Η αποστολή ανθρώπων στο διάστημα είναι δύσκολη υπόθεση- πόσο μάλλον το να γίνει αυτή με αποδοτικό τρόπο, και αυτό ακριβώς είναι που επιδιώκει ο Κόκι Χο, βοηθός καθηγητής στο University of Illinois (Department of Aerospace Engineering) και δύο τελειόφοιτοι φοιτητές του, οι Χάο Τσεν και Μπίντου Τζαγκανάθα.
Αυτό που έκαναν οι ερευνητές ήταν να διερευνήσουν τρόπους συσσωμάτωσης των logistics των ταξιδιών στο διάστημα, εξετάζοντας μια «εκστρατεία» αποστολών στη Σελήνη και σχέδια διαστημοπλοίων και δημιουργώντας ένα πλαίσιο για τη βελτιστοποίηση της χρήσης καυσίμων και άλλων πόρων.
Σύμφωνα με τον Χο, στόχος είναι η επίτευξη μιας ισορροπίας μεταξύ του χρόνου και της ποσότητας καυσίμου: Η γρήγορη άφιξη απαιτεί περισσότερο καύσιμο. Εάν δεν τίθεται θέμα χρόνου, η αργή αλλά αποδοτική προώθηση χαμηλής έντασης ίσως να είναι καλύτερη επιλογή. Αξιοποιώντας αυτό το δεδομένο, ο Χο σημείωσε πως υπάρχουν δυνατότητες ελαχιστοποίησης της μάζας εκτόξευσης και του κόστους όταν εξετάζει κανείς το θέμα από άποψης «εκστρατείας», με πολλαπλές εκτοξεύσεις και πτήσεις.
«Σκοπός μας είναι να κάνουμε το ταξίδι στο διάστημα αποδοτικό» λέει ο Χο. «Ένας τρόπος αυτός είναι να εξετάσουμε σχέδια εκστρατειών, δηλαδή πολλαπλές αποστολές μαζί- όχι απλά να εκτοξεύσεις τα πάντα από το έδαφος για κάθε αποστολή, όπως στο πρόγραμμα Απόλλων. Είναι μια εκστρατεία πολλαπλών αποστολών, οι προηγούμενες αποστολές αξιοποιούνται για μετέπειτα αποστολές. Οπότε, αν μια προηγούμενη αποστολή ανέπτυξε κάποιες υποδομές, όπως μια αποθήκη καυσίμου, ή αν είχε αρχίσει δουλειά για την εξόρυξη οξυγόνου από το έδαφος στη Σελήνη, αυτές χρησιμοποιούνται στον σχεδιασμό της επόμενης αποστολής».
Για τους σκοπούς του σχεδιασμού χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από αποστολές του παρελθόντος, μέσω των οποίων δημιουργούνται μοντέλα προσομοίωσης μια συνδυαστικής εκστρατείας. Το μοντέλο αυτό μπορεί να τροποποιηθεί για να περιλαμβάνει βαρύτερα ή ελαφρύτερα σκάφη, συγκεκριμένους προορισμούς, διαφορετικούς αριθμούς αστροναυτών κ.α.
«Σε αυτή την έρευνα σχεδιάζουμε τα οχήματα εκ του μηδενός, έτσι ώστε το σχέδιο του σκάφους να μπορεί να γίνει μέρος του σχεδιασμού της εκστρατείας. Για παράδειγμα, αν ξέρουμε ότι θέλουμε να στείλουμε άνθρωπο στον Άρη ως το 2030, μπορούμε να σχεδιάσουμε το σκάφος και την πολλαπλών αποστολών εκστρατεία, για να πετύχουμε τη μέγιστη αποδοτικότητα και το ελάχιστον κόστος εκτόξευσης, δεδομένου του χρονικού ορίζοντα» συμπληρώνει ο Χο.
