Skip to main content

Ο Νταρθ Βέιντερ στο σκαμνί

Πηγή: Screenshot από βίντεο youtube του Euronews

Δεν είναι αστεία της δικαιοσύνης τα πηνία. Η Θέμις στη Χιλή έχει φαντασία. Στο πλαίσιο των εορτασμών της Ημέρας Κληρονομιάς της χώρας

Πώς θα σας φαινόταν μία δίκη της μητριάς της Σταχτοπούτας για εκμετάλλευση ή των γονιών του Κοντορεβιθούλη για παραμέληση ανηλίκου; Ποιος θα κάτσει στο σκαμνί τον κακό λύκο; Τα τρία γουρουνάκια, που μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπα με παραβάσεις της πολεοδομικής νομοθεσίας;

Δεν είναι αστεία της δικαιοσύνης τα πηνία. Η Θέμις στη Χιλή έχει φαντασία. Στο πλαίσιο των εορτασμών της Ημέρας Κληρονομιάς της χώρας, σκέφτηκαν να φέρουν στο εδώλιο έναν από τους πιο εμβληματικούς κινηματογραφικούς κακούς όλων των εποχών. Για εκπαιδευτικό σκοπό.

Κατηγορούμενος στο εφετείο του Βαλπαραΐσο ο Νταρθ Βέιντερ, από τη σειρά ταινιών του Τζορτζ Λούκας, «Ο Πόλεμος των Άστρων». Μπήκε στην αίθουσα με την πανοπλία ο Σκοτεινός Άρχοντας και διοικητής της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας και ουδείς γέλασε με την εικονοποιία. Καταδικάστηκε, επειδή έκοψε το χέρι του γιου του, Λουκ. Όχι, για τα εγκλήματα της δικτατορίας. Κρατήστε το αυτό, για τη συνέχεια της ιστορίας.

«Είναι ένας άνθρωπος με δικαιώματα (…) Είναι σχεδόν μηχανή, αλλά και άνθρωπος. Ένας πατέρας». Ο συνήγορος υπεράσπισης έφερε τη δίκη με σοβαρότητα εις πέρας.

«Λαμβάνοντας υπόψη τις κυρώσεις που προβλέπει ο διαστημικός ποινικός κώδικας (…), θα παραμείνει παγωμένος για 30 χρόνια σε καρβονίτη… του απαγορεύεται να πλησιάσει το θύμα σε απόσταση τουλάχιστον τριών πλανητών για 30 χρόνια και για πάντα η σκοτεινή χρήση βίας και το φωτόσπαθό του».

Τώρα, τι να σας πω για τον ήλιο το νοητό; Ήρθαν πιο κοντά οι πολίτες στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης κι αποκαταστάθηκε η εμπιστοσύνη; Ο Χιλιανός Ντάρθ Βέιντερ, Πινοσέτ, δεν λογοδότησε ποτέ. Πάνω από 3.000 Χιλιανοί «εξαφανίστηκαν» ή δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας του, ενώ άνω των 40.000 φυλακίστηκαν ή βασανίστηκαν την περίοδο 1973-1990.

Τουλάχιστον, προ δεκαετίας ζήτησε συγγνώμη το δικαστικό σώμα της Χιλής για τη στάση του κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, την αποτυχία του να προστατεύσει τα θύματα της κρατικής βίας.