Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Μεγάλη μπουκιά φάε αλλά μεγάλη κουβέντα μην πεις, λέει ο σοφός λαός. Και πόσο δίκιο έχει, αν αναλογιστεί κανείς την πορεία της κυβέρνησης τους τελευταίους έξι μήνες.
Το «Οχι σε όλα», πολύ απλά σήμαινε «Ναι σε όλα». Οι μύθοι κατέρρευσαν, το παραμύθι τελείωσε. Μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί δεν υπάρχουν πλέον.
Με μοναδική πλειοψηφία 229 βουλευτών εγκρίθηκε το πρώτο σκληρό πακέτο μέτρων του νέου, τρίτου, μνημονίου. Ολοι πλέον βράζουν στο ίδιο καζάνι.
Οπως ο Αντώνης Σαμαράς πριν από μερικά χρόνια έσκιζε στο Ζάππειο τα μνημόνια και τελικά όταν ανέλαβε την εξουσία το μόνο που δεν έσκισε ήταν το μνημόνιο, έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας βάζει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στο πιο επώδυνο μνημόνιο.
Μέχρι και την ημέρα του δημοψηφίσματος, που κανείς ουσιαστικά δεν κατάλαβε γιατί έγινε, ούτε αυτοί που ψήφισαν «Οχι» ούτε αυτοί που ψήφισαν «Ναι», υποστήριζε ότι θα μπει τέλος στις πολιτικές λιτότητας και στα υφεσιακά μέτρα που έχουν φτωχοποιήσει την ελληνική κοινωνία.
Λίγες όμως ημέρες αργότερα αναγκάστηκε σε αναδίπλωση και στο γνωστό… «πάταξον μεν, άκουσον δε». Δεν ξέρω κατά πόσο οι εταίροι μάς… άκουσαν, αλλά σίγουρα μας… πάταξαν. Με ένα από πιο σκληρά προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής, το οποίο θα μας κοστίσει πολύ ακριβά.
Επί της ουσίας πολύ ακριβά μας στοιχίζει η «ενηλικίωση» της κυβέρνησης, που ας ελπίσουμε ότι κατάλαβε πια ότι έξω από τον χορό… όσα νταούλια και να βαράμε καμία, μα καμία, αγορά δεν πρόκειται να χορέψει.
Τα «νταούλια» χτυπούν για μας, πολύ απλά διότι ακόμη και σήμερα το πολιτικό προσωπικό της χώρας φαίνεται δυστυχώς ανίκανο να συνειδητοποιήσει επιτέλους ότι η χώρα γκρεμίστηκε.
Διότι οι εκπρόσωποί μας στη Βουλή αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι εάν δεν απαγκιστρωθούν από το κομματικό κράτος που έχτιζαν επί δεκαετίες, η μοίρα μας είναι προδιαγεγραμμένη.
Το Grexit είναι ακόμη πάνω στο τραπέζι και μπορεί να ενεργοποιηθεί άμεσα σε οποιαδήποτε νέα «γκέλα» του κυβερνητικού συνασπισμού. Το σχέδιο άλλωστε είναι έτοιμο και οι εταίροι μας περιμένουν στη γωνία, αφού η εμπιστοσύνη έχει χαθεί προ πολλού.
Διότι οι πολιτικοί μας δεν αντιλαμβάνονται ότι μόνο οι μεταρρυθμίσεις, οι διαρθρωτικές αλλαγές και η διόρθωση των στρεβλώσεων που ταλανίζουν την κρατική μηχανή μπορούν να κρατήσουν τη χώρα στην ευρωπαϊκή πορεία.
Η σημερινή Βουλή έχει ιστορική ευκαιρία να αλλάξει τη χώρα, να κλείσει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας τις «αμαρτίες» της Μεταπολίτευσης, να γιατρευτεί από τις «παιδικές» ασθένειες και να κάνει επιτέλους την Ελλάδα μόνιμο μέλος στο club των ανεπτυγμένων χωρών.
Μόνο που για να γίνουν όλα αυτά χρειάζονται αλήθειες. Αλήθειες που πονάνε πολύ και θα φέρουν συγκρούσεις. Ομως είναι πια καιρός, γιατί τα ψέματα μας κατέστρεψαν. Επομένως, όχι άλλα ψέματα, ναι στην αλήθεια.
