Τα θερμότερα ύδατα που ρέουν στον Αρκτικό Ωκεανό από ποτάμια συμβάλλουν σημαντικά στην τήξη των θαλάσσιων πάγων, κάθε καλοκαίρι. Το φαινόμενο αναμένεται να επιταχυνθεί καθώς η θερμοκρασία στην περιοχή ανεβαίνει, σύμφωνα με ερευνητές της NASA.
Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, τα σχετικά θερμά ύδατα στις εκβολές λιώνουν το θαλάσσιο πάγο στις ακτές, αλλά έχουν και ακόμη μία επίπτωση, σοβαρότερη στο πλαίσιο της συζήτησης για την κλιματική αλλαγή: αυξάνουν την έκταση που καλύπτει η θάλασσα, η οποία είναι σκοτεινότερη από τον πάγο και απορροφά περισσότερη θερμότητα από τον ήλιο.
Η ερευνητική ομάδα του Σον Νγκίεμ από το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA χρησιμοποίησε δορυφορικά δεδομένα για να μετρήσει την επιφανειακή θερμοκρασία των υδάτων που κατέληξαν από ποταμό του Καναδά στη Θάλασσα Μποφόρ, το καλοκαίρι του 2012.
Παρατήρησε ότι μια απότομη απελευθέρωση θερμών υδάτων ανέβασε με ραγδαίους ρυθμούς την επιφάνεια του ωκεανού επιταχύνοντας την απώλεια θαλάσσιου πάγου.
«Εάν έχεις ένα παγάκι και ρίξεις πάνω του μερικά σταγονίδια νερού, δεν θα το δεις να λιώνει απότομα», λέει η Ντόροθι Χολ, εκ των συντακτών της έκθεσης. «Αν όμως ρίξεις μια κανάτα ζεστού νερού στο παγάκι, θα αρχίσει να συρρικνώνεται μπροστά στα μάτια σου. Όταν το θερμό νερό των ποταμών καταλήγει απότομα στη θάλασσα, ο πάγος λιώνει γρήγορα.»
Όπως αποτυπώνεται και στις εικόνες που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA, η μέση επιφανειακή θερμοκρασία κοντά στις ακτές ανέβηκε κατά 6,5 βαθμούς Κελσίου. Άνοδος κατεγράφη ακόμη και σε απόσταση 350 χιλιομέτρων από την ακτή.
Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τους στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters, οι επιστήμονες πριειδοποιούν ότι το φαινόμενο επηρεάζει σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό την τήξη των πάγων της Αρκτικής, καθώς η ποσότητα και η θερμοκρασία του γλυκού νερού που καταλήγει στη θάλασσα αυξάνονται με την άνοδο της θερμοκρασίας.
Στον ίδιο τον ωκεανό, ο πάγος είναι πολύ λεπτότερος απ’ ό,τι στο παρελθόν, συνεπώς και πιο ευάλωτος στο θερμό νερό των ποταμών.
