Σαν να ζούμε την απόλυτη παραζάλη. Αφού πέρασε το δυναμικό ξεκίνημα του έτους, ξαφνικά διαπιστώθηκε ότι τα πράγματα δεν θα είναι και τόσο απλά. Οι συνεχιζόμενες επιτοκιακές αυξήσεις έφεραν ανησυχίες για τις προοπτικές της οικονομίας. Και τότε το ράλι των μετοχών άρχισε να χάνει τη δυναμική του.
Όμως μετά ήρθε η τεχνητή νοημοσύνη που «απογείωσε» την τεχνολογία και έκανε τις αποτιμήσεις να ξεφύγουν ξανά στα ύψη. Ενώ οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι ενώνουν τις φωνές τους ότι η ύφεση είναι προ των πυλών, η ύφεση με τη μορφή που την περιμένουμε δεν έχει έρθει ακόμη. Οι κεντρικοί τραπεζίτες διαμήνυσαν ότι οδεύουμε μάλλον προς μία ομαλή προσγείωση, καθώς οι οικονομίες αντέχουν. Οι αγορές, όχι μόνο το πιστεύουν, αλλά βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά και κινούνται σαν να έχουμε φθάσει στο τέλος όλων των προβλημάτων.
Πόσο οριστικά, όμως, έχουν απομακρυνθεί οι ανησυχίες για ύφεση; Γιατί τα σενάρια πάνε κι έρχονται φέτος. Και πόσο γρήγορα θα αποκλιμακωθεί ο πληθωρισμός; Γιατί τα μέχρι τώρα στοιχεία δεν είναι τα αναμενόμενα με άκρως προβληματικό στοιχείο το δομικό πληθωρισμό. Το γεγονός δε ότι το ράλι περιορίζεται στην τεχνολογία και δεν διευρύνεται και σε άλλους κλάδους κάτι λέει.
Όπως και οι αδύναμοι κρίκοι που βρίσκονται σε «χειμερία νάρκη», με την αγορά ακινήτων για εμπορική χρήση στην πρώτη γραμμή κινδύνου. ΕΥΧΉ όλων να μην επαληθευτούν τα χειρότερα.
Όμως, βετεράνοι των αγορών προειδοποιούν ότι θα έρθει διόρθωση και μάλιστα μεγάλη. Και ο αντίκτυπος της σημερινής επιτοκιακής πολιτικής δεν έχει γίνει ακόμη πλήρως αισθητός. Στην πραγματική οικονομία, όμως, ο πληθωρισμός τροφίμων καλπάζει, η κατανάλωση ορισμένων αγαθών έχει περιοριστεί έως μηδενιστεί, η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών έχει ισοπεδωθεί, οι μισθοί δεν αρκούν να καλύψουν το αυξημένο κόστος ζωής και κορυφαία όργανα της Ε.Ε. κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Οι οικονομίες μπορεί να έχουν αντοχές, οι άνθρωποι όμως όχι. Και, το κυριότερο, γιατί να πληρώνουν το τίμημα κάποιων πολιτικών;
