Τα πουλιά μπορεί να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται το μαγνητικό πεδίο της Γης και να το χρησιμοποιούν για τον προσανατολισμό τους. Ωστόσο, μέχρι τώρα οι άνθρωποι δε μπορούσαν καν να πλησιάσουν αυτή την ιδιότητα, κάτι που φιλοδοξούν να αλλάξουν ερευνητές του HZDR (Helmholtz Zentrum Dresden Rossendorf) στη Γερμανία.
Οι εν λόγω ερευνητές ανέπτυξαν ένα ηλεκτρονικό δέρμα (e-skin) με μαγνητοευαισθησία, αρκετά ευαίσθητο για να αντιλαμβάνεται και να κωδικοποιεί ψηφιακά την κίνηση του ανθρώπινου σώματος στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Καθώς το δέρμα αυτό είναι εξαιρετικά λεπτό και εύπλαστο, μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί πάνω στο ανθρώπινο δέρμα, δημιουργώντας έτσι το βιονικό ανάλογο μιας πυξίδας. Αυτό θα μπορούσε όχι απλά να βοηθήσει στον προσανατολισμό των ανθρώπων, αλλά και να χρησιμοποιηθεί για αλληλεπιδράσεις με εικονικά αντικείμενα σε περιβάλλοντα εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Nature Electronics, όπου ο Dr.Ντενίς Μακάροφ και οι ερευνητές της ομάδας του παρουσιάζουν τη συγκεκριμένη τεχνολογία, η οποία θυμίζει αφενός λειτουργικά ταινίες επιστημονικής φαντασίας όπως το «Minority Report», αφετέρου δεν χρειάζεται τα ογκώδη γάντια, τα ειδικά γυαλιά και τον υπόλοιπο εξοπλισμό, αρκούν το ηλεκτρονικό δέρμα και το μαγνητικό πεδίο της Γης.
«Είναι εξοπλισμένο με αισθητήρες μαγνητικού πεδίου που μπορούν να ανιχνεύουν γεωμαγνητικά πεδία» λέει ο Γκίλμπερτ Σαντιάγκο Κανόν Μπερμούντεζ, lead author της έρευνας. «Μιλάμε για 40 με 60 microtesla, 1.000 φορές λιγότερο από το μαγνητικό πεδίο ενός κοινού μαγνήτη σαν αυτούς που βάζουμε στο ψυγείο» εξηγεί.
Σύμφωνα με τους ερευνητές του HZDR, είναι η πρώτη φορά που επιδεικνύονται τόσο εύχρηστα ηλεκτρονικά δέρματα ικανά για τη μεταχείριση εικονικών αντικειμένων μέσω της αλληλεπίδρασης με γεωμαγνητικά πεδία, καθώς οι προηγούμενες επιδείξεις προϋπέθεταν τη χρήση εξωτερικών μαγνητών. «Οι αισθητήρες μας επιτρέπουν σε αυτόν που τους φοράει να διαπιστώνει συνεχώς τον προσανατολισμό του, με βάση το μαγνητικό πεδίο της Γης. Οπότε, αν αυτός ή το μέλος του σώματος που έχει τον αισθητήρα αλλάξουν προσανατολισμό, ο αισθητήρας πιάνει την κίνηση, η οποία μετά μεταφέρεται και ψηφιοποιείται για να αποδοθεί στον εικονικό κόσμο».
Καθώς οι αισθητήρες είναι εξαιρετικά εύκαμπτοι, και μπορούν να λυγίζουν και να παραμορφώνονται χωρίς να χάνουν τη λειτουργικότητά τους, οι ερευνητές διαβλέπουν τεράστιες δυνατότητες για τη χρήση τους – και όχι μόνο ως μέσον αλληλεπίδρασης με την εικονική πραγματικότητα. «Ψυχολόγοι, για παράδειγμα, θα μπορούσαν να εξετάσουν τις επιπτώσεις της αντίληψης μαγνητικών πεδίων στους ανθρώπους με μεγάλη ακρίβεια, χωρίς ογκώδεις συσκευές ή δύσκολες συνθήκες πειραμάτων, που θα επηρέαζαν τα αποτελέσματα» σημειώνει ο Μπερμούντεζ.
