Η Αλίς Βάιντελ, επικεφαλής της Κ.Ο. της AfD στο γερμανικό κοινοβούλιο, το έχει πει ξεκάθαρα: σε πολλά ΜΜΕ το κόμμα της «αγνοείται ή συκοφαντείται ηθελημένα με fake news». Για να μην έχουν λοιπόν ανάγκη τα συμβατικά ΜΜΕ, οι επιτελείς της AfD αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία δική τους αίθουσα σύνταξης.
Ο Ντάνιελ Ταπ, εκπρόσωπος τύπου της Βάιντελ, επιβεβαιώνει σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού Focus. Σκοπός του εγχειρήματος, υποστηρίζει, είναι «ένα περιεχόμενο ενιαίο και ομοιογενές, ώστε να αποκτήσει μεγαλύτερη διάδοση». Προτεραιότητα δίνεται και στην παρουσία του κόμματος στα social media, η οποία θα οργανωθεί πλέον σε επαγγελματική βάση. «Πρωτοβουλίες μεμονωμένων βουλευτών δεν έχουν ιδιαίτερη απήχηση, το ζήτημα είναι να προβληθεί η δουλειά της κοινοβουλευτικής ομάδας ως συνόλου» λέει ο Ταπ.
Viral and radical
Ενώ η AfD επεκτείνει την παρουσία της στα social media και ισχυρίζεται πως αποκαλύπτει θέματα και αλήθειες που τα συστημικά ΜΜΕ «μας κρύβουν κάτω απ΄το χαλί», οι υπόλοιπες κοινοβουλευτικές ομάδες έχουν μείνει πολύ πίσω. «Η AfD μετατρέπει τη Βουλή σε θεατρική σκηνή» επισημαίνει η αναλύτρια Μαρία Φίντλερ στην Tagesspiegel του Βερολίνου. Τα likes στο Facebook και τα clicks στο Youtube ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Πρόκειται για μία εναλλακτική σφαίρα δημοσιότητας υπό τον πλήρη έλεγχο της AfD.
Πολλοί βουλευτές από άλλα κόμματα διερωτώνται πώς μπορούν να βελτιώσουν και τη δική τους παρουσία στα social media. Αλλά κανείς δεν θέλει να αναφερθεί δημοσίως την τακτική της AfD. «Δεν σχολιάζουμε την επικοινωνιακή τακτική που ακολουθεί ο ανταγωνισμός» αναφέρει χαρακτηριστικά η Κ.Ο. των χριστιανοδημοκρατών και χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) στην Μπούντεσταγκ.
Αγωγές για… πρόσκληση σε εκπομπή;
Θεωρείται βέβαιο ότι ο δημοσιογράφος και σύμβουλος επικοινωνίας Γιούργκεν Μπράουν θα είναι από τα επιτελικά στελέχη στο newsroom της AfD. Αλλά ακόμα και αυτός δεν απαντά στα ερωτήματα της DW για τους στόχους και το περιεχόμενο του εγχειρήματος. Το γραφείο του περιορίζεται σε μία σιβυλλική δήλωση: «Δεν θα είναι αμέτοχος ο κ. Μπράουν», επισημαίνει.
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή του Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος εκτιμούσε τη διάδοση και την ισχύ των συμβατικών μέσω ενημέρωσης. Αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του στα τέλη της δεκαετίας του ´90, ο τελευταίος σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος έλεγε, εντελώς απενοχοποιημένα, ότι «για να κυβερνήσω χρειάζομαι την Bild, την κυριακάτικη Bild και το χαζοκούτι».
Φαίνεται ότι παρόμοιο σύνθημα αρχίζει να υιοθετεί σήμερα και η AfD. Πάντως, παρά τη στροφή προς τα social media, το ξενοφοβικό κόμμα δεν έχει ξεχάσει την ισχύ της συμβατικής τηλεόρασης. Μόλις πέρσι ο εκ των επικεφαλής της AfD Γιεργκ Μόιτεν απειλούσε τα κανάλια με αγωγές, για να τον καλούν πιο συχνά στα τηλεοπτικά παράθυρα. «Αυτές οι αγωγές απειλούν την ανεξαρτησία του μέσου και την ελευθερία του αρμόδιου συντάκτη» λέει ο Μπερντ Γκέμπλερ, καθηγητής δημοσιογραφίας στο πανεπιστήμιο του Μπίλεφελντ. Άλλωστε, υποστηρίζει, η AfD έχει μία «δομική απέχθεια» στην πολυφωνία.
