Θα κλείσουν και πάλι οι τράπεζες; Επιστρέφουμε στη… δραχμή; Θα πληρωνόμαστε σε ψηφιακό νόμισμα; Πρόκειται όντως για προεκλογική υπόσχεση ή μήπως κάποιος (ΜέΡΑ 25) προσπαθεί να τρομοκρατήσει το εκλογικό σώμα, ανασύροντας μνήμες από το παρελθόν; Ποιος, αλήθεια, ξέχασε τις ουρές έξω από τις κλειστές τράπεζες για ημερήσια ανάληψη μετρητών με όριο τα 60 ευρώ και τους επενδυτές «κλειδωμένους» έξω από το Χρηματιστήριο, που επίσης είχε κατεβάσει… ρολά;
Ήταν η εποχή που η Ελλάδα κινδύνεψε να εκδιωχθεί από το ευρώ και διασώθηκε στο παρά πέντε. Από το… μαρτυρικό 2015 έως σήμερα, η οικονομία έκλεισε έναν κύκλο εξυγίανσης με πολύ πόνο και… αίμα για τον μέσο Έλληνα, που σήμερα κυριολεκτικά έντρομος ακούει και πάλι για σενάρια περί κλειστών τραπεζών.
Μα… καλά, μιλούν στο σπίτι του κρεμασμένου για σχοινί;
Όποιοι πρεσβεύουν ανάλογες απόψεις, το μόνο που αξίζουν είναι η πολιτική απομόνωση. Κάθε σενάριο μετεκλογικής συνεργασίας με ένα κόμμα που υπόσχεται το κλείσιμο των τραπεζών φαντάζει εξωπραγματικό, σχεδόν προσβλητικό για τον μέσο ψηφοφόρο.
Είναι τραγικό οι πολιτικοί να μη μαθαίνουν από τα λάθη τους. Είναι τραγικό να τοποθετούνται επί οικονομικών θεμάτων με τη χώρα στην Ευρωζώνη και να υπόσχονται προγράμματα τύπου «Δήμητρα» και μετά «Οδυσσέα». Σε ποιους απευθύνονται, ποιους προσπαθούν να πείσουν; Μήπως όσους δεν έζησαν τα του 2015; Μήπως πρόκειται για πολιτικά πυροτεχνήματα, για μαρκετινίστικα τερτίπια που προκαλούν θόρυβο… κι όποιος τσιμπήσει; Μα είναι δυνατόν κάποιοι να στηρίζουν το πολιτικό τους μέλλον σε ευφάνταστα σενάρια νομισματικών ανατροπών; Δεν αντέχουμε άλλες επαναστάσεις. Ήδη πληρώσαμε ακριβά όσες προηγήθηκαν!
