Skip to main content

Γερμανία- Γαλλία: Μια φιλία που έχει μαραθεί, αλλά δεν είναι νεκρή

EPA/CHRISTOPHE PETIT TESSON

Οι προσπάθειες αποκατάστασης των γερμανογαλλικών σχέσεων στον γερμανικό Τύπο

Περίσσεψαν τα χαμόγελα, οι θερμοί εναγκαλισμοί, η ευφορία και η γαλατική ευγένεια στο Παρίσι, όπου οι Γάλλος πρόεδρος και ο Γερμανός καγκελάριος με τα υπουργικά τους συμβούλια και εκατοντάδες βουλευτές και από τις δύο χώρες γιόρτασαν τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την υπογραφή της Συνθήκης των Ηλυσίων, που θεμελίωσε τη γερμανογαλλική φιλία μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο. Σήμερα οι σχέσεις αυτές περνούν κρίση, μάλιστα οι Γερμανοί σχολιαστές επισημαίνουν με νόημα ότι ο Μακρόν δώρισε στον Σολτς τον τόμο “Οι Γάλλοι” του Βρετανού κοινωνιολόγου Τέοντορ Ζελντίν. “Μπορείς να καταλάβεις έναν άνθρωπο μόνο όταν ξέρεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις χωρίς να τον πληγώσεις” αναφέρεται στο εξώφυλλο.

Βαρετή, αλλά όχι δεδομένη

“Η γερμανογαλλική φιλία έχει μαραθεί, αλλά δεν είναι νεκρή” επιγράφει ο Νίκολας Ρίχτερ το κεντρικό του σχόλιο στη Süddeutsche Zeitung κάνοντας μια σύντομη αναδρομή σε αυτήν τη φιλία που ξεκίνησε ανάμεσα στον Ντε Γκολ και τον Αντενάουερ. «Σήμερα η κανονικότητα (αυτής της φιλίας) μπορεί να θεωρηθεί ως η πραγματική κληρονομιά της Συνθήκης των Ηλυσίων» επισημαίνει. «Η φιλία μεταξύ των δύο χωρών μοιάζει καθημερινή, σχεδόν βαρετή. Αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. Παραμένει ένα θαύμα και απαιτεί συνεχή φροντίδα. Ο Σολτς και ο Μακρόν δεν μπορούν να αντέξουν περαιτέρω αποξένωση. Όπως ο Ντε Γκωλ, μπορεί κανείς να συγκαλύψει με ευφορία ότι όλα δεν είναι ακόμη καλά, μπορεί να προσποιηθεί ότι είναι. Αλλά είναι κακό όταν η προσποίηση έχει σκοπό να κρύψει ότι οι καλύτερες στιγμές αυτής της υπέροχης φιλίας έχουν τελειώσει» παρατηρεί ο αρθρογράφος.

Στο εξώφυλλο της Welt βλέπουμε τα πρόσωπα του Γάλλου προέδρου και του Γερμανού καγκελάριου να κοιτάζει ο ένας τον άλλο και η επιγραφή γερμανογαλλιστί  “Σε ευχαριστώ που υπάρχεις”. Η αρθρογράφος Μαρτίνα Μάιστερ δεν αφήνει ασχολίαστα τα αισθήματα συγκίνησης που έδειξε ο κατά τα άλλα συγκρατημένος Σολτς. «Οι εορταστικές εκδηλώσεις σίγουρα δεν προορίζονται για να βγαίνουν δημόσια τα άπλυτα στη φόρα» επισημαίνει. «Αλλά μια φιλία αξίζει κάτι μόνο όταν δεν εξαπατά τον εαυτό της και είναι έτοιμη να κάνει παραχωρήσεις. Τα προβλήματα, και μάλιστα οι ανταγωνισμοί μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου σε θέματα ενεργειακής πολιτικής και πολιτικής των εξοπλισμών χρήζουν επίλυσης.  Αυτό που είναι ακόμη πιο σοβαρό είναι ότι και από τις δύο πλευρές του Ρήνου η γαλλογερμανική φιλία συχνά δεν ξεπερνά πια μια τυπική γειτονία. Όλο και λιγότεροι άνθρωποι και στις δύο χώρες μαθαίνουν την άλλη γλώσσα, γεγονός που αποτελεί ισχυρή απόδειξη της φθίνουσας σημασίας της ιστορικής φιλίας”.

Πηγή: Deutsche Welle