Νέα έρευνα έδειξε πως τα κρατικά αεροδρόμια της Αυστραλίας θα μπορούσαν να παράξουν επαρκή ηλεκτρισμό για την τροφοδότηση με ρεύμα 136.000 σπιτιών, εάν υπήρχαν μεγάλης κλίμακας εγκαταστάσεις ηλιακών συλλεκτών στις στέγες τους.
Ερευνητές στο RMIT University σύγκριναν τον ηλεκτρισμό που παράγεται από τους οικιακούς ηλεκτρικούς συλλέκτες σε μια περιφερειακή πόλη με την πιθανή παραγωγή «πράσινης» ενέργειας σε 21 αεροδρόμια. Όπως διαπίστωσαν, εάν υπήρχαν εγκατεστημένοι μεγάλης κλίμακας συλλέκτες, θα παραγόταν 10 φορές περισσότερος ηλεκτρισμός από ό,τι από τα 17.000 οικιακά πάνελ της πόλης, αποφεύγοντας παράλληλα την παραγωγή 151,6 κιλοτόνων αερίων θερμοκηπίου ετησίως.
Η ερευνήτρια Τσαΐν Σουν είπε πως η ανάλυση επιδεικνύει την αξία του να εστιάζονται οι προσπάθειες περί ανανεώσιμης ενέργειας σε μεγάλα, κεντρικού σχεδιασμού ηλιακά συστήματα σε στέγες.
«Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε μικρούς οικιακούς ηλιακούς συλλέκτες για να φτάσουμε σε μια οικονομία μηδενικών ρύπων, μα η εγκατάσταση μεγάλων πάνελ σε τοποθεσίες όπως αεροδρόμια θα μας έφερνε πολύ πιο κοντά» όπως τόνισε.
Η Σουν είπε ότι τα αεροδρόμια είναι ιδανικά για ηλιακούς συλλέκτες, μα αυτή τη στιγμή δεν χρησιμοποιούνται στο πλήρες εύρος των δυνατοτήτων τους- πολλά αυστραλιανά αεροδρόμια είναι χωρίς επαρκή ηλιακά συστήματα.
«Τα αεροδρόμια έχουν πολύ καλή έκθεση στον ήλιο επειδή δεν σκιάζονται από ψηλά κτίρια ή δέντρα, κάτι που τα καθιστά ιδανικά για τη συλλογή της ενέργειας του ήλιου» είπε η ίδια, προσθέτοντας πως η Αυστραλία αντιμετωπίζει ενεργειακή κρίση, ωστόσο οι δυνατότητες ηλιακής ενέργειάς της δεν αξιοποιούνται κατάλληλα.
«Η αξιοποίηση αυτής της πηγής ενέργειας θα μπορούσε να οδηγήσει στην αποφυγή καύσης 63 κιλοτόνων άνθρακα στην Αυστραλία κάθε χρόνο, ένα σημαντικό βήμα προς ένα “zero-carbon” μέλλον» πρόσθεσε.
Για τους σκοπούς της έρευνας, η οποία δημοσιεύτηκε στο The Journal of Building Engineering, οι ερευνητές υπολόγισαν την ηλιακή ενέργεια που παρήχθη από 17.000 οικιακά πάνελ στο Μπέντιγκο της Βικτώρια σε διάστημα ενός έτους. Στη συνέχεια χαρτογράφησαν τα κτίρια σε κάθε ομοσπονδιακό αεροδρόμιο, εξαιρουμένων κτισμάτων όπως θόλοι, κάποια υπόστεγα κ.α., και εντόπισαν 2,61 τετραγωνικά χιλιόμετρα χώρου στεγών που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Έπειτα βρήκαν τις βέλτιστες δυνατές κλίσεις για τους συλλέκτες σε κάθε αεροδρόμιο, ώστε να βελτιστοποιηθούν οι αποδόσεις.
Τις μεγαλύτερες δυνατότητες παραγωγής ενέργειας είχε το αεροδρόμιο του Περθ, ενώ υψηλές ήταν και αυτές του αεροδρομίου της Μελβούρνης. Παράλληλα, η Σουν τόνισε ότι σημαντικές θα ήταν και οι δυνατότητες παραγωγής των ιδιωτικής ιδιοκτησίας αεροδρομίων, που ξεπερνούν τα 150.
