Skip to main content

Οι συχνές εκσπερματίσεις προστατεύουν τους άνδρες από τον καρκίνο του προστάτη

Μελέτη που έγινε από τους επιστήμονες στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης διαπίστωσε ότι οι άνδρες που είχαν συχνές εκσπερματίσεις μείωναν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.

Οι επιστήμονες εξέτασαν τα στοιχεία από μελέτη που έγινε από το 1991 ως το 2010 σε 31.925 άνδρες, με μέση ηλικία τα 59 έτη, οι οποίοι είχαν λάβει ήταν κατά πλειοψηφία παντρεμένοι και είχαν υποβληθεί σε τουλάχιστον 5 τεστ PSA  κατά τη διάρκεια της μελέτης.

Οι επιστήμονες κατέγραψαν τη μηνιαία συχνότητα εκσπερμάτισης στις ηλικίες 20-29 ετών και 40-49 ετών. Στις ηλικίες από 40 έως 49 το 38% των ανδρών ανέφεραν 8 έως 12 εκσπερματώσεις το μήνα, ενώ μόνο το 8,8% ανέφερε τουλάχιστον 21 εκσπερματώσεις μηνιαίως. Στην περίοδο των 18 ετών της παρακολούθησης των συμμετεχόντων στη μελέτη, μέχρι δηλαδή το 2010, 3.839 άνδρες ανέπτυξαν καρκίνο του προστάτη, εκ των οποίων οι 384 έχασαν τη ζωή τους από τη νόσο.

Οι ειδικοί έλαβαν υπόψη τους παράγοντες που θα μπορούσαν να αλλοιώσουν τα αποτελέσματά τους, ανακάλυψαν ότι ο σχετικός κίνδυνος για καρκίνο του προστάτη ήταν περίπου 20% χαμηλότερος στους άνδρες που εκσπερμάτιζαν  τουλάχιστον 21 φορές το μήνα σε σχέση με τους άνδρες που περιορίζονταν σε 4 έως 7 φορές στο ίδιο χρονικό διάστημα.  Ο αριθμός των τουλάχιστον 21 εκσπερματίσεων κίνησε το ενδιαφέρον των ερευνητών και το ανέλυσαν περισσότερο και όπως διαπίστωσαν οι άντρες αυτοί είχαν ανθυγιεινές συνήθειες και απρόσεκτη συμπεριφορά. Συγκεκριμένα, είχαν μολυνθεί περισσότερο από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (γονόρροια και σύφιλη), κάπνιζαν ή ήταν πρώην καπνιστές, λάμβαναν περισσότερες θερμίδες μέσω της διατροφής τους, και κατανάλωναν αλκοόλ. Επίσης δεν ήταν τόσο τακτικοί με τις εξετάσεις PSA.

Για το λόγο αυτό, οι επιστήμονες τόνισαν ότι μπορεί να μείωσαν τον κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου του προστάτη ο τρόπος ζωής τους ήταν επικίνδυνος για εμφάνιση νοσημάτων που θα μπορούσαν να αποβούν μοιραία.

Παρόλα αυτά οι ερευνητές διαπίστωσαν, μετά από περαιτέρω μελέτη, ότι η παρατηρημένη μείωση του κινδύνου «φαινομενικά δεν μπορεί να εξηγηθεί» από οποιοδήποτε πρόωρο θάνατο από άλλες αιτίες.

Σημειωτέον ότι οι άνδρες που ανέφεραν τουλάχιστον 21 εκσπερματώσεις μηνιαίως στις ηλικίες 40-49 είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν πάρει διαζύγιο συγκριτικά με τους άνδρες που δήλωσαν λιγότερες εκσπερματώσεις (11,8% έναντι 4% – 7%).

Σημειώνεται επίσης, ότι οι άνδρες που ανέφεραν 0 – 3 εκσπερματίσεις το μήνα ήταν πάρα πολύ λίγοι, κι έτσι οι άνδρες με 4-7 χρησίμευσαν ως ομάδα αναφοράς.

Για όσους εκσπερμάτιζαν συχνά, η μείωση του κινδύνου παρατηρήθηκε και στις τρεις χρονικές περιόδους.

Σύμφωνα με την επιδημιολόγο του καρκίνου στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης και επικεφαλής της μελέτης,  Jennifer Rider, ScD, MPH, ευεργετική ήταν επίσης η επίδραση των συχνών εκσπερματίσεων και στους άνδρες στην ηλικιακή ομάδα 40 έως 49 ετών που δήλωσαν 8-12 εκσπερματίσεις κατά μέσο όρο το μήνα, καθώς αποδείχθηκε ότι αντιμετώπισαν μειωμένο κίνδυνο κατά 10%, αλλά και  στους άνδρες που ανέφεραν 13 έως 20 εκσπερματώσεις μεταξύ 40 και 49 ετών καθώς μείωσαν έτσι τον κίνδυνο κατά 20%.

Η Dr. Rider τόνισε ότι παρά την αρτιότητα αυτής της μελέτης, η οποία διαπίστωσε ότι υπάρχει συσχετισμός αλλά όχι και την αιτιώδη συνάφεια. Για το θέμα η  Dr. Rider παρέπεμψε στην πιθανότητα ο προστάτης να συσσωρεύει καρκινογόνες εκκρίσεις που μπορεί να οδηγούν σε καρκίνο του προστάτη. Για το λόγο αυτό τόνισε ότι είναι απαραίτητο να γίνουν κι άλλες μελέτες επί του θέματος για την ανακάλυψη των πιθανών προστατευτικών μηχανισμών. Ανεξάρτητα όμως απ’ αυτές, όπως είπε, οι άνδρες πρέπει να έχουν στο νου τους ότι η εκσπερμάτιση δεν προκαλεί μόνο ευχάριστη, αλλά έχει και θετικές επιδράσεις στην υγεία του προστάτη. Ωστόσο, όπως ανέφερε η Dr. Rider, δεν πρέπει να επικεντρώνονται στους ακριβείς αριθμούς εκσπερμάτωσης, αλλά στη σχέση δόσης-απόκρισης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η μελέτη αυτή δημοσιεύθηκε στο site του European Urology και ανακοινώθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ουρολογικής Εταιρείας (AUA) προκαλώντας μεγάλη αίσθηση στους ειδικούς που το παρακολουθούσαν καθώς παρέχει τις ισχυρότερες αποδείξεις μέχρι σήμερα για τον ευεργετικό ρόλο της εκσπερμάτισης στην πρόληψη του καρκίνου του προστάτη.

Αναλύοντας τη μελέτη αυτή ο χειρουργός ουρολόγος-ανδρολόγος Δρ. Ευάγγελος Ζαχαράκης PhD FRCS(Eng) FECSM FEAA, Δ/ντης Ουρολόγος του University College Hospital of London, UK & Συνεργάτης Κλινικών “Άγιος Λουκάς” και “Κυανός Σταυρός” Θεσσαλονίκης, σημείωσε ότι δεν ήταν η πρώτη που εντόπισε τη σχέση μεταξύ συχνότητας εκσπερμάτισης και κινδύνου για εμφάνιση καρκίνου του προστάτη. Όπως είπε, μια αυστραλιανή μελέτη που έγινε σε 2.338 άνδρες έχει καταλήξει σε παρόμοιο συμπέρασμα. Όλοι οι άνδρες που είχαν κατά μέσο όρο 4,6 έως 7 εκσπερματίσεις την εβδομάδα είχαν 36% λιγότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με καρκίνο του προστάτη πριν από την ηλικία των 70 ετών από ό,τι οι άνδρες που εκσπερμάτιζαν λιγότερο από 2,3 φορές την εβδομάδα, κατά μέσο όρο. Ωστόσο, η μελέτη αυτή δεν βρήκε άμεση συσχέτιση μεταξύ καρκίνου του προστάτη και αριθμού των ερωτικών συντρόφων, σε αντίθεση με κάποια άλλη η οποία είχε διαπιστώσει ότι οι άνδρες που είχαν σεξουαλική επαφή με 30 ή περισσότερες γυναίκες είχαν 2 έως 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του προστάτη από τους άνδρες που είχαν μόνο έναν σύντροφο.

Αναφερόμενος στον καρκίνο του προστάτη ο κ. Ζαχαράκης τόνισε ότι η ηλικία αποτελεί τον κύριο παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη, με τις πιθανότητες να αυξάνονται ταχύτατα με το πέρασμα του χρόνου. Είναι σπάνιος σε άνδρες κάτω των 40, ενώ το 60% των περιστατικών διαγιγνώσκεται σε ηλικίες άνω των 65 ετών. Η κληρονομικότητα και οι μεταλλάξεις αφορούν μικρό αριθμό κρουσμάτων, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία συμβαίνει σε άνδρες χωρίς οικογενειακό ιστορικό. Μελέτες για τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου, περιβαλλοντικούς και όσους αφορούν τον τρόπο ζωής όπως το κάπνισμα, τη διατροφή και την έκθεση σε χημικά δεν έχουν δώσει σαφείς απαντήσεις. Η παχυσαρκία όμως φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο και γι’ αυτό συστήνεται η στόχευση στη διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους με την υιοθέτηση υγιεινής διατροφής και καθημερινής άσκησης.