Σκεύασμα που είναι υπό μελέτη διαπιστώθηκε από τους ειδικούς ότι είναι πιθανό να μειώνει σημαντικά τον εξόφθαλμο (πρόπτωση) του ενός ή και των δύο ματιών που μπορεί να συνδέεται με τη νόσο Grave’s.
Η νόσος Grave’s (Γκρέιβς) είναι μία αυτοάνοση ασθένεια που οφείλεται σε επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος στον θυρεοειδή, με συνέπεια διόγκωση και δυσλειτουργία του αδένα, ενώ σε αρκετούς ασθενείς ορισμένα μόρια του ανοσοποιητικού επιτίθενται και σε άλλους ιστούς, όπως είναι τα μάτια. Είναι η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού στον δυτικό κόσμο και υπολογίζεται ότι το 25%- 50% των ασθενών έχουν πρόπτωση των ματιών, η οποία λέγεται θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια, οφθαλμοπάθεια Grave’s ή εξόφθαλμος. Στο 2-5% των ασθενών αυτή η πρόπτωση είναι σοβαρή.
Η μελέτη για το νέο ερευνητικό φάρμακο δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «New England Journal of Medicine» και σύμφωνα, με τον κύριο ερευνητή Dr. Terry Smith, καθηγητή Οφθαλμολογίας & Οπτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, στο Ανν Άρμπορ, οι ασθενείς που έλαβαν το σκεύασμα teprotumumab είχαν πρωτοφανή, όπως την χαρακτήρισε βελτίωση. Το φάρμακο teprotumumab είναι ένας αναστολέας της IGF-1.
Συγκεκριμένα, στη μελέτη πήραν μέρος 88 ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια, οι οποίοι λάμβαναν με ενδοφλέβια έγχυση το φάρμακο teprotumumab ή ένα εικονικό φάρμακο (placebo) κάθε τρεις εβδομάδες και επί συνολικά 24 εβδομάδες.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, το 43% των ασθενών που πήραν το teprotumumab είχαν μείωση κατά τουλάχιστον 2 χιλιοστά στην πρόπτωση των ματιών τους μετά την δεύτερη κιόλας έγχυση (έκτη εβδομάδα της έρευνας), συγκριτικά με το 4% όσων πήραν το εικονικό φάρμακο. Οι ασθενείς που έλαβαν το teprotumumab όχι μόνο πονούσαν λιγότερο μετά, αλλά είχαν και βελτιωμένη ποιότητα ζωής.
Στο τέλος της περιόδου παρακολούθησης, το 79% όσων είχαν κάνει τις εγχύσεις του teprotumumab είχαν μειωμένη πρόπτωση, βελτιωμένη όραση και καλύτερη ποιότητα ζωής, συγκριτικά με το 22% όσων είχαν πάρει το εικονικό φάρμακο.
Όπως ανέφερε ο Dr. Smith τα μάτια τους δεν προεξείχαν και πολλοί εξ αυτών ανέκτησαν την εμφάνιση που είχαν πριν την εκδήλωση της νόσου. Αυτό, όπως είπε, «είναι κάτι που σχεδόν ποτέ δεν βλέπουμε χωρίς χειρουργική θεραπεία σε ασθενείς με τόσο προχωρημένη θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια».
Αναλύοντας τη μελέτη αυτή ο χειρουργός-οφθαλμίατρος Δρ. Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, καθηγητής Οφθαλμολογίας Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης, NYU Medical School, τόνισε ότι τα νέα ευρήματα είναι πολύ ελπιδοφόρα, ωστόσο, επέστησε την προσοχή γιατί το φάρμακο είναι ακόμα σε ερευνητικό στάδιο, γεγονός που σημαίνει ότι μπορεί να χορηγηθεί μόνο στο πλαίσιο κλινικής μελέτης. Όπως είπε, ήδη στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκεται σε εξέλιξη μία ακόμα μελέτη με περισσότερους ασθενείς, τα αποτελέσματα της οποίας αναμένονται κάποια στιγμή μέσα στο 2018.
