Τα δέντρα μπορεί να είναι πολύ περισσότερο διασυνδεδεμένα από ό,τι νομίζαμε μέχρι σήμερα και αναγνωρίζουν τους «συγγενείς» τους, σύμφωνα με την δασολόγο Σουζάν Σιμάρντ του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας.
«Στο πείραμά μας, τα δέντρα-μητέρες αναπτύχθηκαν δίπλα σε συγγενικά και ξένα δενδρύλλια. Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα δέντρα αναγνωρίζουν τους συγγενείς τους, με τα δέντρα – μητέρες να αποικίζουν τους συγγενείς τους με μεγαλύτερα δίκτυα μυκόριζας. Κατά αυτόν τον τρόπο τους στέλνουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα κάτω από το έδαφος», δήλωσε σε ομιλία της η Σιμάρντ.
«Επίσης, μπορούν ακόμη και να μειώσουν τον ανταγωνισμό των δικών τους ριζών προκειμένου να κάνουν χώρο για τα «παιδιά» τους. Όταν τα δέντρα – μητέρες αρρωσταίνουν ή πεθαίνουν, στέλνουν μηνύματα στην επόμενη γενιά των δενδρυλλίων, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως “ομιλία” μεταξύ των δέντρων», πρόσθεσε.
Τα δέντρα ανταλλάζουν άνθρακα μέσω μυκηλίου, του βλαστικού μέρους ενός μύκητα, και από ό,τι φαίνεται η διαδικασία αποστολής άνθρακα δεν είναι τυχαία. Σύμφωνα με την έρευνα της Σιμάρντ, τα δέντρα – μητέρες δίνουν προτεραιότητα τους απογόνους τους, όταν πρόκειται για την παροχή βασικών θρεπτικών συστατικών και άλλων πόρων. Τα δέντρα μπορούν να στείλουν και άλλες ουσίες μέσω μυκορριζικών δικτύων, όπως άζωτο, νερό, φώσφορο και αμυντικά σήματα.
Σύμφωνα με τη Σιμάρντ τα μυκορριζικά δίκτυα έχουν κόμβους και συνδέσμους. Οι μύκητες λειτουργούν ως σύνδεσμοι, και τα δέντρα ως κόμβοι. Οι πιο μεγάλοι κόμβοι είναι τα δέντρα – μητέρες, που μπορούν να συνδεθούν με εκατοντάδες δέντρα. Για αυτό το λόγο η Σιμάρντ προειδοποιεί ότι αν κοπούν πολλά τέτοια δέντρα το σύστημα μπορεί να καταρρεύσει και πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί σχετικά με την επιλογή κοπής δέντρων.
