Τα βιογραφικά των πρώτων υποψηφίων ευρωβουλευτών που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ:
- Κώστας Αρβανίτης
Ο Κώστας Αρβανίτης είναι γεννημένος και μεγαλωμένος στα Σεπόλια Αττικής.
Είναι δημοσιογράφος, παρουσιαστής και ραδιοφωνικός παραγωγός με δραστηριότητα από το 1987, στο πρώτο διαδημοτικό πρακτορείο τύπου Αθήνα 98.4, ΔΙΑΥΛΟΣ 10, Ξένιος Άνω Λιοσίων, Τικ Τακ στα fm, Δημοτική Ραδιοφωνία Άνω Λιοσίων ΑΚΗΜΜΕ, FLASH 96, ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΡΑ, ΝΕΤ 105,8, ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΔΙΕΣΗ, ΒΗΜΑ, MEGA,NET,EΡT1, ΕΡΑ ΣΠΟΡΤ. Είναι μέλος της Ε.Σ.Η.Ε.Α. Συνεργάστηκε με εφημερίδες των Αθηνών και περιοδικά.
Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ επί σειρά ετών και Αντιπρόεδρος μέχρι το 2017 (Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων). Επίσης συμμετείχε στις δράσεις των θεραπευτικών κοινοτήτων από το 1987 παράλληλα με την δημοσιογραφική του πορείαμέχρι και σήμερα.
Εργάστηκε ως προπονητής και υπεύθυνος Ακαδημιών για το Αθηναϊκό ποδόσφαιρο στα σωματεία ΑΦΟΒΟΣ, ΑΤΛΑΣ, LONGLIVED, ΚΟΡΩΝΙΔΑ, Α.Σ.ΣΟΥΡΜΕΝΑ, ΠΑΝΘΗΣΕΙΑΚΟΣ, Α.Ο.ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ, Α.Ε.ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ και ήταν μέλος του GOTHIA CUP. Επίσης το τελευταίο διάστημα ήταν Αντιπρόεδρος του Απόλλωνα Σμύρνης.
Το Μάρτιο του 2013 ανέλαβε καθήκοντα διευθυντή στον ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο» έως τον Οκτώβριο του 2016. Αξίζει να σημειωθεί ο πολλαπλασιασμός των περιφερειακών «Κόκκινων» και το «άνοιγμα» στην επαρχία.Στη συνέχεια ανέλαβε νέα καθήκοντα Γενικού Διευθυντή Ειδήσεων και Ενημέρωσης της 24MEDIA(ραδιόφωνο 24.7, στο 24 radio,εφημερίδα ΕΘΝΟΣ και διαδικτυακές σελίδες ενημέρωσης του Ομίλου).
Σήμερα παρουσιάζει την εκπομπή «AΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ» καθημερινά στην ΕΡΤ1 16:00 – 18:00.
Είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και δραστηριοποιείται στην ΟΜ Πεντέλης.
- Μουχαμέντι Γιόνους
Ο Μουχαμέντι Γιόνους είναι Πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων από το 2017.
Ήρθε στη χώρα πριν από 15 χρόνια. Το 2004 έγινε ένας από τους 11 πρόσφυγες που πήραν άσυλο ανάμεσα σε 4.000 αιτούντες και έκτοτε ζει νόμιμα στην Αθήνα. Ιδρυτής αρχικά της Αφγανικής Κοινότητας και κατόπιν του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων.
Στην Ελλάδα δραστηριοποιήθηκε από νωρίς ως ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το 2016 επελέγη από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch) για να τιμηθεί με το βραβείο «Alison Des Forges» για την ακτιβιστική δράση του. Μεταξύ άλλων αποτελεί δυναμικό μέλος του αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού κινήματος.
- Γιώργος Χρηστάκης
Ο Γιώργος Χρηστάκης είναι εμπνευστής και ιδρυτής τηςDAGIPOLIDANCECo. Έχει μια ενεργό και μαχητική παρουσία σε όλες τις πρωτοβουλίες που αγκαλιάζουν τη «διαφορά».
Χορευτής και χορογράφος σε αναπηρικό αμαξίδιο, έχει μεγάλη επαγγελματική και καλλιτεχνική εμπειρία. Κοινωνικός ψυχολόγος, υποψήφιος διδάκτορας Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Συμμετείχε στις ομάδες σύγχρονου χορού, «Φυγείν αδύνατον», «Λάθος κίνηση», «Αγγελόσκονη» κ.ά.
Τον Μάιο του 2004 δημιουργεί την δική του χορευτική ομάδα την «DAGIPOLIDANCECo», όπου χορογραφεί, χορεύει, σχεδιάζει και οργανώνει όλες τις παραγωγές και παραστάσεις της έως και σήμερα, και της οποίας έχει και την συνολική ευθύνη παραγωγής και εκτέλεσης.
Με την DAGIPOLI προκάλεσε ανατροπές και η δουλειά του με την ομάδα ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, από Αμερική ως Ευρώπη και Ασία.
Διδάσκει με τεχνικές και μεθόδους που έχουν να κάνουν με τις συναντήσει σωμάτων ποικίλων λειτουργιών και μορφών.
- Στέλιος Κούλογλου
Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Αθηνών (1980), μετεκπαιδεύθηκε στη δημοσιογραφία στο Παρίσι και το Τόκιο. Ξεκίνησε να δημοσιογραφεί στο περιοδικό «Αντί» και διετέλεσε ανταποκριτής της «Αυγής» στο Παρίσι (1983-1984). Πολιτικός αναλυτής στο «Βήμα» και αργότερα ανταποκριτής της εφημερίδας, της ΕΡΤ και του ραδιοσταθμού Σκάι στη Μόσχα κατά την διάρκεια της «περεστρόικα» (1989-1993). Κάλυψε ως ειδικός απεσταλμένος τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία (1992-1995). Συνεργάτης της γαλλικής LeMonde Diplomatique και του γαλλογερμανικού τηλεοπτικού σταθμού ΑRTE.
Το 2002 βραβεύτηκε ως ο συγγραφέας της χρονιάς για το best sellerμυθιστόρημα «Μην πας ποτέ μόνος στο ταχυδρομείο». Είναι συγγραφέας εννέα λογοτεχνικών και ιστορικών βιβλίων.
Διετέλεσε αρχισυντάκτης και παρουσιαστής του «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» (1996- 2008 και 2010-2012), μιας τηλεοπτικής εκπομπής που βραβεύθηκε τέσσερις φορές ως η καλύτερη ελληνική ενημερωτική εκπομπή. Από το 2005 έως το 2008, επιμελείτο και παρουσίαζε το εβδομαδιαίο τηλεοπτικό πρόγραμμα «Θεματική Βραδιά». Το 2006 και το 2007 βραβεύτηκε ως ο δημοσιογράφος της χρονιάς. Έχει χαρακτηριστεί, από το παρατηρητήριο των διεθνών μέσων ενημέρωσης «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» ως «το σύμβολο της ερευνητικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα».
Το 2008 απολύθηκε από την ΕΡΤ επειδή αρνήθηκε να λογοκρίνει το ντοκιμαντέρ «Η γενιά των 700 €» που ετοίμαζε. Την ίδια χρονιά ίδρυσε το Tvxs.gr («TV Χωρίς Σύνορα»), την πρώτη και σήμερα από τις πιο έγκυρες ενημερωτικές ηλεκτρονικές εφημερίδες στην Ελλάδα.
Παραγωγός και σκηνοθέτης πολυάριθμων ντοκιμαντέρ: «Whistleblowers» (2004), «Απολογία ενός Οικονομικού Δολοφόνου» (2008), «Oligarchy» (2012), «Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης» (2013), HΝονά» (2014), «Απόδραση από την Αμοργό» (2015), «Πεθαίνοντας στο Γέλιο» (2017). Το 2000 και το 2002 του απονεμήθηκε το διεθνές βραβείο EuroComenius, αντιστοίχως για τα ντοκιμαντέρ «Ο Ελληνικός Εμφύλιος» και «Ο Αγώνας του Θανάτου». Η «Απολογία ενός Οικονομικού Δολοφόνου» απέσπασε δύο διεθνή βραβεία(Ν. Κορέα, Ισπανία), προβλήθηκε σε δεκάδες χώρες και σε κινηματογράφους στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες. Από το 2010 η αμερικανική κυβέρνηση αρνείται να του χορηγήσει βίζα για τις ΗΠΑ, ακόμη και με την ιδιότητα του ευρωβουλευτή.
Διακρίθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την οργάνωση και παρουσίαση σειράς πρωτότυπων εκδηλώσεων για την ιστορία, τον πολιτισμό και τους νέους της Ελλάδας καθώς και εναντίον του πολέμου. Με δική του πρωτοβουλία καθιερώθηκε βραβείο για τους Μάρτυρες Δημοσίου Συμφέροντος και την Ελευθερία της Πληροφόρησης, που απονέμεται κάθε χρόνο στο όνομα της δολοφονηθείσας Μαλτέζας δημοσιογράφου Δάφνης Καρουάνα Γκαλίθια. Για το έργο του κατά της διεθνούς διαφθοράς, ανακηρύχθηκε «Τρίτος δικαιότερος πολιτικός στην Ευρώπη».
Παναγιώτης Κουρουμπλής
Είναι βουλευτής Β΄ Αθηνών, δικηγόρος και δρ. Κοινωνικών Επιστημών. Εξελέγη τρεις φορές στην περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας με το ΠΑΣΟΚ (1996, 2000 και 2009), η ηγεσία του οποίου τον διέγραψε το 2011, όταν καταψήφισε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Στη συνέχεια, εξελέγη τέσσερις φορές στη Β΄ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ (Μάιος και Ιούνιος 2012, Ιανουάριος και Σεπτέμβριος 2015).
Το 1993, με απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου διορίστηκε Γενικός Γραμματέας Πρόνοιας του Υπουργείου Υγείας, ενώ την περίοδο 2015-2018 διατέλεσε διαδοχικά υπουργός Υγείας, Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής επί κυβερνήσεων Αλέξη Τσίπρα.
Κατάγεται από προσφυγική οικογένεια του Πόντου, που εγκαταστάθηκε στο Ματσούκι Αιτωλοακαρνανίας. Εκεί γεννήθηκε το 1951. Σε ηλικία 10 ετών χάνει ολοσχερώς το φως του, από έκρηξη γερμανικής χειροβομβίδας της κατοχικής περιόδου. Παρακολουθεί τη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης, έπειτα τη Σχολή Τυφλών στην Αθήνα κι ολοκληρώνει τη σχολική του φοίτηση στο Παπαστράτειο Γυμνάσιο Αγρινίου. Κατόπιν εισάγεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Την περίοδο 1976-1981 διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον αγώνα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των τυφλών στη μόρφωση και την εργασία, με αποτέλεσμα να βρεθεί δεκάδες φορές στο εδώλιο του κατηγορουμένου, με αποκορύφωμα τη δίωξή του με τον Νόμο 4000. Από τη θέση του προέδρου του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών προωθεί την ιδέα της ενοποίησης του αναπηρικού κινήματος με τη συγκρότηση της συντονιστικής επιτροπής αναπηρικών φορέων. Τον Μάρτιο του 1981 συνδιοργανώνει πανευρωπαϊκή διαμαρτυρία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τα δικαιώματα των τυφλών.
Ως σύμβουλος όλων των υπουργών Υγείας της περιόδου 1981-1989 συνεισφέρει σε σειρά θεσμικών παρεμβάσεων που θεμελίωσαν το κοινωνικό κράτος, όπως η θεσμοθέτηση μέτρων κοινωνικής στήριξης των ευπαθών ομάδων (τυφλών, αναπήρων, πολυτέκνων κ.ά.). Την περίοδο 1984-1985 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Τυφλών στο Όσλο, καθώς και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Τυφλών στο Ριάντ.
Το 1985 συμβάλλει στην προώθηση του ν. 1566 περί ειδικής αγωγής, με τον οποίο το κράτος πρώτη φορά ανέλαβε κι ενίσχυσε την εκπαίδευση των προσώπων με ειδικές ανάγκες, καταργώντας τον νόμο «περί αποκλινόντων εκ του φυσιολογικού» και καθιερώνοντας νέες ορολογίες, απαλλαγμένες από στερεότυπα. Το 1987 συμβάλλει στην ψήφιση του ν. 1648, που παρείχε προστασία για τις προσλήψεις στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα των αναπήρων, των πολυτέκνων, των θυμάτων της Εθνικής Αντίστασης και των μονογονεϊκών οικογενειών. Συμμετέχει ως ιδρυτικό μέλος στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ για την Αναπηρία στις Βρυξέλλες, που στόχευε στην ανάδειξη των δικαιωμάτων των ατόμων με ειδικές ανάγκες και στην καταπολέμηση των κοινωνικών διακρίσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το 1990 ιδρύει μετά από δεκαετή προσπάθεια την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, με την οποία ενοποιείται το αναπηρικό κίνημα, και διατελεί πρώτος της πρόεδρος μέχρι το 1993. Ως γενικός γραμματέας Πρόνοιας του υπουργείου Υγείας την περίοδο 1993-1996, επικεντρώνεται στην προστασία των παιδιών, των πολιτών τρίτης ηλικίας, των πολύτεκνων οικογενειών και των προσώπων με αναπηρία, ενώ συμβάλλει στη δημιουργία της πρωτοβουλίας«Βοήθεια στο σπίτι». Στο διάστημα 1996-2004 στηρίζει τα κοινωνικά κινήματα και πρωτοβουλίες όπως η δωρεά οργάνων σώματος και η εθελοντική αιμοδοσία.
Από την πρώτη εκλογή του στη Βουλή με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2012 μέχρι τον σχηματισμό κυβέρνησης το 2015 εκτελεί χρέη κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος, αναπτύσσοντας έντονη κοινοβουλευτική δράση. Μεταξύ άλλων, ανέλαβε πρωτοβουλία να κληθούν πρώτη φορά ενώπιων των αρμόδιων Επιτροπών της Βουλής οι τότε υπουργοί Οικονομικών, Εξωτερικών, Εθνικής Άμυνας και Δικαιοσύνης για το κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές αποζημιώσεις, με αποτέλεσμα να συγκροτηθεί η Διακομματική Επιτροπή για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων από την επόμενη Βουλή.
Επί θητείας του στο υπουργείο Υγείας, προωθήθηκαν θεσμικές παρεμβάσεις για την υγειονομική κάλυψη των ανασφαλίστων και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, ενώ καταργήθηκε η υποχρεωτική καταβολή εξέταστρου 5 ευρώ στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και σταμάτησε η αύξηση της συμμετοχής των ασθενών στα φάρμακα. Στα Συμβούλια Υπουργών της ΕΕ και στη Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας έθεσε πρώτη φορά το ζήτημα της από κοινού διαπραγμάτευσης των κρατών-μελών με τις πολυεθνικές εταιρείες για την προμήθεια ακριβών καινοτόμων φαρμάκων.
Επί υπουργίας του στο υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης καθιερώθηκε η απλή αναλογική και το δικαίωμα ψήφου από την ηλικία των 17, ενώ συγκροτήθηκε η Εθνική Επιτροπή για την Κωδικοποίηση της Νομοθεσίας και προωθήθηκε το πολυνομοσχέδιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Από τη θέση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής θεσμοθέτησε πρώτη φορά την εισαγωγή στο Λιμενικό Σώμα με πανελλήνιες εξετάσεις, ενίσχυσε την παρουσία της ελληνικής ναυτιλίας στα ευρωπαϊκά φόρα και τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO) και ανέλαβε πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης.
Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής έχει τιμηθεί πολλές φορές από εγχώριους και διεθνείς φορείς για την κοινωνική δράση του, μεταξύ άλλων από την Ακαδημία Αθηνών.
- Γιάννης Μουζάλας
Γεννήθηκε στις 24/10/1954 στην Αθήνα.
Μόρφωση και άλλες ακαδημαϊκές δεξιότητες:
– Πτυχίο στην Ιατρική, Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1982).
– Γενικός γιατρός.
– Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας (εξειδίκευση στην λαπαροσκόπηση και σε τεχνικές laser).
– Εκπαίδευση στην γυναικολογική ουρολογία στην Λιέγη, στο Βέλγιο και στην γυναικολογική ογκολογία στην Ελληνική Ογκολογική Εταιρεία.
– Συνεργασία με τον Dr Michel Odent και τον Dr Yehudi Gordon στον φυσιολογικό τοκετό και στον τοκετό στο νερό (1997-1999).
Επαγγελματική δράση:
– Γιατρός στην Παιδιατρική Χειρουργική Κλινική στο «Τζάνειο» Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά.
– Γιατρός στην Ουρολογική Κλινική στο «Μεταξά» Γενικό Νοσοκομείο Αθήνας.
– Γιατρός στον «Άγιο Σάββα», Γενικό Αντικαρκινικό-Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών.
-Γιατρός στο Γενικό Νοσοκομείο-Μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου», Αθήνα.
Συνέβαλε στο να καθιερωθούν πτέρυγες φυσιολογικού τοκετού στα ελληνικά μαιευτήρια. Τα τελευταία 30 χρόνια εργάζεται ως γιατρός στον ιδιωτικό τομέα, στη μαιευτική-γυναικολογία. Υπήρξε ο πρώτος γιατρός στην Ελλάδα που σύστησε τον τοκετό σε νερό και τον τοκετό σαν στο σπίτι στο μαιευτήριο.
Συνέβαλε στην δημιουργία κινήματος ενάντια στην βία στον τοκετό.
Συνιδρυτής της ψυχοπροφυλακτικής εταιρείας.
Ιδρυτικό μέλος της εταιρείας μελέτης ανθρώπινης σεξουαλικότητας (Ε.Μ.Α.Σ.) με επιστημονική δράση για τα δικαιώματα στην σεξουαλικότητα.
Πολιτική και Κοινωνική Δράση:
Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής (Νοέμβριος 2016-Φεβρουάριος 2018).
Αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (Σεπτέμβριος 2015-Νοέμβριος 2016).
Αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής στην υπηρεσιακή κυβέρνηση (Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2015).
Ιδρυτικό μέλος και μέλος του Συμβουλίου των Γιατρών του Κόσμου/Ελλάδα (1990).
Συμμετείχε σε ανθρωπιστικές αποστολές στην Ασία, στην Αφρική και στην Μέση Ανατολή, ως γιατρός και ως παρατηρητής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Ιράκ, Σομαλία, Ουγκάντα, Ισραήλ, Αϊτή, Σρι Λάνκα, Αζερμπαϊτζάν, την Τουρκία, Κομπάνι). Η τελευταία του αποστολή, προτού διοριστεί αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, ήταν στον πόλεμο στο Κομπάνι (Συρία). Τον Δεκέμβριο του 2018 συμμετείχε σε νέα αποστολή στον πόλεμο στη Βόρεια Συρία.
Μετά τις αποστολές στην Σομαλία και το Αφγανιστάν, συνδιοργάνωσε μία καμπάνια στην Ελλάδα ενάντια στον γενετικό ακρωτηριασμό.
Συμμετείχε στη δημιουργία δύο ντοκιμαντέρ, σχετικά με τη ζωή στο Αφγανιστάν, που αφορούσαν θέματα μετανάστευσης και την ζωή γυναικών ηθοποιών που κέρδισαν διεθνή βραβεία.
Ήταν υπεύθυνος στους Γιατρούς του Κόσμου/Ελλάδα για την ανθρώπινη διακίνηση (trafficking) και συνεργάστηκε στενά με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.
Υπήρξε αφοσιωμένος στην προώθηση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας των μεταναστών και των προσφύγων, καθώς και του σεβασμού της ελεύθερης διακίνησης στον χώρο της Ευρώπης. Έχει εργαστεί στενά με διεθνείς και ευρωπαϊκούς θεσμούς (ΔΟΜ, Διεθνής Οργανισμός για τους Πρόσφυγες, κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φορείς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Συμβούλιο της Ευρώπης), πολιτικούς οργανισμούς, προκειμένου να υπερασπιστεί και να προωθήσει τις κοινές ευρωπαϊκές αξίες και αρχές, καθώς και τα ανθρώπινα δικαιώματα, όσον αφορά στο προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα.
Στο πλαίσιο της επιστημονικής δράσης του, υποστήριξε τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, με την ίδρυση Επιστημονικών Εταιρειών και Κινημάτων, όπως:
Εταιρεία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας (Ε.Μ.Α.Σ.).
Ιατρείο Γυναικείας Σεξουαλικότητας.
«Ελευθερία στον Τοκετό».
Δημόσια δράση:
Ως μέλος της κυβέρνησης, διαχειρίστηκε την πρόσφατη προσφυγική κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Συνεισέφερε ενεργά στην περαιτέρω εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Μεταναστευτικής Πολιτικής και του Ασύλου.
Συμμετείχε ενεργά στο κίνημα κατά της Χούντας στην Ελλάδα.
Άλλη δράση:
Πρόεδρος στην Ένωση των Φοιτητών Ιατρικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αν. μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας.
Ειδικός Γραμματέας της Ένωσης Ιατρών – Νοσοκομείων Αθηνών – Πειραιά (Ε.Ι.Ν.Α.Π.).
Ιδρυτικό Μέλος και Ειδικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (Ο.Ε.Ν.Γ.Ε.).
- Μυρσίνη Λοΐζου
Με λένε Μυρσίνη Λοΐζου και γεννήθηκα τον Αύγουστο του 1966 στην Αθήνα. Μητέρα μου είναι η συγγραφέας παιδικών βιβλίων Μάρω Λοΐζου και πατέρας μου ο μουσικοσυνθέτης Μάνος Λοΐζος.
Πήγα σχολείο στο Χολαργό και συνέχισα στη Βακαλό, όπου σπούδασα γραφίστρια. Ασχολήθηκα με το graphic design αλλά και με τις πωλήσεις σε διάφορες εταιρίες web development. Το 2004 ήρθε στον κόσμο η κόρη μου Εμμανουέλα.
Τα τελευταία χρόνια συμμετέχω ενεργά μαζί με δημιουργούς του καλλιτεχνικού χώρου στη διαμόρφωση ενός καλύτερου και δικαιότερου πλαισίου για τα πνευματικά δικαιώματα, κάτι που πάντα με ενδιέφερε, καθώς στη χώρα μας δημιουργοί και κληρονόμοι ήμασταν σε καθεστώς ομηρίας σε μία μονοπωλιακή εταιρεία, την ΑΕΠΙ, έως το 2018, όταν και καταφέραμε να γίνει ανάκληση της λειτουργίας της.
Το καλοκαίρι του 2018 δημιουργήθηκε ο νέος φορέας διαχείρισης δικαιωμάτων, η ΕΥΕΔ, ένα συνεταιριστικό σχήμα, βάσει διεθνών προτύπων.
- Θεοδόσης Πελεγρίνης
Ο Θεοδόσης Πελεγρίνης, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι απόφοιτος του Φιλοσοφικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Έξετερ Αγγλίας.
Διετέλεσε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2010 ως το 2014
και Υφυπουργός Παιδείας στο χρονικό διάστημα 2015 – 2016.
Πέρα από τα άρθρα και τις μελέτες του έχει συγγράψει 30 βιβλία.
Το 2007 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο για το βιβλίο του Από τον πολιτισμό στην πείνα.
Έχει ασχοληθεί ενεργώς ως συγγραφέας και ως ηθοποιός με το Θέατρο, χώρος στον οποίον επιχείρησε να συνδυάσει την φιλοσοφία και την δραματική τέχνη.
Έχει, επιπλέον, παρουσιάσει από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας δυο σειρές εκπομπών, το «Λεξικό της Φιλοσοφίας» και το «Εγχειρίδιον της Φιλοσοφίας», ενώ από την ΕΤ 1 τρεις σειρές εκπομπών: «Την ταυτότητά σας, παρακαλώ», «Και το ταξίδι συνεχίζεται» και «24η Ώρα».
- Δημήτρης Παπαδημούλης
Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ
Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της «Προοδευτικής Συμμαχίας» (Progressive Caucus) του Ευρωκοινοβουλίου
Γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα. Αποφοίτησε με άριστα από τη Βαρβάκειο. Μπήκε με υποτροφία και σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ.
Εργάστηκε ως μηχανικός και διευθυντικό στέλεχος επιχειρήσεων (1980-2004).
Από τα 18 του μετέχει ενεργά στο τότε φοιτητικό κίνημα και εντάσσεται στην Αριστερά, όπου και παραμένει σταθερά από τότε.
Μέλος του Προεδρείου του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ (1976-1979), της ηγεσίας του «Ρήγα Φεραίου» και αργότερα του ΚΚΕ Εσωτερικού και της «Ελληνικής Αριστεράς» (Ε.ΑΡ.).
Μέλος της επιτροπής που συνέταξε το Κοινό Πόρισμα Ε.ΑΡ-ΚΚΕ (1988), το οποίο οδήγησε στη συγκρότηση του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
Μέλος των αιρετών ηγετικών οργάνων του Συνασπισμού -από την ίδρυσή του ως ενιαίο κόμμα (1992)- και στη συνέχεια στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έως και σήμερα.
Εκλέχτηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (2004-2009) και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο (2009-2014).
Μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (2009-2014) και Αντιπρόεδρος της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Ομάδας της Αριστεράς (UEL).
Επανεκλέχτηκε Ευρωβουλευτής στις ευρωεκλογές του 2014. Μετά από πρόταση του Αλέξη Τσίπρα, εκλέχθηκε ομόφωνα επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Τον Ιούλιο του 2014 εκλέχθηκε Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με ποσοστό 42,1%. Τον Ιανουάριο του 2017, επανεκλέχθηκε Αντιπρόεδρος, με ποσοστό 73,5%.
Από το 2014 έως το 2019, ο Δημήτρης Παπαδημούλης είναι ο μόνος Έλληνας αλλά και ο μόνος από την Ευρωομάδα της Αριστεράς, στο Προεδρείο της Ευρωβουλής.
Κοινοβουλευτικές Επιτροπές
Tακτικό μέλος
– ECON (Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής)
– ACP-EU Joint (Αντιπροσωπεία για τις Σχέσεις με τις χώρες Αφρικής, Καραϊβικής και Ειρηνικού)
Αναπληρωματικό Μέλος
– REGI (Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης)
– ASEAN (Αντιπροσωπεία για τις Σχέσεις ΝΑ Ασίας με την ΕΕ
– China – EU (Αντιπροσωπεία για τις Σχέσεις της Λ.Δ. της Κίνας με την ΕΕ)
- Κωνσταντίνα Κούνεβα
Η ΚωνσταντίναΚούνεβα(KostadinkaKuneva)γεννήθηκε το 1964 στη Σιλίστρα της Βουλγαρίας. Σπούδασε Ιστορία-Εθνογραφία στο Πανεπιστήμιο «Αγ. Κύριλλος και Μεθόδιος», στο ΒελίκοΤέρνοβο της Βουλγαρίας. Εκτός από τη μητρική της γλώσσα, τη βουλγαρική, μιλάει ελληνικά και ρωσικά. Έχοντας βιώσει την κρίση μετάβασης της Βουλγαρίας στην “οικονομία της αγοράς”, όπως εκατομμύρια πολίτες των χωρών του αποκαλούμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», το 2001 μετανάστευσε στην Ελλάδα με το παιδί της.Τα πρώτα χρόνια εργάστηκε ως υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ. Από το 2003 έως το 2008 δούλεψε ως καθαρίστρια σε εργολαβικά συνεργεία της εταιρείας ΟΙΚΟΜΕΤ, κυρίως στον ΗΣΑΠ. Ως ενεργή συνδικαλίστρια από το 2002, δραστηριοποιήθηκε στο σωματείο της, την Παναττική Ένωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ), όπου εκλέχτηκε στη θέση της γραμματέα.
Παραμονές Χριστουγέννων του 2008, κι ενώ επέστρεφε αργά το βράδυ από τη βάρδια της, δέχτηκε αιφνίδια και βίαιη επίθεση. Άγνωστοι την περιέλουσαν με καυστικό οξύ, προκαλώντας εκτεταμένες σοβαρές οργανικές βλάβες και απώλεια όρασης. Πριν από την επίθεση, είχε δεχθεί απειλητικές προειδοποιήσεις για τη συνδικαλιστική της δραστηριότητα. Οι ένοχοι και οι δράστες της επίθεσης ουδέποτε εντοπίστηκαν. Επέζησε χάρη στη φροντίδα γιατρών και νοσηλευτών, αλλά και χάρη στο πλατύ κίνημα αλληλεγγύης, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, το οποίο εξασφάλισε πόρους για τις δεκάδες χειρουργικές επεμβάσεις και θεραπείες στις οποίες υποβλήθηκε στην Ελλάδα και τη Γαλλία, ώστε να αποκατασταθούν ζωτικές λειτουργίες του οργανισμού της. Αυτό το κίνημα στήριξε ενεργά την υποψηφιότητα που τής πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ για συμμετοχή της στο ψηφοδέλτιό του, στις ευρωεκλογές του 2014.
Με την εκλογή της στο Ευρωκοινοβούλιο έγινε η πρώτη ευρωβουλευτής κράτους –μέλουςτης ΕΕ του οποίου δεν είχε την υπηκοότητα. Αναδείχτηκε σε ένα από τα πλέον δραστήρια μέλη του ΕΚ, μαχόμενη νομοθετικά και κινηματικά, μέσα από την ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και την ομάδα της ευρωπαϊκής Αριστεράς, την GUE/NGL, ιδιαίτερα για τα δικαιώματα των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των γυναικών, των ανθρώπων με αναπηρία, των μεταναστών και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Η ευρωβουλεύτριαΚωνσταντίνα Κούνεβα είναι μέλος των Επιτροπών του Ε.Κ. :
-EMPL (Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων)
-FEMM (Δικαιωμάτων των γυναικών και ισότητας των φύλων)
-PETI (Αναφορών)
-DCAS (Κοινοβουλευτικής συνεργασίας ΕΕ-Καζακστάν, ΕΕ-Κιργιζιστάν, ΕΕ-Ουζμπεκιστάν ΕΕ-Τατζικιστάν και για τις σχέσεις με το Τουρκμενιστάν και τη Μογγολία).
Είναι επίσης μέλος των διακοινοβουλευτικών ομάδων:
-Για τα προβλήματα των ανθρώπων με αναπηρία
-Για τα συνδικάτα
- Δημήτρης Πλουμπίδης
Ο Δημήτρης Πλουμπίδης είναι ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής του ΕΚΠΑ. Γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα σε συνθήκες παρανομίας των γονιών του, Νίκου Πλουμπίδη και Ιουλίας Παπαχρήστου.
Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ το 1972.Έλαβε τον τίτλο ειδικότητας το 1980 στην Ψυχιατρική, Νευρολογία και Οικονομία της Υγείας στη Γαλλία όπου και εργάστηκε από το 1973 ως το 1986. Επίσης, το 1980 έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορος του ΕΚΠΑ.
Εκλέχτηκε λέκτορας της Ψυχιατρικής του ΕΚΠΑ τον Ιούλιο 1988 και αφυπηρέτησε ως καθηγητής Ψυχιατρικής τον Αύγουστο 2015.
Τόσο η κλινική του δραστηριότητα, όσο και το επιστημονικό του έργο επικεντρώθηκαν στην εξωνοσοκομειακή άσκηση της ψυχιατρικής στην κοινότητα και την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των ψυχικά ασθενών. Δημοσίευσε, επίσης, μελέτες για την ιστορία της Ψυχιατρικής στην Ελλάδα.
Εργάστηκε από το 1988 ως την αφυπηρέτηση του ως υπεύθυνος του Κέντρου Κοινοτικής Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα- Καισαριανής ,της Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής του ΕΚΠΑ. Πρόκειται για το πρώτο στην Ελλάδα Κέντρο Κοινοτικής Ψυχικής Υγιεινής, με σημαντική συμβολή στην πιλοτική εφαρμογή της κοινοτικής ψυχιατρικής και την συνεργασία με τις γύρω κοινότητες.
Από τον Ιούνιο 2015 έως σήμερα είναι εκπρόσωπος της Ελλάδας για θέματα ψυχικής υγείας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Από τον Μάιο 2014 είναι πρόεδρος της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας , επιστημονικής και επαγγελματικής ένωσης των Ελλήνων ψυχιάτρων.
Είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Ψυχικής Υγείας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας.
- Ουφούκ Μουσταφά
Γεννήθηκε στην Καβάλα το έτος 1989. Ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή της στο 1ο Μειονοτικό Δημοτικό Κομοτηνής και την δευτεροβάθμια στο 1ο Αθλητικό Γυμνάσιο και 1ο Ενιαίο Λύκειο Κομοτηνής.
Το 2011 αποφοίτησε από το τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Μαρμαρά της Κωνσταντινούπολης. Από τον Σεπτέμβριο του 2014 ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου στο γραφείο της στην Κομοτηνή. Είναι εν ενεργεία δημοτική σύμβουλος με την παράταξη ΠΟΛΗ-τική Ανατροπή στον Δήμο Κομοτηνής.
- Ιωάννα Κοντούλη
Η Ιωάννα Κοντούλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960.
Σπούδασε Τοπογράφος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα «Περιβάλλον & Ανάπτυξη».
Εργάστηκε ως Μηχανικός σε τεχνικές εταιρείες και ως ελεύθερος επαγγελματίας. Εχει διδάξει στο ΤΕΙ Αθηνών, θέματα Φωτοερμηνείας και Τηλεπισκόπησης και από το 2002 προσελήφθη στη Μονάδα Οργάνωσης Διαχείρισης Αναπτυξιακών Προγραμμάτων (ΜΟΔ Α.Ε.).
Συμμετείχε ενεργά σε κοινωνικά κινήματα όπως η “Διαδημοτική Επιτροπή για την διάσωση του Υμηττού” και η “Κίνηση Πολιτών για την διάσωση της βίλας Ζωγράφου” και σε κινήσεις-δράσεις υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων, στο «Ένα καράβι για την Γάζα».
Υπήρξε στέλεχος του κόμματος των Οικολόγων Πρασίνων και διετέλεσε επικεφαλής του κατά την εκλογική εκστρατεία του 2012.
Το 2014 ίδρυσε την ανεξάρτητη “Πρωτοβουλία για μια Νέα Οικολογική Αθήνα” και συμμετείχε στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές ως υποψήφια Δήμαρχος Αθηναίων .
Το 2015 ήταν υποψήφια στις Εθνικές Εκλογές, συνεργαζόμενη με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην εκλογική περιφέρεια Β΄Αθηνών.
Από τον Γενάρη του 2016 ήταν πρόεδρος της δημόσιας εταιρείας Κτιριακές Υποδομές Α.Ε. μέχρι τον Μάρτιο του 2018 όπου παραιτήθηκε προκειμένου να πολιτευτεί.
Είναι μητέρα δύο αγοριών.
- Όλγα Νάσση
Η Όλγα Νάσση είναι πρόεδρος των Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων της Ιταλίας, όπου εξελέγη για δεύτερη διετία. Γεννήθηκε στην Ιταλία από έλληνα πατέρα.
Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες, είναι κάτοχος διδακτορικού στην Ανθρωπολογία και στην εθνογλωσσολογία Έχει κάνει σημαντική εθνογραφική έρευνα σχετικά με την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και έχει δημοσιεύσει επιστημονικά άρθρα σε ιταλικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά.
Ακόμα, έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα, στην Ιταλία, και στις Ηνωμένες Πολιτείες, αναφορικά με τις ιστορικές μειονότητες και τις ιταλικές κοινότητες που προέρχονται από τη διασπορά.
Έχει εργαστεί στο Δεύτερο πρόγραμμα υποδοχής ασυνόδευτων ανηλίκων μεταναστών στην Ιταλία. Είναι ακτιβίστρια και δραστηριοποιείται στο οικολογικό κίνημα της Σικελίας.
- Άννα Παπαδημητρίου–Τσάτσου
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και το Παρίσι και δικηγορεί από το 1985.
Από το 1974 ήταν μέλος του ΚΚΕ Εσωτερικού και από το 1987 ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ. Τον Ιούνιο του 1990 μέλος της ΚΕ της ΕΑΡ.
Στις εκλογές του 1989 ήταν υποψήφια με τον Συνασπισμό στην Α΄ Αθήνας.
Ήταν υποψήφια δημοτική σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο της Μ. Μερκούρη για τον δήμο της Αθήνας το 1990.
Εκλέχτηκε αντιπεριφερειάρχης Κεντρικού Τομέα Αθηνών με το ψηφοδέλτιο του Γ. Σγουρού το 2010.
Εκλέχτηκε αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής το 2017.
Διατέλεσε πρόεδρος του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες.
- Φωτεινή Σκοπούλη
Γεννήθηκε το 1955 στα Γιάννενα. Είναι Γιατρός Παθολόγος με εξειδίκευση στα συστηματικά αυτοάνοσα νοσήματα. Από το 1982 μέχρι το 1996 ήταν στέλεχος του διδακτικού προσωπικού της Παθολογικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και από το 1997-2013 καθηγήτρια Παθολογίας Ανοσολογίας στο Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. Από το 2001 μέχρι σήμερα είναι Διευθύντρια Παθολογικής Κλινικής, Τμήματος Αυτοάνοσων Νοσημάτων και Ανοσολογικού εργαστηρίου στην Ευρωκλινική Αθηνών. Το ερευνητικό έργο της εστιάζεται στην κλινική έκφραση και αιτιοπαθογένεση των αυτοάνοσων νοσημάτων. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την επίδραση του στρες στην επαγωγή αυτοανοσίας.
Και οι δύο γονείς της συμμετείχαν ενεργά στην αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής και εκτοπίστηκαν. Ο πατέρας της Νίκος Σκοπούλης, γιατρός, εκλέγονταν επί σειρά ετών βουλευτής της ΕΔΑ στον Νομό Ιωαννίνων.
Ήταν μέλος του Ρήγα Φεραίου με συνδικαλιστική δράση στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε Υφυπουργός Υγείας μετά από πρόταση της ΔΗΜΑΡ (2012-2013).
Είναι μητέρα μιας κόρης με δύο εγγόνια, παντρεμένη με τον Χαράλαμπο Μουτσόπουλο, Καθηγητή της Ιατρικής και ακαδημαϊκό.
