Επιστήμονες ανακάλυψαν πως τα πρώτα ίχνη ρύπανσης μολύβδου στην Ανταρκτική ήταν αποτέλεσμα βιομηχανικών εκπομπών περισσότερο από δύο δεκαετίες προτού φτάσουν στο Νότιο Πόλο οι πρώτοι εξερευνητές.
Το Δεκέμβριο του 1911 ο Νορβηγός Ρόαλντ Άμουντσεν έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο Νότιο Πόλο, ενώ ο Άγγλος Ρόμπερτ Σκοτ τον ακολούθησε μετά από ένα μήνα. Ωστόσο, βιομηχανικές εκμπομπές από τη Νότιο Αυστραλία είχαν ήδη φτάσει εκεί από τα τέλη του 19ου αιώνα, σύμφωνα με διεθνή επιστημονική ομάδα από τη Βρετανία, την Αυστραλία και τη Γερμανία.
Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα από 16 πυρήνες πάγου σε διάφορα μέρη της Ανταρκτικής και ανακάλυψαν ότι η συγκέντρωση μολύβδου έφτασε τη μέγιστη τιμή της το 1900 και παρέμεινε υψηλή έως το 1920. Η οικονομική κρίση και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος οδήγησαν σε μικρή μείωση κατά τις δεκαετίες του ’30 και του ’40. Η τιμή της συγκέντρωσης αυξήθηκε δραματικά έως το 1975 και παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα ως τη δεκαετία του ’90. Σήμερα, αρκετές χώρες του νοτίου ημισφαιρίου έχουν εφαρμόσει πιο φιλικά προς το περιβάλλον μέτρα, αλλά οι πάγοι συνεχίζουν να μολύνονται.
Η πρώτη και σημαντική αύξηση στις τιμές συγκέντρωσης μολύβδου συμπίπτει με την έναρξη λειτουργιών ενός και μόνου ορυχείου στη Νέα Νότια Ουαλία.
«Η ιδέα ότι οι Άμουντσεν και Σκοττ ταξίδευαν πάνω από χιόνι που είχε ξεκάθαρα μολυνθεί από μόλυβδο από βιομηχανίες και ορυχεία στην Αυστραλία, και ότι η ρύπανση από μόλυβδο εκείνη την εποχή ήταν σχεδόν υψηλότερη από τότε, είναι το λιγότερο αξιοπερίεργη», δήλωσε ο δρ. Τζο Μακόνελ, επικεφαλής της μελέτης.
Η έρευνα καλύπτει μία περίοδο 410 ετών, από το 1600 έως το 2010, ενώ οι επιστήμονες χρειάστηκε να συλλέξουν στοιχεία υπό ιδιαίτερα δυσμενείς θερμοκρασίες που έφταναν τους -77 βαθμούς Κελσίου.
