Skip to main content

Για την άνοιξη του τουρισμού

Από την έντυπη έκδοση

Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]

Ο τουρισμός βρίσκεται το τελευταίο διάστημα στο κέντρο μιας διαπραγμάτευσης και κινδυνεύει να πέσει «θύμα» υπερφορολόγησης.  Αν πιστέψουμε όσα διαδίδονται, οι πιέσεις για αύξηση του ΦΠΑ στη διαμονή είναι αφόρητες από τους «θεσμούς» και «εταίρους» μας, και προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα η κυβέρνηση εξετάζει εναλλακτικά σενάρια μη οριζόντιων μέτρων, σενάρια που τελικά ίσως δημιουργήσουν σοβαρότερα προβλήματα, σύμφωνα με τους τουριστικούς παράγοντες.

Σε κάθε περίπτωση, ο τομέας του ελληνικού τουρισμού είναι ο μοναδικός αυτή τη στιγμή που μπορεί να υποστηρίξει έμπρακτα την επίτευξη των στόχων της χώρας για πρωτογενές πλεόνασμα και ανάπτυξη. Για αυτόν και μόνο τον λόγο, η κυβέρνηση θα πρέπει να αφήσει στην άκρη παλαιότερες απόψεις (κυρίως στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ) για πρόσωπα και πράγματα του ελληνικού τουρισμού και να δώσει και στο μέτωπο αυτό μία μάχη με στόχο να μη μειωθεί η ανταγωνιστικότητα του κλάδου στον διεθνή στίβο, κάτι που θα ήθελαν πολλοί από τους «εταίρους» μας. Αντιθέτως θα πρέπει να επιμείνει σε άλλες προτάσεις που μπορούν να αποδώσουν πολλαπλάσια οφέλη στα ταμεία του κράτους, αποτελώντας παράλληλα εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης για τη διαπραγμάτευση – προτάσεις στις οποίες αναφέρθηκε αναλυτικά ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ). Επίσης, από την άλλη πλευρά, το πραγματικό θέμα για τον ελληνικό τουρισμό δεν είναι αν θα αντιμετωπιστεί σαν μία αγελάδα από την οποία θα πάρουμε μια χρονιά πολύ γάλα, αλλά εάν θα την ταΐζουμε έτσι που να δίνει μπόλικο γάλα κάθε χρόνο.

Από την άποψη αυτή, τόσο η συνέντευξη του προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων Γιάννη Ρέτσου σε προηγούμενο φύλλο της «Ν», όσο και του προέδρου της Ενωσης Ξενοδόχων Αθηνών (ΕΞΑΑΑ) Αλέξανδρου Βασιλικού στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας έχουν ιδιαίτερη αξία, καθώς καταθέτουν προτάσεις για μία μόνιμη άνοιξη του ελληνικού τουρισμού που πρέπει να εισακουστούν. Η ενίσχυση της ρευστότητας των ελληνικών ξενοδοχείων ώστε να αποφευχθεί ο αφελληνισμός τους, η επανεκκίνηση του εσωτερικού τουρισμού, η ανάγκη χάραξης μιας μακρόπνοης στρατηγικής για την Αθήνα -με τη συμμετοχή και τη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων υπουργείων και των υπηρεσιών τους, της Περιφέρειας Αττικής, του Δήμου Αθηναίων και των λοιπών δήμων αλλά και των επιχειρηματικών και επαγγελματικών φορέων- είναι προτάσεις που πρέπει να είναι τμήμα μιας ευρύτερης μακρόπνοης τουριστικής πολιτικής. Η Ελλάδα είναι «καταδικασμένη» να ζήσει από και με τον τουρισμό. Τουλάχιστον ας τον αξιοποιεί έτσι ώστε να αποκομίζει όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη.