Έχουν αλλάξει πολλά στον τρόπο διεξαγωγής μιας στρατιωτικής καταιγίδας. Το 1991, εκατομμύρια τηλεθεατές παρακολούθησαν τον Πόλεμο του Κόλπου, μια υπερπαραγωγή, με αληθινά θύματα.
Έχουν αλλάξει πολλά στον τρόπο διεξαγωγής μιας στρατιωτικής καταιγίδας. Της Ερήμου ή του γραμματοσήμου. Η ιρανική επιδρομή, με drones και ένα μικρό αριθμό πυραύλων, στο Ισραήλ η πρώτη μετά τον Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973, κατά την οποία ένα κράτος της περιοχής στρέφεται κατά του Ισραήλ ήταν επίθεση με ειδοποίηση. Δύο ημέρες πριν, Ιρανοί αξιωματούχοι ενημέρωσαν τους ομολόγους τους από τη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες του Κόλπου για τα περιγράμματα και το χρονοδιάγραμμα του σχεδίου τους, αναφέρει δημοσίευμα της Wall Street Journal, το οποίο επικαλείται Αμερικανούς αξιωματούχους, και δεν έχω κανένα λόγο να το αμφισβητήσω.
Ήταν, δηλαδή, σχεδιασμένη η επίθεση έτσι ώστε να μην προκαλέσει σημαντικές απώλειες; Ήταν σίγουρα οριοθετημένη. Δεύτερη φορά από τον Ιανουάριο του 2020, όταν απάντησε το Ιράν στη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού από αμερικανικό drone τόσο-όσο: με εκτόξευση 22 πυραύλων σε ιρακινές βάσεις που χρησιμοποιούσε ο αμερικανικός στρατός, χωρίς απώλειες, όμως, που να τροφοδοτήσουν τραμπική ανταπάντηση. Το θέμα θεωρήθηκε λήξαν.
Τέσσερα χρόνια μετά, η Τεχεράνη καλεί τα δυτικά έθνη να «εκτιμήσουν την αυτοσυγκράτησή της», ενώ ανακοίνωσε και στον ΟΗΕ την πρόθεσή της ουσιαστικά να δώσει τέλος στην κρίση. Εάν δεν δεχτεί αντίποινα. Οι αγορές ποντάρουν προς το παρόν σε μετρημένη αντίδραση, που δεν θα οδηγήσει σε περιφερειακή σύγκρουση.
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, κέρδη μετρά ήδη το αμερικανικό βιομηχανικό χωριό. Η αναχαίτιση της ιρανικής επίθεσης κόστισε έως και 1,35 δισ. δολάρια στο Ισραήλ. Το νούμερο έδωσε στη Yedioth Ahronoth ο Ριμ Αμινοάχ, πρώην σύμβουλος για οικονομικά ζητήματα του γενικού επιτελάρχη του ισραηλινού στρατού.
«Ένας πύραυλος Arrow που χρησιμοποιείται για την αναχαίτιση κοστίζει 3,5 εκατ. δολάρια… τέτοια και άλλα κόστη για τα αεροπλάνα… Μιλάμε για μία τάξη μεγέθους των 4 με 5 δισ. σέκελ». Για πέντε έξι ώρες.
