Skip to main content

Το μετέωρο βήμα του Ντράγκι

Από την έντυπη έκδοση

Της Aγγελικής Κοτσοβού
[email protected]

Το Whatever it Takes έχει κάποια όρια. Και η μαγεία του Σούπερ Μάριο δεν μπορεί να σώσει την οικονομία της Ευρωζώνης από εξωγενείς προκλήσεις, όπως ένας εμπορικός πόλεμος. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας απέδειξε πολλάκις στη διάρκεια της κρίσης την αποφασιστικότητα να διατηρήσει πάση θυσία την ακεραιότητα της Ευρωζώνης και τη σταθερότητα του ευρώ. Μόνο που τότε πάλευε με μία εστία, στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής οικογένειας, και όχι με πολλές και διαφορετικές, που δεν εμπίπτουν ούτε στον έλεγχο αλλά ούτε και στη δικαιοδοσία του.

Οι προσπάθειες του Μάριο Ντράγκι στέφθηκαν με επιτυχία, επαναφέροντας την οικονομία της Ευρωζώνης σε επίπεδα προ κρίσης και συμβάλλοντας στη μείωση της ανεργίας σε χαμηλά δεκαετίας. Οι κυβερνήσεις δεν εισάκουσαν τις εκκλήσεις του για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να θωρακίσουν τις οικονομίες από ένα επόμενο σοκ. Και η χρυσή εποχή φαίνεται να οδεύει στο τέλος της, καθώς τα τελευταία μακροοικονομικά δείχνουν ότι μετά την κορύφωση της ανάπτυξης το 2017, η οικονομία κατεβάζει ελαφρώς ταχύτητα.

Η ΕΚΤ συζητά εδώ και καιρό σενάρια ομαλοποίησης της νομισματικής πολιτικής και ολοκλήρωσης του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Βάσει του αρχικού χρονοδιαγράμματος, επιδιώκει να βάλει τέλος στο QE πριν από τα τέλη του 2018, ώστε να αρχίσει το 2019 να αυξάνει τα επιτόκια. Στους υπολογισμούς της θα πρέπει όμως να λάβει υπ’ όψιν νέες παραμέτρους: τη σινο-αμερικανική εμπορική διαμάχη, τον πεισματικά χαμηλό πληθωρισμό, αλλά και ένα ισχυρό ευρώ, που ενδεχομένως να ανατιμηθεί ακόμη περισσότερο μετά τη νομισματική σύσφιγξη.

Ήδη ο πρόεδρος της ΕΚΤ παραδέχθηκε χθες ότι θα πρέπει πρώτα να κατανοήσει τις νέες εξελίξεις και τις συνέπειές τους προτού συζητήσει τα μελλοντικά βήματα. Με την οικονομία όμως σε τροχιά ανάπτυξης επί 20 διαδοχικά τρίμηνα και έχοντας δημιουργήσει εννέα εκατ. θέσεις εργασίας από το 2013, τα «περιστέρια» στους κόλπους της ΕΚΤ θα δυσκολευθούν να υψώσουν παράστημα στα «γεράκια» και κυρίως στον ισχυρό της Bundesbank Γιενς Βάιντμαν.

Οι αντικρουόμενες απόψεις και οι θολές προοπτικές κράτησαν δεμένα τα χέρια της ΕΚΤ στη συνεδρίαση του Απριλίου. Ο Μάριο Ντράγκι ανέβαλε για αργότερα τον οδικό χάρτη των επόμενων βημάτων, τα οποία προς το παρόν παραμένουν μετέωρα…