Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας επιβεβαίωσε τη δραματική μείωση του οξυγόνου στον Κόλπο του Ομάν στην Αραβική Θάλασσα, με την περιβαλλοντική καταστροφή να είναι χειρότερη από ό,τι αναμενόταν.
Η «νεκρή ζώνη» επιβεβαιώθηκε από υποβρύχια ρομπότ που είναι σε θέση να συλλέγουν δεδομένα σε περιοχές που ήταν προηγουμένως απρόσιτες λόγω πειρατείας και γεωπολιτικών εντάσεων. Τα ρομπότ έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος με έναν δύτη, αλλά μπορούν να φθάσουν σε βάθη χιλίων μέτρων και να ταξιδέψουν στον ωκεανό για μήνες, καλύπτοντας χιλιάδες χιλιόμετρα.
Δύο ρομπότ επιστρατεύτηκαν στον κόλπο του Ομάν για οκτώ μήνες, επικοινωνώντας μέσω δορυφόρου για να δημιουργήσουν μια υποβρύχια εικόνα των επιπέδων οξυγόνου και των μηχανισμών των ωκεανών που μεταφέρουν οξυγόνο από μια περιοχή στην άλλη.
Αν και περίμεναν την ύπαρξη λίγου οξυγόνου, οι ερευνητές ανακάλυψαν μια περιοχή μεγαλύτερη από τη Σκωτία, χωρίς σχεδόν καθόλου οξυγόνο. Η έρευνα διεξήχθη από τον καθηγητή Μπαστιάν Κιέστε από την Σχολή Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Σουλτάνου Καμπούς του Ομάν.
«Οι νεκρές ζώνες είναι περιοχές χωρίς οξυγόνο, οι οποίες στον ωκεανό είναι επίσης γνωστές ως ζώνες ελάχιστου οξυγόνου και απαντώνται φυσικά σε βάθος 200 έως 800 μέτρων σε ορισμένα μέρη του κόσμου. Πρόκειται για μια καταστροφή εν αναμονή, καθώς με την επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής, τα θερμότερα νερά κρατούν λιγότερο οξυγόνο, ενώ καταλήγουν περισσότερα λιπάσματα και λύματα από τη γη στις θάλασσες», δήλωσε ο Κιέστε.
«Η Αραβική Θάλασσα είναι η μεγαλύτερη νεκρή ζώνη στον κόσμο, αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν ήξερε πόσο κακή ήταν η κατάσταση, επειδή η πειρατεία και οι συγκρούσεις στην περιοχή καθιστούσαν την περιοχή πολύ επικίνδυνη για τη συλλογή δεδομένων. Η έρευνά μας δείχνει ότι η κατάσταση είναι στην πραγματικότητα πολύ χειρότερη, και ότι η περιοχή της νεκράς ζώνης είναι τεράστια και αυξανόμενη», πρόσθεσε.
Φυσικά όλα τα ψάρια, τα θαλάσσια φυτά και τα άλλα ζώα χρειάζονται οξυγόνο, έτσι δεν μπορούν να επιβιώσουν εκεί. Είναι ένα πραγματικό περιβαλλοντικό πρόβλημα, με συνέπειες και για τους ανθρώπους που βασίζονται στους ωκεανούς για τροφή και απασχόληση. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι όταν απουσιάζει το οξυγόνο, η χημική ανακύκλωση του αζώτου, μίας βασικής θρεπτικής ουσίας για την ανάπτυξη των φυτών, αλλάζει δραματικά, και παράγεται οξειδίου του αζώτου, που είναι 300 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα.
