H αμερικανική κεντρική τράπεζα αναμένεται να ολοκληρώσει την αποψινή της συνεδρίαση ανακοινώνοντας μείωση του βασικού επιτοκίου κατά 25 μονάδες βάσης, στο 1,75%-2%. Οι αξιωματούχοι της FED συνεδρίασαν στην Ουάσιγκτον από χθες, αλλά η απόφαση είχε ουσιαστικά ληφθεί προ πολλού και μάλιστα στη… Φραγκφούρτη. Σε ανάλυσή της η Wall Street Journal εξηγεί πώς οι συνθήκες στην Ευρωζώνη και η απόφαση της ΕΚΤ να στηρίξει και πάλι την ανάπτυξη με χαλάρωση της πολιτικής της ανάγκασε και τον Τζερόμ Πάουελ σε στροφή 180 μοιρών.
Το καταθετικό επιτόκιο της ΕΚΤ στο -0,4% είναι ήδη σχεδόν 3 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το βασικό επιτόκιο της Fed. Και την περασμένη εβδομάδα ο Μάριο Ντράγκι άφησε να εννοηθεί ότι τον Σεπτέμβριο θα μειωθεί ακόμη περισσότερο. Οι αξιωματούχοι της Fed έχουν αποφασίσει ότι δεν μπορούν να αφήσουν τα δικά τους επιτόκια να αποκλίνουν υπερβολικά από εκείνα ξένων ανταγωνιστών. Έτσι παρόλο που η αμερικανική οικονομία αναπτύσσεται εμφανώς πιο δυναμικά από την Ευρωζώνη και η αγορά εργασίας της παρουσιάζει εξαιρετική εικόνα, η αμερικανική κεντρική τράπεζα αναγκάζεται να συρθεί στο δρόμο της χαλάρωσης, που ορίζει η ΕΚΤ.
Το διεθνές περιβάλλον πάντα επηρέαζε τις αποφάσεις της FED. Μία ύφεση ή κρίση άλλης μεγάλης οικονομίας μπορεί να πλήξει άμεσα τις αμερικανικές εξαγωγές και τις χρηματοοικονομικές αγορές. Το νέο στοιχείο, όπως επισημαίνει η WSJ, ωστόσο, είναι πως δεν λαμβάνει υπόψη μόνο τις οικονομικές εξελίξεις στο εξωτερικό, αλλά και το ύψος των ξένων επιτοκίων, όταν έρχεται η ώρα να αποφασίσει για τα δικά της. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί βρίσκεται σε εξέλιξη ένας ακήρυχτος νομισματικός πόλεμος.
Εάν μία κεντρική τράπεζα μειώσει τα επιτόκιά της και η άλλη δεν το κάνει, η πρώτη θα δει το νόμισμά της να υποχωρεί, τις εξαγωγές να ανακάμπτουν και με αυτές- θεωρητικά τουλάχιστον- και την ανάπτυξη. Στα τέλη του 2015 η FED αποφάσισε κόντρα σε όλους να αυξήσει τα επιτόκια. Το αποτέλεσμα ήταν οι κεντρικές τράπεζες ορισμένων αναδυόμενων οικονομιών να ακολουθήσουν τα βήματά της, υπό το φόβο της κατάρρευσης των νομισμάτων τους έναντι του δολαρίου. Η στροφή αυτή σε πιο περιοριστική νομισματική πολιτική, συνοδευόμενη από πολιτικό ρίσκο και εμπορικές αντιπαραθέσεις έπληξε αισθητά τις προοπτικές της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Και κάπως έτσι η FED από δύναμη που κινεί τα νήματα στην αγορά έγινε μία κεντρική τράπεζα, που ακολουθεί τις αποφάσεις των άλλων. Από τη στιγμή που η ΕΚΤ έστειλε σήμα μείωσης των επιτοκίων οι αποδόσεις των ομολόγων ανά τον κόσμο έκαναν βουτιά και οι φωνές για μία μείωση επιτοκίων από την FED εντάθηκαν. Πιο ηχηρές όλων ήταν οι παρεμβάσεις του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, που εγκάλεσε την ΕΚΤ για σκόπιμη αποδυνάμωση του ευρώ, αλλά και σχολίασε ότι θα ήταν καλύτερα στο τιμόνι της FED να βρίσκεται κάποιος σαν τον… Μάριο Ντράγκι.
naftemporiki.gr
