καθιζήσεις, προκαλούν γέλιο σε δόσεις.
Η σιδηρά κυρία της Ευρώπης, πιστή της πολιτικής του μικρότερου ρίσκου, με τα προσεκτικά βήματα και τις ισορροπίες, είναι φυσικός, ο πρωθυπουργός μηχανικός και κάμποσοι που κυκλοφορούν στους διαδρόμους των Βρυξελλών συμπεριφέρονται σαν μαθηματικοί.
«Α… υπάρχει λύση!» κι όσοι έχουν αντιρρήσεις ας δουλέψουν τις προκλήσεις στο λεγόμενο τρίγωνο της φωτιάς, καύσιμο-θερμότητα-οξυγόνο. Οποιο από τα τρία αφαιρεθεί παύει η φωτιά, γυρνάμε στο δωμάτιο, έστω κι αν έχουμε χάσει τον ύπνο μας.
Σ’ ύπνο και ξύπνο, «νύχτα-μέρα εργαζόμαστε για να υπάρξει συμφωνία μέχρι το τέλος της εβδομάδας», διαβεβαιώνουν οι πυροσβέστες, ενώ οι δέκτες γίνονται σιγά-σιγά δραπέτες. Από το δωμάτιο με τους πολλούς καθρέπτες, τα είδωλα-φταίχτες και τα σημάδια-ψεύτες.
