Οι επιπτώσεις στην υγεία από τα κύματα καύσωνα είναι σοβαρότερες στα αστικά κέντρα, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Μπέρμινγκαμ.
Μελετώντας ένα κύμα καύσωνα του 2003 οι ερευνητές εντόπισαν τομείς όπου τα κέντρα των πόλεων ήταν θερμότερα μέχρι και κατά επτά βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την εξοχή, στην περιοχή West Midlands.
Οι καύσωνες ενέχουν αυξημένο κίνδυνο για την υγεία των ευάλωτων πληθυσμών, όπως οι ηλικιωμένοι ή τα άτομα που πάσχουν από καρδιαγγειακά νοσήματα. Ο καύσωνας του Αυγούστου του 2003 επηρέασε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και συνέβαλε σε χιλιάδες θανάτους.
Η μελέτη αναλύει πώς ένας νέος, δυναμικός τρόπος χαρτογράφησης της θερμοκρασίας σε όλες τις αστικές περιοχές μπορεί να βοηθήσει τις τοπικές αρχές να προετοιμάζονται καλύτερα για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις μίας αιφνίδιας ανόδου της θερμοκρασίας.
Αναλύοντας ένα σύνολο δεδομένων από περιοχές επιφάνειας ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου οι ερευνητές ήταν σε θέση να προσδιορίσουν τις διακυμάνσεις σε περιφερειακή κλίμακα. Τα ευρήματα έδειξαν ότι κατά τη διάρκεια του καύσωνα, οι θερμοκρασίες σε κάποια σημεία της πόλης του Μπέρμιγχαμ ήταν μέχρι και επτά βαθμούς υψηλότερες από τις γύρω αγροτικές περιοχές.
Η έρευνα αποδίδει αυτή την περιφερειακή διαφοροποίηση στην επίδραση του φαινομένου της «αστικής θερμικής νησίδας».
Οι αστικές θερμικές νησίδες εμφανίζονται σε κατοικημένες περιοχές όπου μεγάλες ποσότητες σκυροδέματος από τα κτήρια απορροφούν το φως του ήλιου και αποθηκεύουν ενέργεια. Τη νύχτα, η ενέργεια ακτινοβολείται πάλι και θερμαίνει τις γύρω περιοχές, με αποτέλεσμα να σημειώνονται υψηλότερες θερμοκρασίες στο εσωτερικό της πόλης.
Τη θερμότητα αυτή συχνά ενισχύει η επίδραση του μολυσμένου αέρα, η οποία παγιδεύει τη θερμότητα σε μια περιοχή, ιδίως σε περιόδους ακραίων θερμοκρασιών.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα δεδομένα αυτά θα αναδείξουν τους τομείς που είναι πιο ευαίσθητοι στις συνέπειες των κυμάτων καύσωνα και θα επιτρέψουν στους υπευθύνους δημόσιας υγείας να προετοιμαστούν καλύτερα για μελλοντικά περιστατικά.
Ωστόσο, το φαινόμενο αυτό ενδέχεται να έχει μία προστατευτική επίδραση στους ίδιους ευάλωτους πληθυσμούς κατά τους χειμερινούς μήνες.
«Συχνά διαπιστώνουμε ότι οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι που είναι πιο ευάλωτοι στις υψηλές θερμοκρασίες είναι επίσης ευάλωτοι στο κρύο», δήλωσε ο Ζιαομίνγκ Κάι, επικεφαλής της μελέτης.
