Skip to main content

Πώς μειώνουν οι τράπεζες το εργασιακό κόστος

Από την έντυπη έκδοση 

Της Ειρήνης Σακελλάρη
[email protected]

Tα πάνω κάτω έρχονται για όλα όσα γνωρίζουμε σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των τραπεζών. Αιτία το υψηλότατο μισθολογικό κόστος, που δημιουργεί πρωτόγνωρες καταστάσεις στις ελληνικές τράπεζες.

Εθελούσιες έξοδοι, ελαστικές μορφές εργασίας, αλλά και μεταβολή στο ωράριο των καταστημάτων του δικτύου των τραπεζών, όλα εισέρχονται στο πρόγραμμα κατά πρωτόγνωρο τρόπο, με στόχο έναν και μόνον: να μειώσουν το λειτουργικό κόστος των τραπεζών.

Mεγάλη συστημική τράπεζα διά της αρμόδιας διεύθυνσης προσωπικού πρότεινε στον σύλλογο εργαζομένων εθελοντική άδεια άνευ αποδοχών σε όλους τους εργαζόμενους της τράπεζας, αλλά και εθελοντική μερική απασχόληση, πρόταση η οποία κρίθηκε ως πρωτόγνωρη για τα τραπεζικά δεδομένα.

Ασφαλώς η πρόταση απορρίφθηκε από τον σύλλογο, είχε όμως τις συνέπειές της. Ο σύλλογος εξέδωσε ανακοίνωση και κατέστησε κοινωνούς το προσωπικό για την πρόταση αυτήν, που περιελάμβανε εθελοντική άδεια 12 ημερών τον μήνα χωρίς αποδοχές και εθελοντική μερική απασχόληση.

Πέρα από το προβληματικό του θέματος, καθώς αυτό δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε όλες τις διευθύνσεις της τράπεζας -κάποιες από αυτές υποχρεωτικά λειτουργούν σε συνθήκες εξαιρετικά εντατικής εργασίας-, καταγράφει την απέλπιδα προσπάθεια των πιστωτικών ιδρυμάτων να περιορίσουν τα δυσθεώρητα κόστη προσωπικού.

Σε κάθε περίπτωση η παραπάνω πρόταση δεν είναι το μόνο που μεταβάλλει την εικόνα των τραπεζών όπως αυτή ήταν γνωστή σε εμάς μέχρι σήμερα.

Καμία συναλλαγή μετά τις 2:30 μ.μ.
Μετά τις 2.30 μ.μ. δεν εκτελείται καμία συναλλαγή στα καταστήματα των τραπεζών έστω και εάν ο πελάτης είναι μέσα. Τελευταία συναλλαγή είναι εκείνη που εξυπηρετείται με τον πελάτη ο οποίος βρίσκεται ήδη στο ταμείο κατά τη λήξη του ωραρίου λειτουργίας. Το ίδιο και στα μηχανήματα συναλλαγών εντός καταστημάτων. Η μεταβολή αυτή που έλαβε χώρα αυτήν την εβδομάδα και αφορά όλες τις τράπεζες. έλαβε υπ’ όψιν της τα πρόστιμα που κλήθηκαν να πληρώσουν πιστωτικά ιδρύματα καθώς απασχολούσαν εργαζόμενους εκτός ωραρίου και χωρίς όμως να καταβάλλονται υπερωρίες. Το κόστος της Εργάνης για υπερωρίες κρίνεται ιδιαιτέρως βαρύ για τα πιστωτικά ιδρύματα, που έτσι κι αλλιώς μειώνουν δραματικά τα καταστήματά τους και ρίχνουν το βάρος τους σε έναν και μόνον άξονα: τις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Άλλωστε αυτό είναι το επιθυμητό ως εξέλιξη για τις τράπεζες, καθώς έτσι οι πελάτες δεν απασχολούν προσωπικό, εξυπηρετούνται άμεσα, μπορούν άμεσα να ελεγχθούν και τέλος οι προμήθειες που χρεώνονται στις συναλλαγές είναι καθαρό κέρδος.

Βεβαίως το πλήγμα για ανθρώπους κυρίως μεγάλης ηλικίας που δεν μπορούν να συναλλαχθούν ηλεκτρονικά και που ζουν στην περιφέρεια δεν είναι μικρό, παρατηρούν τραπεζικοί παράγοντες.

Κατά τα λοιπά, σε ό,τι αφορά την προσεχή τριετία τα σχέδια των τραπεζών υπολογίζουν πως η μείωση του προσωπικού -κυρίως μέσα από εθελούσιες εξόδους- θα φθάσει περί τα 10.000 άτομα. Όμως ένας δείκτης που συνοδεύει τη μείωση του προσωπικού και στον οποίο οι θεσμοί θα δώσουν βάρος είναι και η μείωση του μισθολογικού κόστους, καθώς σε κάποια πιστωτικά ιδρύματα αυτή εκφεύγει προς τα πάνω, λόγω υψηλών αμοιβών, παρά τις περικοπές σε ανθρώπινο δυναμικό.

Από τις 60.000 προσωπικό στις τράπεζες το 2010, ο αριθμός αυτός έφθασε κοντά στις 40.000 στο τέλος της περασμένης χρονιάς, ενώ τα σημεία παρουσίας των τραπεζών από 3.743 σημεία το 2010 έφθασαν σε 2.049 το 2017. 

Η εκτίμηση είναι πως οι τράπεζες θα συνεχίσουν τις προσπάθειες με εθελούσιες εξόδους, οι οποίες ίσως να έχουν πιο στοχευμένο χαρακτήρα.

Κατά τα λοιπά και προκειμένου να βοηθήσουν όσους επιθυμούν στις συναλλαγές τους εκτός ωραρίου λειτουργίας των τραπεζών τα πιστωτικά ιδρύματα διατηρούν κάποια καταστήματα ανοιχτά εκτός ωραρίου, όπου όμως δεν διενεργούνται όλες οι συναλλαγές, αλλά κάποιες από αυτές.