Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Η πιθανότητα ενοποίησης της πρώην γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας, υπό την αιγίδα της Ε.Ε., δεν σκορπά ρίγη συγκίνησης ούτε στο Παρίσι, ούτε στη Χάγη, ενώ η Βιέννη αν δεν πάρει την επίσημη αναστολή των ενταξιακών συζητήσεων με την Τουρκία είναι πιθανό τα Δυτικά Βαλκάνια να μπλοκάρει. Καλά καταλάβατε, η Γερμανία είναι ο ζηλωτής της βαλκανικής ενταξιακής διαδικασίας, όπως ήταν ο θιασώτης της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας.
Οι Βρυξέλλες έχουν ήδη δώσει καθαρή ευρωπαϊκή προοπτική στο Βελιγράδι και το Μαυροβούνιο, που αν πραγματοποιήσουν επαρκείς προόδους μπορεί να το πετύχουν μέχρι το 2025. Σύμφωνα με τους ευρωκράτες, μπορούν υπό προϋποθέσεις και οι υπόλοιπες πρώην γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες να προλάβουν.
Για το Βελιγράδι, χωρίς διευθέτηση των σχέσεων με τη σερβική αποσχισθείσα επαρχία του Κοσόβου δεν ανοίγουν οι ευρωπαϊκές αγκάλες.
Η ευρωπαϊκή προοπτική του Κοσόβου, βέβαια, δεν ενθουσιάζει την Ισπανία, προφανώς λόγω Καταλονίας. Δεν είχε άδικο η Μαδρίτη όταν επεσήμανε ότι «η διεύρυνση δεν αποτελεί μέσο πρόληψης των συγκρούσεων».
Εδώ, η ένταξη δεν αποτελεί μέσο επίλυσης διαφορών. Η Σλοβενία και η Κροατία, για παράδειγμα, που είναι στους «28», έχουν μια διαμάχη για μεθοριακά και αλιευτικά θέματα, την οποία διάφοροι μηχανισμοί της Ε.Ε. δεν έχουν μπορέσει ακόμη να διευθετήσουν.
«Αυτό το πρόβλημα πρέπει να επιλυθεί γρήγορα. (…) Δεν θα παίξουμε αυτό το παιχνίδι δεύτερη φορά: τα προβλήματα (των συνόρων) πρέπει να έχουν επιλυθεί πριν υπάρξει διεύρυνση». Η Κομισιόν έχει καεί στο χυλό του κόλπου Πιράν και φυσάει και το γιαούρτι.
Κρατάει 25 χρόνια αυτή η κολόνια και δεν φαίνεται να ξεθυμαίνει. Δεν είναι τυχαίο ότι βγήκε ο Σλοβένος πρόεδρος να χαιρετίσει τη συμφωνία Ελλάδας – πΓΔΜ, επειδή «δίνει ώθηση και σε άλλα έθνη των Βαλκανίων να επιλύσουν τα προβλήματα της περιοχής τους».
Η διαιτητική διαδικασία ελήφθη υπέρ της Σλοβενίας και έτσι απέκτησε έξοδο στα διεθνή ύδατα της Αδριατικής. Πλην, όμως, η Κροατία δεν έχει αναγνωρίσει την απόφαση και συνεχίζεται η φασαρία. Χαμηλής έντασης είναι η αλήθεια σε σχέση με τα τραύματα.
Η Ε.Ε. δεν είναι επίθεμα, αλλά κάτι συγκρατεί, ακόμη κι όταν λύνουν οι ιστοί.
