Ένα νέο εργαλείο προστασίας των γυναικών από μόλυνση με HIV ανέπτυξαν επιστήμονες του University of Waterloo.
Πρόκειται για ένα εμφύτευμα στον γυναικείο κόλπο που μειώνει τον αριθμό των κυττάρων τα οποία μπορεί να στοχεύσει ο HIV στην περιοχή. Αντίθετα με τις συμβατικές μεθόδους κατά του HIV (προφυλακτικά, φάρμακα κατά του HIV) το εμφύτευμα αυτό εκμεταλλεύεται τη φυσική ανοσία που παρουσιάζουν κάποιοι άνθρωποι απέναντι στον ιό.
Ο HIV μολύνει το σώμα μολύνοντας Τ-λεμφοκύτταρα που κινητοποιούνται από το ανοσοποιητικό σύστημα όταν ο ιός εισέρχεται στο σώμα. Ωστόσο, εάν αυτά παραμείνουν αδρανή και δεν προσπαθήσουν να πολεμήσουν τον ιό, τότε δεν μολύνονται, και ο ιός δεν μεταδίδεται.
«Ξέρουμε πως κάποια φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα ποτέ δεν φτάνουν στην κολπική οδό, οπότε αυτό το εμφύτευμα θα μπορούσε να παρέχει έναν πιο αξιόπιστο τρόπο ενθάρρυνσης των Τ-λεμφοκυττάρων να μην αντιδρούν στη μόλυνση, ως εκ τούτου αποτρέποντας τη μετάδοση πιο αξιόπιστα και πιο φθηνά» λέει ο Εμάνουελ Χο, καθηγητής της Σχολής Φαρμακευτικής του πανεπιστημίου. «Αυτό που δεν ξέρουμε ακόμα είναι αν αυτό μπορεί να είναι μια μεμονωμένη επιλογή για την αποτροπή της μετάδοσης του HIV ή αν θα έπρεπε καλύτερα να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλες στρατηγικές αποτροπής. Σκοπεύουμε να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα με μελλοντικές έρευνες».
Έμπνευση για το εμφύτευμα του Χο αποτέλεσαν προηγούμενες έρευνες με εργαζόμενες του σεξ στην Κένυα, όπου ο Χο και ο συνεργάτης του, Κιθ Φάουκ, του University of Manitoba, παρατήρησαν πως πολλές από αυτές τις γυναίκες που έκαναν σεξ με θετικούς στον HIV πελάτες δεν μολύνονταν. Όπως διαπιστώθηκε αργότερα, οι γυναίκες αυτές είχαν Τ-λεμφοκύτταρα που είχαν την προαναφερθείσα ιδιαιτερότητα. Παρατηρώντας αυτό, οι ερευνητές αναρωτήθηκαν εάν ήταν δυνατόν να το προκαλέσουν αυτό τεχνητά μέσω φαρμάκων, χορηγώντας τα ακριβώς εκεί που χρειάζονταν.
Το εμφύτευμα αποτελείται από έναν σωλήνα και δύο εύκαμπτους σωλήνες που τον κρατούν στη θέση του. Περιέχει HCQ (υδροξυχλωροκίνη) που χορηγείται αργά μέσω του πορώδους υλικού του σωλήνα και απορροφάται από τα τοιχώματα της κολπικής οδού. Σε δοκιμές που έγιναν σε μοντέλα ζώων διαπιστώθηκε σημαντική μείωση της ενεργοποίησης των Τ-λεμφοκυττάρων, υποδεικνύοντας ότι η κολπική οδός είχε αποκτήσει τη συγκεκριμένη ιδιότητα, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για πολλά υποσχόμενες μελλοντικές έρευνες.
