Του Γιάννη Καμπουράκη
[email protected]
Η διάσωση της τουριστικής σεζόν και οι γεμάτες πλατείες των τελευταίων ημερών, είναι αυτές τις ημέρες τα μεγάλα ζητήματα στο κυβερνητικό επιτελείο. Σε ό,τι αφορά τον τουρισμό, ο Πρωθυπουργός φέρεται να μην στηρίζεται τόσο στο ενδεχόμενο κοινής και άμεσης ευρωπαϊκής λύσης αν και λαμβάνει πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση, όσο στην έγκαιρη επίτευξη διμερών συμφωνιών μεταξύ κρατών.
Γνωρίζοντας ότι αν δεν πάρει μπρος η «βαριά» βιομηχανία της χώρας έστω κι αργότερα μέσα στο καλοκαίρι, τότε η κατάσταση στην οικονομία θα είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμη, ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση προσπαθούν να αποτρέψουν το σοβαρό ενδεχόμενο μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις να αποφασίσουν να μη λειτουργήσουν, εκτιμώντας ότι αναστέλλοντας τη λειτουργία τους, θα σώσουν περισσότερα από όσα αν λειτουργήσουν με τους περιορισμούς που θα αποφασιστούν.
Γραμμή της κυβέρνησης είναι ότι η χρονιά μπορεί να σωθεί μόνο αν υπάρξει τζίρος και επισκέπτες, έστω και με περιορισμούς και πως το «λουκέτο» ακόμα και προσωρινό αποτελεί σίγουρη και μεγάλη χασούρα. Μένει να φανεί πόσοι από τους μεγάλους και μεσαίους επιχειρηματίες του ελληνικού τουρισμού – τα μικρά καταλύματα θεωρείται ότι θα δουλέψουν μόλις δοθεί το έναυσμα για έναρξη της λειτουργίας τους – θα συμφωνήσουν με αυτήν.
Το πρόβλημα είναι ότι η τουριστική σεζόν δεν σώζεται ή χάνεται ανάλογα με το τι θα κάνει η κυβέρνηση ή ποια θα είναι η στήριξη της Ε.Ε.. Η επανέναρξη των πτήσεων και οι αποφάσεις των μεγάλων tour operators είναι κρίσιμες μεταβλητές, ενώ τα σενάρια υπολογίζονται με δεδομένο ότι οι αριθμοί της πανδημικής κρίσης στην Ελλάδα θα παραμείνουν στα σημερινά επίπεδα.
Το καλό σενάριο πάντως – το κακό δεν θέλουν ούτε να το σκέπτονται στην κυβέρνηση – προβλέπει ότι δεν θα αλλάξουν τα δεδομένα της πανδημίας, η Ελλάδα θα μπορεί να διαφημιστεί ανά τον κόσμο ως ένας από τους λίγους ασφαλείς προορισμούς για διακοπές και με έναρξη τον Ιούλιο και παράταση τον Νοέμβριο, οι μεγάλοι παίκτες και διακινητές εκατομμυρίων τουριστών κάθε χρονιά θα αποφασίσουν να στείλουν τουρίστες στην Ελλάδα και ο ελληνικός τουρισμός θα καταφέρει να περισώσει κάτι, έτσι ώστε η επίπτωση στην ύφεση και την ανεργία δεν θα είναι τόσο μεγάλη, όπως υπολογίζεται σήμερα.
Το φαινόμενο των γεμάτων πλατειών έχει δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερη ανησυχία, ένταση και διαφωνίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης, από ό,τι έχει βγει προς τα έξω.
Κυβερνητικά στελέχη κάνουν ήδη συνειρμούς με την πλατεία Συντάγματος του 2011, ενώ το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη φέρεται να έχει διαμηνύσει στο Μαξίμου ότι τις πλατείες δεν μπορούν να τις φυλούν αστυνομικοί. Το σκεπτικό είναι απλό. Εικόνες με επεισόδια ανάμεσα σε νεαρούς και αστυνομικούς σε πλατείες ή εικόνες με αστυνομικούς να φυλούν άδειες πλατείες, παραπέμπουν σε αστυνομικό κράτος, δεν ταιριάζουν σε δημοκρατίες και δεν θα γινόταν αποδεκτές από την συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινής γνώμης που ήδη βρίσκεται σε πίεση.
Η σκέψη στο πρωθυπουργικό επιτελείο φέρεται να είναι ότι τις πλατείες πρέπει να τις φυλούν οι δήμοι. Και πως οι δήμαρχοι είναι αυτοί που πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες προστασίας της δημόσιας υγείας. Ούτε και αυτό όμως είναι εύκολο, καθώς οι δήμαρχοι δεν θέλουν να εμφανίζονται ότι λαμβάνουν αστυνομικά μέτρα ο καθένας για το δήμο του.
Το θέμα δεν είναι εύκολο, πολλώ δε μάλλον που σε πολλές πλατείες υπάρχει κινητοποίηση και οργανωμένη παρουσία από κόμματα, συλλογικότητες και οργανώσεις που αντιδρούν στα περιοριστικά μέτρα.
