Από την έντυπη έκδοση
Του Νίκου Μπέλλου
[email protected]
Η χθεσινή «έκρηξη» του προέδρου της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ εναντίον της Ευρωβουλής, που συνοδεύτηκε από βαριές εκφράσεις, μπορεί να ξάφνιασε αρκετούς, όχι όμως όσους γνωρίζουν το πώς λειτουργούν τα διάφορα κοινοτικά όργανα κυρίως τα τελευταία χρόνια. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι «γελοίο, πολύ γελοίο» για αυτό το θέαμα, είπε, δείχνοντας μια κυριολεκτικά άδεια αίθουσα, αφού σε ώρα συνεδρίασης και πριν από τη συζήτηση ενός σημαντικού θεσμικά θέματος, είναι ζήτημα να ήταν παρόντες 30 ευρωβουλευτές επί συνόλου 751. Ο κ. Γιούνκερ επρόκειτο να συμμετάσχει στη συζήτηση για τον απολογισμό της μαλτέζικης προεδρίας, παρουσία και του πρωθυπουργού της χώρας αυτής, Τζόζεφ Μουσκάτ.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν έγινε ακόμη πιο αιχμηρός όταν ο πρόεδρος της Ευρωβουλής, Αντόνιο Ταγιάνι, του είπε ότι δεν βρίσκεται στην αίθουσα αυτή για να ελέγχει την Ευρωβουλή και πως η Κομισιόν είναι αυτή που ελέγχεται από τους ευρωβουλευτές. «Είναι πολύ λίγοι οι παρόντες για να ελέγξουν την Επιτροπή» απάντησε ειρωνικά, κάνοντας και τη ρελάνς: «Εάν ήταν ο Εμανουέλ Μακρόν ή η Άγκελα Μέρκελ στη θέση του κ. Μουσκάτ, ο αριθμός των ευρωβουλευτών μέσα στην αίθουσα θα ήταν πολύ μεγαλύτερος», αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα έτρεχαν για το 1 λεπτό δημοσιότητας…
Προφανώς ο κ. Γιούνκερ, χρησιμοποιώντας βαριές εκφράσεις πήγε πιο μακριά από όσο έπρεπε, ωστόσο κανένας δεν μπορεί να του προσάψει τίποτα επί της ουσίας. Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που διαμαρτύρεται για αυτό το πραγματικά λυπηρό θέαμα των κενών εδράνων, απλώς το έκανε με πιο έντονο τρόπο.
Οι ευρωβουλευτές διαμαρτύρονταν διαχρονικά ότι τους περιόριζαν σε έναν διακοσμητικό ρόλο, αγνοώντας όλες τις υποδείξεις τους. Τα πράγματα έχουν αλλάξει εδώ και 8 χρόνια με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, που τους έδωσε δικαίωμα συναπόφασης με τα κράτη – μέλη σχεδόν σε όλα τα θέματα.
Τον ρόλο της συναπόφασης τον εκμεταλλεύονται, δυστυχώς, κατά το δοκούν – εάν τους αρέσει το θέμα συμμετέχουν και κάνουν και φασαρία, δικάζουν και καταδικάζουν. Αυτό που ενδιαφέρει τους περισσότερους είναι η δημοσιότητα, φυσικά με το αζημίωτο, αφού πληρώνονται καλύτερα από πρωθυπουργούς.
Είναι ζήτημα εάν από τους 751 ευρωβουλευτές υπάρχουν κάποιες δεκάδες ευσυνείδητοι, ανάμεσά τους και κάποιοι Έλληνες, που έχουν πάρει σοβαρά τον ρόλο τους. Οι υπόλοιποι είναι σαν αυτούς που χθες το πρωί προτίμησαν τον καφέ και το κρουασάν στην καφετέρια της Ευρωβουλής – σιγά μην πήγαιναν να ακούσουν τον Μουσκάτ…
