Skip to main content

Ασκήσεις ισορροπίας στη Θεσσαλονίκη

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]

Τα «φώτα» πέφτουν στη σημερινή ομιλία του πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και στο πακέτο μέτρων που θα ανακοινώσει. Είναι γνωστό πως… παραδοσιακά οι πρωθυπουργοί αξιοποιούν τη ΔΕΘ για να προχωρήσουν σε εξαγγελίες και να καλλιεργήσουν ένα φιλολαϊκό προφίλ.

Ωστόσο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με νωπή τη λαϊκή εντολή, έχει σήμερα την ευκαιρία να μην ακολουθήσει την πεπατημένη και να μην περιοριστεί σε ένα πακέτο παροχών. Το μεγάλο στοίχημα είναι να παρουσιάσει τη δική του πρόταση για το πώς επιθυμεί να πορευτεί η χώρα εν όψει και της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση το 2021.

Ο στόχος δεν είναι εύκολος, καθώς ο πρωθυπουργός καλείται να απευθυνθεί σε διαφορετικό ακροατήριο. Από τη μια πλευρά πρέπει να πείσει τους επιχειρηματίες να επενδύσουν στη χώρα, προκειμένου να γυρίσει οριστικά σελίδα η οικονομία. Επομένως θα πρέπει η ομιλία να έχει ένα σαφές μεταρρυθμιστικό και αναπτυξιακό πρόσημο, ώστε να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη κυρίως των εκτός συνόρων επενδυτών.
Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να «αγγίξει» τη μεσαία τάξη, που σήκωσε και τα μεγαλύτερα βάρη στα χρόνια των μνημονίων. Άλλωστε, ήταν η μεσαία τάξη που σε σημαντικό βαθμό έγειρε την εκλογική πλάστιγγα υπέρ της Νέας Δημοκρατίας στην αναμέτρηση της 7ης Ιουλίου. Και αυτό που περιμένουν τώρα να ακούσουν μισθωτοί και συνταξιούχοι δεν είναι άλλο από φοροελαφρύνσεις. 

Σε αυτό ακριβώς το σημείο έγκειται και η δυσκολία της σημερινής ομιλίας. 
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα σε ένα δημοσιονομικό κοστολογημένο πακέτο αλλά και σε ένα πλέγμα δράσεων που θα στηρίξουν το καλάθι της νοικοκυράς. Δηλαδή θα πρέπει να πείσει τόσο τις αγορές και τους επενδυτές πως η οικονομία έχει γυρίσει σελίδα όσο και τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους πως δεν θα χρειαστούν άλλες θυσίες. 

Πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα. Ωστόσο μία νέα κυβέρνηση έχει το περιθώριο να τολμήσει και να μην ακολουθήσει τη γνωστή αλλά αποτυχημένη συνταγή της παροχολογίας. Και από αυτό άλλωστε θα κριθεί.