O εμβολιασμός για τη γρίπη παίζει προστατευτικό ρόλο για τη λοίμωξη COVID-19, όμως λόγω της αναδρομικής φύσης των δεδομένων δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν συσχέτιση, σύμφωνα με αναδρομική μελέτη σε 4,5 εκατομμύρια φακέλους ασθενών που εμβολιάστηκαν στο Michigan εναντίον της γρίπης, ανάμεσα στον Αύγουστο του 2019 και τον Ιούλιο του 2020.
Παρατηρώντας τη μείωση των περιστατικών γρίπης κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, οι επιστήμονες αναρωτήθηκαν αν ο εμβολιασμός κατά της γρίπης επηρεάζει την υποδεκτικότητα στη λοίμωξη COVID-19 και τη βαρύτητα της λοίμωξης. Οι παράγοντες κινδύνου για τη λοίμωξη COVID-19 έχουν περιγραφεί περιλαμβάνοντας την καρδιαγγειακή νόσο, το σακχαρώδη διαβήτη, και την παχυσαρκία.
Οι ίδιοι παράγοντες σχετίζονται με σοβαρές επιπλοκές από γρίπη, για αυτό ο εμβολιασμός συνιστάται σε αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες. Με το σκεπτικό αυτό οργανώθηκε μία αναδρομική μελέτη σε 4,5 εκατομμύρια φακέλους ασθενών που εμβολιάστηκαν στο Michigan εναντίον της γρίπης, ανάμεσα στον Αύγουστο του 2019 και τον Ιούλιο του 2020, ώστε να μελετηθεί η συσχέτιση μεταξύ ενός θετικού τεστ COVID-19 και προηγούμενο εμβολιασμό εναντίον της γρίπης.
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Πάνος Μαλανδράκης, Γιάννης Ντάνασης, και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) (https://mdimop.gr/covid19/) συνοψίζουν τα δεδομένα όπως δημοσιεύτηκαν. Σε όσους ασθενείς βγήκαν θετικοί μελετήθηκαν και τα κλινικά χαρακτηριστικά της λοίμωξης, όπως η ανάγκη για νοσηλεία, νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας, υποστήριξη με μηχανικό αερισμό και η θνητότητα γενικότερα.
Συνολικά ελέγχθηκαν 27202 ασθενείς για COVID-19, εκ των οποίων 1218 (4,5%) ήταν θετικοί και 12997 (47,8%) είχαν εμβολιαστεί κατά της γρίπης. Ανάμεσα στους θετικούς ασθενείς, οι 505 (41,5%) χρειάστηκαν νοσηλεία και 182 (36%) είχαν ανάγκη για μηχανικό αερισμό.
Οι ασθενείς που βρέθηκαν θετικοί είχαν συχνότερα ποσοστά συννοσηροτήτων, όπως χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (19,8% έναντι 14,6%), σακχαρώδη διαβήτη (8,5% έναντι 2,9%) και αρτηριακή υπέρταση (36% έναντι 22,5%). Σε ασθενείς που είχαν εμβολιαστεί για τη γρίπη, υπήρχε σημαντική μείωση στην πιθανότητα να βρεθούν θετικοί για τον ιό SARS-CoV-2 (odds ratio OR=0.82, 95% Cl 0.73-0.92, p<0.01).
Επιπρόσθετα, είχαν λιγότερες πιθανότητες να χρειαστούν νοσηλεία (OR=0.58), ή μηχανική υποβοήθηση της αναπνοής (OR=0.45), και είχαν μικρότερο χρονικό διάστημα νοσηλείας (OR=0.76). Με βάση τα δεδομένα αυτά, οι συγγραφείς υποστήριξαν ότι ο εμβολιασμός για τη γρίπη παίζει προστατευτικό ρόλο για τη λοίμωξη COVID-19, όμως λόγω της αναδρομικής φύσης των δεδομένων δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν συσχέτιση.
Έτσι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι να μπορέσει να γίνει διαθέσιμος ο μαζικός εμβολιασμός για τον COVID-19, ο εμβολιασμός για τη γρίπη θα πρέπει να προωθείται.
