Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Δεν είναι σαφές τι ακριβώς υπεγράφη. Οι πληροφορίες μιλούν για ένα «μνημόνιο συνεργασίας για τη θάλασσα, κάτι που απορρέει από το διεθνές δίκαιο».
Οι κινήσεις προσέγγισης μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης ήταν σε γνώση της Αθήνας, δήλωσε ο Έλληνας ΥΠΕΞ. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, καθώς μες στο κατακαλόκαιρο οι Λίβυοι, καθοδηγούμενοι από την Τουρκία, επέδωσαν ρηματική διακοίνωση, με την οποία αμφισβητούν την ελληνική ΑΟΖ νοτιοδυτικά της Κρήτης και το δικαίωμα στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.
Τι είχε προηγηθεί; Η Τριμερής Σύνοδος Κορυφής Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου στις 10 Οκτωβρίου 2018. Στην Άγκυρα σήμανε συναγερμός ότι οι τρεις χώρες βρίσκονται λίγο πριν από τη χάραξη μεταξύ τους ΑΟΖ. Έναν μήνα μετά ο Τούρκος υπουργός Άμυνας ταξίδεψε στην Τρίπολη, για να την «ξυπνήσει». Με χάρτες που εμφανίζουν την Ελλάδα να «καταπατά» 39.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα της λιβυκής ΑΟΖ. Εννοείται ότι κουβαλούσε και χάρτες για το πώς μοιράζει η Τουρκία τις κάρτες.
Τα γνωστά τουρκικά δηλαδή, ότι κανένα νησί -ούτε η Κύπρος, ούτε η Κρήτη- δεν μπορεί να έχει επήρεια σε θαλάσσιες ζώνες. Η Αθήνα απάντησε, ως όφειλε, τον περασμένο Αύγουστο στη ρηματική διακοίνωση της Τρίπολης, αλλά το ερώτημα ταξιδεύει αλλού. Γιατί δεν έχει προχωρήσει εδώ και μία δεκαετία η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο (και ακολούθως με την Κύπρο), που τόσο φοβίζει την Τουρκία, επειδή δι’ αυτής της συμφωνίας το Καστελόριζο δεν μπαίνει στη γωνία;
Πόσα χρόνια είναι ο Σίσι στην εξουσία και οι σχέσεις του με τον Ερντογάν σε τρικυμία; Φοβάται ο στρατηγός τον σουλτάνο και ο σουλτάνος τον στρατηγό ή έχει επαναπαυθεί ο δεύτερος στο κολοσσιαίων διαστάσεων κοίτασμα Ζορ;
Ο υπουργός Εξωτερικών σημείωσε ότι η Ελλάδα και η Αίγυπτος επισπεύδουν αυτές τις διαδικασίες, διευκρινίζοντας πάντως πως η χώρα μας «δεν συναρτά τη διπλωματική της τακτική από το τι κάνει η Τουρκία».
Δεν τη συναρτά, αλλά -ας μην κρυβόμαστε- στις κινήσεις των Τούρκων αντιδρά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ποια είναι η δική μας στρατηγική; Εμείς στέλνουμε «ηρωικά» μηνύματα και αυτοί προβλήματα; Η συνεχής επίκληση του διεθνούς δικαίου προφανώς δεν αρκεί.
