Skip to main content

Οι πένητες της φοροδιαφυγής

Πρακτικώς, και ορθώς, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος τα είπε όλα με τρεις αριθμούς: Είπε ότι στη χώρα της ανακτηθείσας κανονικότητας και της αναμενόμενης επενδυτικής βαθμίδας τα δηλωθέντα εισοδήματα είναι 80 δισ. ευρώ.

Ο Γιάννης Στουρνάρας δεν κατεβαίνει στις εκλογές και, όπως ο ίδιος λέει, δεν προτίθεται να κατέβει ούτε στο μέλλον. Ως εκ τούτου δεν έχει και πολλούς λόγους να μετρά το πολιτικό κόστος και μπορεί να μιλά για τη φοροδιαφυγή άνευ πολλών περιστροφών και προσχημάτων και να δείχνει απευθείας τον ελέφαντα στο δωμάτιο.

Πρακτικώς, και ορθώς, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος τα είπε όλα με τρεις αριθμούς: Είπε ότι στη χώρα της ανακτηθείσας κανονικότητας και της αναμενόμενης επενδυτικής βαθμίδας τα δηλωθέντα εισοδήματα είναι 80 δισ. ευρώ. Είπε ακόμη ότι η κατανάλωση φθάνει τα 140 δισ. ευρώ και πως οι αποταμιεύσεις δεν μειώνονται αλλά αυξάνονται, γεγονός που σημαίνει ότι έχουμε μη δηλωθέντα εισοδήματα 60 δισ. ευρώ, που αναλογούν σε απώλεια φόρων τουλάχιστον 18 με 20 δισ. ευρώ.

Δεν χρειαζόταν να πει και πολύ περισσότερα, λίγο ακόμη και θα έδινε και διευθύνσεις και ονόματα. Υπενθύμισε μόνον -προφανώς προς την επόμενη κυβέρνηση- ότι «σήμερα φόρους πληρώνουν μόνον οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι» και «αυτό πρέπει να σταματήσει».

Επίσης, προφανώς ο Γιάννης Στουρνάρας δεν ανακάλυψε, ούτε αποκάλυψε την Αμερική. Τα υπόλοιπα, άλλωστε, τα έχουν πει και τα έχουν ξαναπεί τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, τα οποία πιστοποιούν ότι οι εννιά στους 10 εν Ελλάδι ελεύθερους επαγγελματίες δηλώνουν εισόδημα έως 10.000 ευρώ ετησίως – κοινώς είναι σχεδόν πένητες και διαβιούν στο όριο της φτώχειας. Τα ίδια στοιχεία μάς λένε ότι από τα σχεδόν 30.000 νομικά πρόσωπα μόνο τα 10.000 δηλώνουν φορολογητέα κέρδη πάνω από 150.000 ευρώ.

Κατόπιν όλων αυτών, ο πρόεδρος της Ν.Δ., Κυριάκος Μητσοτάκης, δήλωσε χθες ότι η φοροδιαφυγή «είναι η μέγιστη εκδήλωση αντικοινωνικής συμπεριφοράς». Και συνέδεσε τη (μόνιμη) μείωση του ΦΠΑ με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, την οποία έθεσε ως προτεραιότητα της επόμενης τετραετίας.

Το πρώτο ερώτημα είναι πώς εννοείται η ανάδειξη στην πράξη αυτής της προτεραιότητας – εάν π.χ. θα υπάρξουν ριζικά μέτρα όπως η δραστική μείωση του ορίου συναλλαγών σε μετρητά. Το δεύτερο είναι εάν η αυξημένη φορολογική συμμόρφωση θα συνδεθεί, πέραν της μείωσης του ΦΠΑ, και με άλλα ευεργετικά μέτρα για τους «πένητες» φοροφυγάδες, όπως η σταδιακή κατάργηση των (όντως αμφιλεγόμενων) τεκμηρίων διαβίωσης, που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της Ν.Δ. και, δη, με ορίζοντα εφαρμογής από την πρώτη κιόλας διετία της επόμενης κυβέρνησης.