Skip to main content

Μακροπρόθεσμος σχεδιασμός

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]

Σε δύσκολες ασκήσεις ισορροπίας καλείται να επιδοθεί ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ στο θέμα του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού για να κρατήσει ικανοποιημένα όλα τα κράτη μέλη. Οι συζητήσεις που διεξάγονται έχουν φέρει στο φως τις διαφορετικές στοχεύσεις στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής οικογένειας. Τα βλέμματα πλέον στρέφονται στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής που θα διεξαχθεί αύριο, στην οποία θα γίνει μια προσπάθεια οριστικού συμβιβασμού.

Η διαμόρφωση του νέου Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, που θα καλύψει την περίοδο 2021-2027, αποδεικνύεται πως είναι μια δύσκολη εξίσωση. Ο «λογαριασμός» του Brexit δεν είναι φτηνός, καθώς η Μεγάλη Βρετανία ήταν ανάμεσα στις χώρες με θετική συνεισφορά πόρων. Το χρηματοδοτικό κενό που δημιουργείται από το 2021 φτάνει τα 12 δισεκατομμύρια ετησίως, δηλαδή μέχρι το 2027 θα έχει αγγίζει τα 84 δισεκατομμύρια!

Επειδή οι αριθμοί είναι… αμείλικτοι, αναζητείται μια συνδυαστική φόρμουλα για να κλείσει αυτό το κενό με μικρή αύξηση εισφορών και με ταυτόχρονη μείωση συγκεκριμένων δαπανών. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα «ψαλίδι» θα μπει στην Κοινή Αγροτική Πολιτική και στο Ταμείο Συνοχής, γεγονός πάντως που έχει προκαλέσει σημαντικές ενστάσεις από την ελληνική πλευρά.

Στο «παρά πέντε» της Συνόδου Κορυφής η προσπάθεια για την εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης συνεχίζεται και όλες οι πλευρές καλούνται να δουλέψουν από κοινού για να αμβλύνουν τις διαφορές τους. Το ρευστό διεθνές περιβάλλον, τα νέα δεδομένα που δημιουργεί το Brexit, αλλά και οι χαμηλοί αναπτυξιακοί ρυθμοί της Ευρωζώνης δεν αφήνουν περιθώρια για εφησυχασμό.

Και μπορεί εντός συνόρων η συζήτηση αυτή να μην προσελκύει τα φώτα της δημοσιότητας, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει πως πρόκειται για ένα θέμα μείζονος σημασίας. Η αλλαγή σελίδας στην ελληνική οικονομία προϋποθέτει έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, ώστε τα κοινοτικά κονδύλια να χρησιμοποιηθούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να αποφευχθούν λάθη του παρελθόντος. Άλλωστε, η επίτευξη υψηλών και διατηρήσιμων ρυθμών ανάπτυξης αποτελεί έναν μαραθώνιο και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένα απλό κατοστάρι…