Skip to main content

Πικρό χαμόγελο, 300%

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Από το «χαμογελάτε, είναι μεταδοτικό» του πάλαι ποτέ Mega με του Μικρούτσικου την ακατάσχετη κουβέντα μάλλον εμπνεύστηκε μια περιφερειακή διευθύντρια αλυσίδας σούπερ μάρκετ και έβγαλε εσωτερική ανακοίνωση, που έγινε είδηση, τόσο για το «χαμογελάτε είναι υποχρεωτικό», όσο και για τα μαθηματικά που σε ξαναστέλνουν στο δημοτικό. Αν και ίσως να έσκασε το χειλάκι του εργαζόμενου, όταν είδε την ανάλυση για το 300, που είναι 300% πάνω από το μηδέν, στέκομαι στο ρεφρέν. Στο «έχετε δουλειά» και στο «πληρώνεστε».

Αυτό δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό μιας μεμονωμένης διευθύντριας μιας μεμονωμένης εταιρείας, μιας μεμονωμένης χώρας, έχει γίνει κανόνας. Τις περισσότερες φορές περνάει αδιαμαρτύρητα το προφορικό και αρκετοί εργαζόμενοι βουλιάζουν στο φοβικό. Στη «φυσική» υπακοή, την προσαρμογή. Καμία αντίδραση στην έμμεση υπενθύμιση για αναλώσιμους, καμία απάντηση στην ανοησία και στον κυνισμό. Ναι, ξέχασα, γίνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χαμός.  

Το αν έχουν «εργασία» και όχι «δουλειά», αγαπητή κυρία, δεν είναι χάρη, ούτε θεόσταλτο από τον Άρη. Ειρωνικό, ειρωνικότατο, ήταν εκείνο το «σ’ ευχαριστώ, ω εταιρεία/εν αφθονία μου παρέχεις/στέγη, τροφή και προστασία», μα πλέον η αλαζονεία δεν μπαίνει στον κόπο να φτιασιδώνεται. Απλώς η πλειονότητα των στελεχών, που είναι βασιλικότεροι του βασιλέως, δεν μοιράζουν το χοντροκομμένο ποίημα σε φέιγ-βολάν. 

Για να τελειώνουμε με τα βασικά. Η εργασία μπορεί να έχει γίνει «πράγμα φθηνόν, αφίνει arriere-gout δυσάρεστον» -στο πνεύμα του εικονοκλάστη συγγραφέα της «Πάπισσας Ιωάννας»- αλλά πληρώνεται. Είναι παράνομο οι ιδιωτικές εταιρείες να μην πληρώνουν τους εργαζομένους. 

Είναι λάθος, όμως, και ο εργαζόμενος να επιστρέφει «σε μια φεουδαλική κατάσταση, στην οποία ένα μέρος της εργασίας οφείλεται προκαταβολικά στον αφέντη. Πρόκειται για εργασία σε συνθήκες δουλείας». (Ζαν Μποντριγιάρ)

Σημεία των καιρών, σ’ έναν κόσμο των αντιφάσεων και των στεναγμών; Σ’ αυτόν τον κόσμο, που σύμφωνα με το ετήσιο βαρόμετρο του «Ιδρύματος Edelman», το 75% των ερωτηθέντων εμπιστεύεται περισσότερο τις εταιρείες παρά τις πολιτικές ηγεσίες.