Στο όχι πολύ μακρινό μας 2012 – στην κορύφωση μίας οδυνηρής σε όλα τα επίπεδα κρίσης – οι κάλπες της 6ης Μαΐου έδωσαν ποσοστό 18,85% στη Νέα Δημοκρατία, 16,79% στον ΣΥΡΙΖΑ και 13,18% στο ΠΑΣΟΚ.
Τα ποσοστά αυτά μεταφράζονταν σε 1.192.103 ψήφους για τη ΝΔ, 1.061.928 για τον ΣΥΡΙΖΑ και 833.452 για το ΠΑΣΟΚ. Ήταν μία πανωλεθρία για τον επί δεκαετίες πανίσχυρο δικομματισμό, ένας πολιτικός σεισμός.
Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής τα πράγματα ήταν σαφώς πιο ήσυχα. Η ΝΔ έχασε τον στόχο του 33%, αλλά επιβεβαίωσε την κυριαρχία της με ένα 28,33%, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έφτασε ούτε στο 15%, αλλά κρατήθηκε δεύτερος και το ΠΑΣΟΚ δεν κατέφερε να ξεκολλήσει από την τρίτη θέση, αλλά αύξησε κατά περίπου μία μονάδα το ποσοστό του από τις εθνικές εκλογές. Κάπως έτσι – όλοι είχαν να προβάλλουν κάτι σαν «νίκη» στα τηλεοπτικά πάνελ εκείνης της βραδιάς. Αλλά και όλοι ήξεραν κατά βάθος ότι ήταν βαρύτατα ηττημένοι.
Πιο χαμηλά και από τη … συντριβή
Το πόσο ισχυρό ήταν το ράπισμα του εκλογικού σώματος φαίνεται στους απόλυτους αριθμούς. Η ΝΔ, αν και 13 και πλέον μονάδες μπροστά από το δεύτερο κόμμα, έλαβε 1.125.602 ψήφους. Αυτές ήταν 1 εκατομμύρια λιγότερες σε σχέση με τον Ιούνιο του 2023. Αλλά δεν είναι αυτό το σοκαριστικό. Ήταν λιγότερες κατά περίπου 70.000 ακόμη και από εκείνες του 18,85%, το 2012!
Ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε 593.133, έχοντας χάσει μισό εκατομμύριο σε σχέση με το 2012. Και το ΠΑΣΟΚ 508.399 ψήφους – 325.000 λιγότερες σε σχέση με την προ 12ετίας…συντριβή του.
Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη πανωλεθρία, μεγαλύτερος πολιτικός σεισμός από αυτό το 59% που απείχε από τις κάλπες; Υπάρχει μεγαλύτερη αποτυχία για το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του να χάνει από την… παραλία;
Τώρα που ο πρωθυπουργός ετοιμάζει τον ανασχηματισμό, ο Στέφανος Κασσελάκης ψάχνει, χωρίς χάρτη, τον δρόμο για τη μεγάλη κεντροαριστερά και ο Νίκος Ανδρουλάκης βλέπει κορυφαία στελέχη να τον αμφισβητούν, είναι ίσως η κατάλληλη στιγμή για όλους να σταθούν λίγο να θυμηθούν αριθμούς και δεδομένα. Όχι τα σημερινά. Εκείνα του 2012.
