Τι και εάν οι πιέσεις στην Κίνα εντείνονται. Οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε κινεζικό έδαφος διαμαρτύρονται ότι οι υποχρεωτικές μεταβιβάσεις τεχνολογίας σε τοπικές εταιρείες έχουν γίνει ακόμη πιο συχνές την τελευταία διετία, καθώς εντείνεται η μάχη των ξένων επιχειρήσεων για πρόσβαση στην πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη. O δράκος εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ξένη τεχνολογία, αλλά όπως καταγγέλλουν ξένες εταιρείες, δεν θέλει πάντα να πληρώνει.
Οι Κινέζοι αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα διαβεβαιώσει ότι τέτοιου είδους πρακτικές θα σταματήσουν. Ωστόσο από την ετήσια έρευνα του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κίνα προκύπτει μία πολύ διαφορετική εικόνα. Το 20% εκ των 585 εταιρειών, που συμμετείχαν, δήλωσαν ότι αισθάνονται αναγκασμένες να μεταβιβάσουν τεχνολογία τους σε κινεζικές, προκειμένου να διατηρήσουν την πρόσβασή τους στην αγορά. Το 2017 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 10%.
«Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, που τροφοδοτεί την ένταση ανάμεσα στην Κίνα και τους εμπορικούς εταίρους και θα πρέπει η πάταξη του φαινομένου να αναδειχθεί σε κορυφαία προτεραιότητα για την κυβέρνηση» δήλωσε η Σάρλοτ Ρουλ, αντιπρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου.
Να βάλουν φρένο στην κινεζική αυτή πρακτική επιχειρούν και οι ΗΠΑ, με τον Λευκό Οίκο να κατηγορεί ευθέως τους Κινέζους για κλοπή τεχνολογίας.
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Λου Κανγκ, σχολίασε πάντως ότι ο νόμος για τις ξένες επενδύσεις ορίζει σαφώς πως δεν μπορούν να ληφθούν διοικητικά μέτρα για αναγκαστική μεταβίβαση τεχνολογίας. «Εάν αυτές οι εταιρείες έχουν πραγματικά τέτοιου είδους ανησυχίες, ελπίζω ότι θα μας παρουσιάσουν απτές αποδείξεις. Εάν οι ανησυχίες τους στηρίζονται σε δεδομένα, τότε μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε» σημείωσε, προσθέτοντας: «Αλλά χωρίς καμία απόδειξη, δεν μπορείς να το επινοείς αυτό από το τίποτα».
Η εξάρτηση της Κίνας από την ξένη τεχνολογία παραμένει μεγάλη, σύμφωνα με την S&P Global Ratings. Περισσότεροι από τους μισούς προμηθευτές κινεζικών εταιρειών του ευρύτερου τεχνολογικού τομέα είναι ξένοι. Οι περισσότεροι εξ αυτών προμηθεύουν την Κίνα με ενδιάμεσα αγαθά, τα οποία η ίδια δυσκολεύεται να παράξει. Οι ημιαγωγοί για παράδειγμα είναι βάσει αξίας στην πρώτη θέση των εισαγωγών της Κίνας με μερίδιο 12% επί του συνόλου.
Εξαιτίας των περιορισμών, που έχουν μεν μειωθεί, αλλά επιμένουν, στις επενδύσεις, αρκετές ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δεν έχουν άλλη επιλογή για να δραστηριοποιηθούν στην τεράστια αυτή αγορά από ό,τι μέσω σύστασης κοινοπραξίας. Έτσι αναγκάζονται πολλές φορές να παραδώσουν ευαίσθητη τεχνολογία σε εταίρους, που αργότερα μετατρέπονται σε ανταγωνιστές. Μάλιστα σύμφωνα με το Επιμελητήριο η τακτική αυτή είναι πιο έντονη σε κοινοπραξίες με κρατικά ελεγχόμενες επιχειρήσεις.
Σημειώνεται ότι το 1/4 των ευρωπαικών επιχειρήσεων, που συμμετείχαν στην έρευνα, έχουν προβεί στη σύσταση κοινοπραξίας με κρατικά ελεγχόμενες κινεζικές εταιρείες τους τελευταίους 24 μήνες. Επίσης το 70% δήλωσαν ότι στον τομέα τους υπάρχει ισχυρή παρουσία κρατικών εταιρειών.
Το φαινόμενο της αναγκαστικής μεταβίβασης τεχνολογίας καταγράφεται εντονότερο στους κλάδους των χημικών και πετρελαικών (30%), του ιατρικού εξοπλισμού (28%) και των φαρμακευτικών (27%), ενώ και στον κλάδο αυτοκινήτου το ποσοστό των εταιρειών, που καταγγέλουν τέτοιες πρακτικές είναι 21%.
Πηγή: Wall Street Journal
