Skip to main content

Στα 7 δισ. ευρώ το αγροτικό χρέος

Από την έντυπη έκδοση

Tης Δανάης Αλεξάκη
[email protected] 

Στα 7 δισ. ευρώ ανέρχεται το συνολικό αγροτικό χρέος, με το «άνοιγμα» των συνεταιρισμών να διαμορφώνεται στα 3,5 δισ. ευρώ, ενώ το 40%-65% των δανείων του κλάδου είναι μη εξυπηρετούμενα.  Τα παραπάνω ανέφερε η κ. Νατάσα Κουμπουρέλου, Senior Manager στο Τμήμα Συμβουλευτικών Υπηρεσιών της ΕY Ελλάδος, παρουσιάζοντας την εικόνα της εγχώριας αγροτικής βιομηχανίας στο πλαίσιο σχετικής εκδήλωσης που διοργάνωσε πρόσφατα η ΕΥ Ελλάδος. 

Πιο συγκεκριμένα, η κ. Κουμπουρέλου περιέλαβε τον αγροτικό κλάδο στις βιομηχανίες που εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων (μαζί με τα εμπορικά δάνεια), επισημαίνοντας ότι οι αγροτικές επιχειρήσεις βρίσκονται σε δεινή θέση, καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν 28 προκλήσεις, μεταξύ των οποίων:

  • Υψηλό κόστος δανεισμού συγκριτικά με τον κύκλο εργασιών.
  •  Μεγάλο κωδικολόγιο, με τους κωδικούς πρώτης κατηγορίας να είναι εξαιρετικά περιορισμένοι, ενώ εξαιρετικά πολλοί θεωρούνται οι κωδικοί με χαμηλή έως και μηδενική συνεισφορά.
  • Έλλειψη καινοτομίας στη δημιουργία νέων κωδικών. Αργή η λήψη αποφάσεων για την ανανέωσή τους.
  • Χαμηλή η δυναμική των εμπορικών τμημάτων.
  • Αναξιοποίητη η επί δεκαετίες εμπορική συνεργασία με σημαντικούς εμπορικούς εταίρους.
  • Εξαιρετικά περιορισμένος ο αριθμός των σημαντικών πελατών.
  • Υψηλός μέσος όρος ηλικίας του προσωπικού, ελάχιστοι κάτω των 30 ετών.
  •  Υψηλός αριθμός διοικητικών υπαλλήλων συγκριτικά με τους εργαζόμενους στα παραγωγικά τμήματα.
  •  Απουσία ουσιαστικής και τακτικής κοστολόγησης παραγωγής και εμπορίας, καθώς και του συνολικού κόστους εξυπηρέτησης ανά προϊόν, πελάτη και κανάλι για λήψη ουσιαστικών αποφάσεων.
  •  Απουσία διαδικασιών εσωτερικού ελέγχου.
  • Χαμηλό επίπεδο αξιοποίησης outsourcing μη κύριων δραστηριοτήτων.
  •  Υψηλά αποθέματα.
  •  Διασπασμένες προμήθειες με μη ολοκληρωμένη κεντρική παρακολούθηση.
  •  Εμπειρικά προγράμματα συντήρησης.
  •  Πεπαλαιωμένος βιομηχανικός εξοπλισμός σε κρίσιμα παραγωγικά μηχανήματα. 
  •  Παντελής έλλειψη αξιοποίησης τεχνολογίας IoT.
  •  Χαμηλό επίπεδο ασφάλειας των βιομηχανικών εγκαταστάσεων, αυξημένο ρίσκο και κινδύνους.
  •  Περιορισμένη η συμβουλευτική προς τους αγρότες- καλλιεργητές για βελτίωση της ποιότητας και της παραγόμενης ποσότητας.
  •  Παντελής απουσία δεικτών ελέγχου και παρακολούθησης της απόδοσης των καθημερινών λειτουργιών.