Ο Γάλλος σκηνοθέτης, κριτικός κινηματογράφου και συγγραφέας Αλεξάντρ Αστρύκ, ο οποίος θεωρείται «πνευματικός πατέρας» της Nouvelle Vague των δεκαετιών του ’50 και του ’60, πέθανε στο Παρίσι, σε ηλικία 92 ετών.
Ο Αστρύκ, μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της μεταπολεμικής Σεν Ζερμέν ντε Πρε, ο θεωρητικός της «κάμερας – στυλό» που εξισώνει τον κινηματογράφο με τη λογοτεχνία, δίσταζε να χαρακτηρίσει τον εαυτό του «σκηνοθέτη που γράφει και βιβλία ή συγγραφέα που έχει γυρίσει και ταινίες».
Ο Αλεξάντρ Αστρύκ γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 1923, στο Παρίσι. Είχε πάθος με τα μαθηματικά και τη λογοτεχνία και, κατά τη διάρκεια των δύσκολων χρόνων της γερμανικής κατοχής, δημοσίευσε πολλά άρθρα σε περιοδικά της «ελεύθερης ζώνης» της Γαλλίας.
Μετά την απελευθέρωση, γνωρίστηκε με τον Ζαν – Πωλ Σαρτρ, τον Αλμπέρ Καμύ και την τραγουδίστρια Ζιλιέτ Γκρεκό και άρχισε να γράφει ποίηση («Confluences», «Les vacances») και να γυρίζει ταινίες («Le rideau cramoisi»). Το 1954, γύρισε την ταινία «Les mauvaise rencontres» και, στις αρχές της δεκαετίας του ’60, σκηνοθέτησε δύο διασκευές έργων του Μωπασάν και του Φλωμπέρ, καθώς και το δράμα «La proie pour l’ombre», με πρωταγωνίστρια την Ανί Ζιραρντό.
Ο Αστρύκ θεωρείται ο πρόδρομος μεγάλων σκηνοθετών που ανανέωσαν τον γαλλικό κινηματογράφο, όπως του Φρανσουά Τριφό, του Ζαν – Λικ Γκοντάρ και του Κλωντ Σαμπρόλ.
Τη δεκαετία του 1970, στράφηκε στην τηλεόραση, γύρισε ένα ντοκιμαντέρ για τον Σαρτρ και τηλεταινίες βασισμένες σε έργα του Μπαλζάκ και του Έντγκαρ Άλαν Πόε.
