Skip to main content

Το φάντασμα του Τραμπ στοιχειώνει στο Κογκρέσο

Πόσοι γύροι ψηφοφορίας θα χρειαστούν μέχρι να εκλεγεί ο διάδοχος της Δημοκρατικής Νάνσι Πελόζι στην προεδρία της Βουλής, είναι εντελώς ασαφές.

Το όνομα Κέβιν ΜακΚάρθι μπορεί να μην ήταν γνωστό σε κάθε πολίτη, αλλά πλέον έχει φτάσει και στο «τελευταίο» σπίτι: Ο 57χρονος Ρεπουμπλικάνος βουλευτής από την Καλιφόρνια έγραψε ιστορία στις Ηνωμένες Πολιτείες . Όχι μια ηρωϊκή, αλλά μια ιστορία καταστροφής.

Ο ΜακΚάρθι ήταν ο ηγέτης των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων και αναμενόταν –παραδοσιακά-να εκλεγεί πρόεδρος του Σώματος, εφόσον το κόμμα του απέσπασε την πλειοψηφία στις ενδιάμεσες εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου.Φευ!  Δεν κατάφερε να αποσπάσει χθες την απαιτούμενη πλειοψηφία και μάλιστα σε τρεις ψηφοφορίες, καθώς 20 σκληροπυρηνικοί  Ρεπουμπλικάνοι συνάδελφοί του, τον καταψήφισαν. «Ο Κέβιν δεν πιστεύει σε τίποτα, δεν έχει ιδεολογία», δήλωσε ο φιλο-τραμπικός βουλευτής Ματ Γκάετς από τη Φλόριντα.

REUTERS/Jonathan Ernst

«Ο αλιγάτορας και ο βάλτος»

Αν και ο ΜακΚάρθι ήταν αρχικά μεταξύ των πρώτων υποστηρικτών του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ ,οι πιο σκληροπυρηνικοί «Τραμπιστές» βουλευτές τον θεωρούν άλλωστε ,πολύ μετριοπαθή και διαλλακτικό έναντι των Δημοκρατικών. «Ο ΜακΚάρθι πέρασε τα τελευταία επτά χρόνια ενισχύοντας την υποστήριξή του στα δεξιά», γράφει το περιοδικό The New Yorker, αλλά προσθέτει ειρωνικά: «Ο ΜακΚάρθι άλλαζε πάντα τις θέσεις του με ευελιξία». «Ο Κέβιν δεν πιστεύει σε τίποτα, δεν έχει ιδεολογία», δήλωσε ο φιλο-τραμπικός βουλευτής Ματ Γκάετς από τη Φλόριντα.

Αιφνιδίως, στη διαμάχη παρενέβη και ο Τραμπ, ο οποίος απηύθυνε έκκληση στους Ρεπουμπλικάνους  βουλευτές να υποστηρίξουν την υποψηφιότητα του Κέβιν ΜακΚάρθι. Πόσοι γύροι ψηφοφορίας θα χρειαστούν μέχρι να εκλεγεί ο διάδοχος της Δημοκρατικής Νάνσι Πελόζι στην προεδρία της Βουλής, είναι εντελώς ασαφές. Και τα δύο στρατόπεδα – υποστηρικτές και αντίπαλοι του ΜακΚάρθι – δεν δείχνουν προς το παρόν διατεθειμένα να μετακινηθούν ούτε ένα χιλιοστό. Ο σκληροπυρηνικός Ματ Γκάετς δήλωσε μάλιστα περήφανα στα μικρόφωνα της βουλής ότι δεν θα ψηφίσει τον Μακ Κάρθι γιατί «αν θέλεις να στραγγίξεις το βάλτο, δεν μπορείς να διορίσεις τον μεγαλύτερο αλιγάτορα  να γίνει ο ηγέτης».

Μια ιστορία 100 ετών

Προς το παρόν, η καταστροφή των Ρεπουμπλικανών προκαλεί χάος και αδιέξοδο ταυτόχρονα στο Κογκρέσο.Γιατί μέχρι να οριστεί πρόεδρος, δεν γίνεται απολύτως τίποτα στη Βουλή: ούτε καν οι βουλευτές μπορούν να ορκιστούν.

Για την ιστορία, κάτι τέτοιο  είχε να συμβεί έναν …αιώνα- από το 1923- όταν ο Φρέντερικ Τζίλετ χρειάστηκε εννιά ψηφοφορίες για να εκλεγεί πρόεδρος της Βουλής. Αν και αυτό, δεν ήταν τόσο κακό όσο το δράμα του 1855, όταν η Βουλή, βυθισμένη σε σύγκρουση για τη δουλεία, χρειάστηκε δύο μήνες και 133 ψηφοφορίες για να εκλέξει πρόεδρο.  «Αυτό που συνέβη στο Καπιτώλιο δείχνει στον κόσμο ότι η μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο εξακολουθεί να είναι πολιτικά ασταθής, ακόμη και χωρίς ο Ντόναλντ Τραμπ να βρίσκεται πλέον στον Λευκό Οίκο», γράφει η γερμανική Handelsblatt, με μπόλικη δόση ειρωνείας. «Ο αγώνας των Ρεπουμπλικάνων για την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει το κόμμα, αποκτά παράλογα χαρακτηριστικά και θα συνέπειες για τα επόμενα χρόνια», προσθέτει η γερμανική εφημερίδα.

Η Ουάσιγκτον βίωσε το πρώτο μέρος της τραγωδίας. Οι Ρεπουμπλικάνοι ήθελαν ουσιαστικά να κάνουν τη ζωή δύσκολη για τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν μέχρι τη λήξη της θητείας του, σε δύο χρόνια. Αποδεικνύουν όμως ότι η πλειοψηφία και η χρήση της πλειοψηφίας είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Αλλά εάν οι Δημοκρατικοί δεν έχουν πλέον πλειοψηφία στη Βουλή και οι Ρεπουμπλικάνοι δεν τη χρησιμοποιήσουν, το σώμα θα εξελιχθεί σε μια λέσχη συζητήσεων. Μια λέσχη που δεν θα παίρνει αποφάσεις, δεν θα νομοθετεί, θα αγνοεί τις ανάγκες των πολιτών και τελικά θα αποδυναμώνει κάθε πρωτοβουλία του προέδρου Μπάιντεν. Πάνω από τα έδρανά της θα αιωρείται το φάντασμα του Τραμπ, που θέλει να επιστρέψει και πάλι στο προσκήνιο.