Σύμφωνα με μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, η ύπαρξη εξογκωμάτων στις αρθρώσεις των δακτύλων των χεριών αποτελούν ένδειξη οστεοαρθρίτιδας στα γόνατα. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Arthritis & Rheumatology» του Αμερικανικού Κολλεγίου Ρευματολογίας και συμπεριέλαβε 395 ασθενείς με όζους του Heberden και 188 χωρίς ορατό οίδημα στις αρθρώσεις.
Τα εξογκώματα αυτά ονομάζονται όζοι του Heberden και όπως αναφέρουν οι ερευνητές είναι οστεόφυτα που εμφανίζονται στις μικρές αρθρώσεις των δακτύλων στα χέρια. Αιτία ανάπτυξής τους είναι η οστεοαρθρίτιδα, η οποία έχει καταστρέψει τον χόνδρο που προστατεύει τα οστά, οπότε αυτά έχουν αρχίσει να φθείρονται, λόγω της μεταξύ τους τριβής.
Για την αντικατάσταση του φθαρμένου χόνδρου ο οργανισμός ορισμένων ανθρώπων αντιδρά, αναπτύσσοντας νέους οστικούς σχηματισμούς, τους όζους. Ενώ, αντίθετα η οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο μερικές φορές δεν προκαλεί κάποιες εμφανείς ενδείξεις και απαιτούνται απεικονιστικές εξετάσεις για τη διάγνωση της πάθησης.
Κατά συνέπεια, όπως λένε οι ειδικοί, οι όζοι αυτοί στις αρθρώσεις των δακτύλων θα μπορούσαν να αποτελέσουν στοιχείο πρόβλεψης παρόμοιων βλαβών στα γόνατα και θα μπορούσαν επίσης, να βοηθήσουν τους γιατρούς να διαγιγνώσκουν γενικευμένη οστεοαρθρίτιδα, ακόμα και όταν τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο στις αρθρώσεις των χεριών.
Σ’ αυτή οι ερευνητές μελέτησαν μαγνητικές τομογραφίες (MRI) ασθενών και από τα ευρήματα φάνηκε ότι υπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ της παρουσίας των όζων του Heberden και των απεικονιστικών εξετάσεων για οστεοαρθρίτιδα του γόνατος. Ουσιαστικά, επιβεβαίωσαν προηγούμενες διαπιστώσεις τους. Συγκεκριμένα, στους ασθενείς με όζους του Heberden οι ερευνητές βρήκαν περισσότερη περιαρθρική οστική διόγκωση στην άρθρωση του γόνατος, ειδικά στην περιοχή της μηριαίας άρθρωσης.
Τα ευρήματα της μελέτης αυτής, είναι πιθανό να οδηγήσουν σε μια νέα υποκατηγορία οστεοαρθρίτιδας, ειδικά για άτομα με τους συγκεκριμένους όζους.
Η ερευνητική ομάδα του Johns Hopkins διεξάγει συνεχώς μελέτες για το συγκεκριμένο θέμα. Παλαιότερα είχε διαπιστώσει ότι υπάρχει συσχετισμός μεταξύ αυτών των εξογκωμάτων στα χέρια και της οστεοαρθρίτιδας στα ισχία.
Όπως μας εξηγεί ο Δρ. Αθανάσιος Τσουτσάνης η παρουσία των όζων πρέπει να υποψιάζει τους ορθοπαιδικούς ώστε να ερευνούν την πιθανότητα οστεοαρθρίτιδας και στις μεγάλες αρθρώσεις του σώματος (ισχίο, γόνατο), αποσκοπώντας στην κατά το δυνατόν πιο έγκαιρη εφαρμογή θεραπευτικών μέτρων, προκειμένου να επιβραδυνθεί η εξέλιξη της πάθησης.
Όπως λέει, επειδή οι πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα σε προχωρημένα στάδια βιώνουν πόνο, οίδημα και δυσκαμψία και όταν αυτή εντοπίζεται στα γόνατα δυσκολεύει τις απλούστερες καθημερινές δραστηριότητες, όπως το περπάτημα καλό θα είναι να λαμβάνονται πρωτίστως συντηρητικά μέτρα για τον πόνο, όπως είναι η απώλεια του βάρους σε υπέρβαρα άτομα, η έναρξη ή η αύξηση της σωματικής άσκησης για την ενδυνάμωση των μυών γύρω από την πάσχουσα άρθρωση και πιθανά η χορήγηση κάποιων συμπληρωμάτων.
Αν τα μέτρα αυτά δε αποδώσουν τότε ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε ολική αρθροπλαστική του γόνατος, εάν επιθυμεί να διατηρήσει την αυτοεξυπηρέτηση και ανεξαρτησία του σε βάθος χρόνου.
