Της Ανθής Αγγελοπούλου
Η σπάνια περίπτωση μιας ασθενούς με διαβήτη τύπου 1 έχει θορυβήσει τους επιστήμονες στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Hadassah της Ιερουσαλήμ αναφορικά με ανάπτυξη θεραπείας για τον περιορισμό του κινδύνου καταγμάτων. Πρόκειται για τη Shoshana, μια νέα γυναίκα η οποία πάσχει από διαβήτη τύπου 1 και η οποία υπέστη κάταγμα σε τέσσερα οστά καθώς έπαιζε με τα παιδιά της. Όπως τόνισαν οι ειδικοί, η υπόθεση της Shoshana είναι μια ασυνήθιστη περίπτωση, καθώς πρόκειται για ένα νέο άνθρωπο και όχι για κάποιον ηλικιωμένο όπου είναι πιο σύνηθες να παθαίνει κάποιο κάταγμα λόγω της εμφάνισης οστεοπόρωσης.
Όπως αναφέρει η επικεφαλής του Τμήματος Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Hadassah της Ιερουσαλήμ, καθηγήτρια Dresner Pollak η οποία έχει εξειδίκευση στην Γεροντολογία και το Διαβήτη και εμπειρία στη Διαβητική Οστεοπόρωση, η περίπτωση της Shoshana θέτει σε επιφυλακή του επιστήμονες για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι διαβητικοί ασθενείς αναφορικά με τα κατάγματα.
Η καθηγήτρια Pollak σε συνεργασία με την καθηγήτρια Lynne Cox από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, διενεργούν αυτή τη στιγμή μια προ-κλινική μελέτη για τους λόγους τους οποίους οι διαβητικοί τύπου 1 έχουν εύθραυστα οστά σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.
Οι δύο επιστήμονες στοχεύουν όπως λένε, να αναπτύξουν επίσης θεραπείες οι οποίες θα μπορούν να περιορίσουν τον κίνδυνο καταγμάτων σε διαβητικούς. Μάλιστα η κα Pollak, ευελπιστεί ότι θα μπορέσουν να πετύχουν μια γρήγορη μετάβαση από τις εργαστηριακές μελέτες στις κλινικές δοκιμές.
Σοβαρός ο κίνδυνος καταγμάτων στους διαβητικούς ασθενείς
Σύμφωνα με την κα Pollak, ένα 20 – 30% των ατόμων μεγάλης ηλικίας που πάσχουν από διαβήτη τύπου 1 και θα υποστούν κάταγμα στο ισχίο, πεθαίνουν μέσα σε ένα χρόνο από το ατύχημα.
Το σπασμένο ισχίο περιορίζει σημαντικά την κινητικότητα των ασθενών, αφήνοντάς τους κατάκοιτους. Ως αποτέλεσμα, κινδυνεύουν να προσβληθούν από πνευμονία.
Πολύ συχνά επίσης, με την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο, εκτίθενται σε άλλες μολύνσεις. Επιπλέον, άνθρωποι που είναι περισσότερο επιρρεπείς σε κατάγματα, έχουν ήδη ασθενέστερη υγεία και με ψηλότερους αριθμούς θνησιμότητας.
